Morgunblaðið - 22.10.2015, Side 69

MINNINGAR 69
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 2015
Helgi Ragnars-
son, eða Helgi Ragg
eins og við kölluðum
hann, var svo sann-
arlega drengur góð-
ur og hvers manns hugljúfi. Þegar
ég steig mín fyrstu skref í meist-
araflokki FH í fótbolta árið 1978
var maður fljótur að hænast að
Helga og seinna meir tókust með
okkur sterk vinabönd, bæði innan
sem utan vallar og á vinnustaðn-
um Berki þar sem við FH-ingar
vorum fjölmennir.
Helgi tók mér opnum örmum
þegar ég kom inn í meistaraflokk-
inn og nú þegar hann er farinn frá
okkur rifjast upp ótalmargar góð-
ar minningar um þennan eðal-
dreng.
Helgi var hrókur alls fagnaðar.
Hann var meinfyndinn, stríðinn
með afbrigðum og lífsglaður mað-
ur sem vildi öllum vel. Helgi var
vinur vina sinna og átti ekki í
vandræðum með að fá fólk til að
hlæja og finna spaugilega fleti á
lífinu. Karl faðir minn, sem kvaddi
þennan heim ekki alls fyrir löngu,
og Helgi náðu afar vel saman en
pabbi var liðsstjóri FH-liðsins í
mörg ár. Helgi kom oft við á
Breiðvanginum á leikdegi og fékk
gott í gogginn hjá mömmu og auð-
vitað notaði hann tækifærið til að
segja skemmtilegar sögur.
Helgi var snillingur í því að
stríða fólki og pabbi fékk að kynn-
ast því eins og margir aðrir. Það
rifjast upp fyrir mér ein saga frá
þessum tíma. Eitt sinn þegar
pabbi hélt eitt af nokkrum lið-
spartíum kviknaði í þaki gamla
Haukahússins þetta sama kvöld
en Helgi gerði sér auðvitað mat úr
því. Hann hringdi í pabba daginn
eftir og kynnti sig sem yfir-
lögregluþjóninn í Hafnarfirði.
Pabba dauðbrá og enn meira þeg-
ar maðurinn í símanum sagði hon-
um að hann væri grunaður um að
hafa lagt eld að þakinu. Pabbi varð
skelfingu lostinn og tjáði mannin-
um í símanum að þetta gæti ekki
átt við rök að styðjast. Eftir nokk-
urra mínútna símtal kom svo hlát-
urinn. Auðvitað var það Helgi sem
var á línunni þar sem hann var að
gabba vin sinn og nú hafa þeir
vonandi hist og rifjað þessa sögu
upp.
Einn af þeim fyrstu sem höfðu
samband við mig þegar pabbi dó
var Helgi. Honum var brugðið að
hafa misst sinn góða vin og félaga.
Ekki grunaði mig að þetta yrði í
síðasta skipti sem ég heyrði í
Helga Ragg, vini mínum.
Kæra fjölskylda, ég sendi mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur til
ykkar allra.
Blessuð sé minning Helga
Ragnarssonar. Hvíl í friði.
Guðmundur Hilmarsson.
Eitt af því dýrmætasta við að
taka þátt í íþróttastarfi til margra
ára er að kynnast góðu og
skemmtilegu fólki. Það er ómet-
anlegt að hafa kynnst góðri fyr-
irmynd sem var hæfileikaríkur í
boltanum, skemmtilegur og gef-
andi í mannlegum samskiptum,
manni sem hafði eldmóð fyrir
sinni íþrótt og sínu félagi alla tíð.
Þegar við strákarnir fórum að
fylgjast fyrst með knattspyrnuliði
FH um 1970 voru nokkrar hetjur
þar innanborðs og ein þeirra var
Helgi Ragnarsson. Þá var hann í
okkar huga einn af bestu leik-
mönnum liðsins sem var að skrifa
nýja kafla í sögu knattspyrnu-
deildar FH, m.a. að spila úrslita-
leik í bikarkeppninni 1972 og
spiluðu síðan í fyrsta sinn í efstu
Helgi Flóvent
Ragnarsson
✝ Helgi FlóventRagnarsson
fæddist 2. ágúst
1951. Hann lést 6.
október 2015. Útför
Helga var gerð 20.
október 2015.
deild árið 1975. Síðar
kynntumst við hon-
um enn frekar þegar
hann þjálfaði okkur í
yngri flokkum og
þegar við fórum að
spila með honum í
meistaraflokki. Þá
áttuðum við okkur á
því að hann var ekki
bara góður leikmað-
ur heldur einnig góð-
ur þjálfari sem og
frábær samherji, innan vallar sem
utan.
Um áratuga skeið var hann
óþreytandi að starfa fyrir félagið;
hvort sem um var að ræða félags-
störf utan vallar eða að þjálfa
yngri og eldri flokka, og ekki má
gleyma frábærum árangri meist-
araflokks kvenna á þessum árum
undir hans stjórn. Hvar sem hann
lagði hönd á plóginn skyldi gera
hlutina vel, vera félaginu til sóma
innan vallar sem utan, sýna mik-
inn metnað og um leið að hafa
gaman af.
Helgi var ótrúlega fyndinn og
húmoristi af guðs náð. Hann hafði
gaman af því að segja sögur og
grínast. Hann gat breytt sorg í
gleði með einni setningu og látið
alla veltast um af hlátri sem voru
nærri. Það var hluti af persónu-
töfrum hans að geta glatt hópinn
hvort sem það var útiæfing í frosti
og snjókomu, liðið undir í baráttu-
leik eða hópurinn búinn að missa
af flugi! Alltaf gat hann séð það
spaugilega og laðað gleðina fram
þannig að menn tóku sig saman í
andlitinu vitandi að brosið léttir
leikinn.
Þegar Helgi fór að minnka eig-
in spilamennsku fór hann að
starfa meira við þjálfun. Hann
varð eftirsóttur þjálfari og þjálfaði
víða innanlands sem og erlendis,
um margra ára skeið. Alls staðar
var það sami krafturinn og áhug-
inn sem einkenndi hann í störfum
hans sem þjálfari.
Síðustu misserin voru Helga
erfið hvað heilsuna varðaði. Vegna
heilsubrests átti hann orðið erfitt
með að gera margt af því sem hon-
um þótti skemmtilegt. Hann fór
sjaldnar á völlinn en hélt þó alltaf
áfram að fylgjast með boltanum,
einkum félagi sínu og hafði ávallt
skoðun á hlutunum. Hann var
stoltur og ánægður yfir frábæru
gengi undanfarinna ára enda
gerði hann sér grein fyrir því að
hann var einn af frumherjunum
sem gat litið stoltur um öxl og séð
að árangur þeirra hafði skilað sér í
mörgum titlum og enn öflugra fé-
lagi. Blessuð sé minning gleðigjaf-
ans Helga Ragg sem lagði sig all-
an fram við að efla
Fimleikafélagið til dáða um ára-
tuga skeið. Vegna framlags hans
er félagið öflugra, litríkara og
skemmtilegra en annars hefði ver-
ið.
Vil ég senda eftirlifandi ætt-
ingjum og vinum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Jón Þór Brandsson.
Fallinn er frá fyrsti þjálfari
meistaraflokks karla hjá HK í
knattspyrnu, öðlingsdrengur sem
skilaði tímamótastarfi fyrir félag-
ið.
Að tilkynna þjálfara að lið hans
yrði lagt niður og félagið myndi
ganga inn í annað félag voru erfið
spor fyrir okkur haustið 1991. Þá
var Helgi þjálfari meistaraflokks
ÍK, Íþróttafélags Kópavogs, og
hafði stýrt liðinu í eitt keppnis-
tímabil, þar sem það hafði verið í
baráttu um sæti í næstefstu deild.
Ákveðið var að leggja ÍK niður
og stofna í staðinn knattspyrnu-
deild í HK. Ljóst var að lið HK
yrði að hefja keppni í neðstu deild
og við þurftum að færa Helga
þessar erfiðu fréttir þegar hann
var byrjaður að undirbúa mann-
skapinn fyrir átök næsta tímabils.
Helgi tók þeim af einstakri já-
kvæðni og leit á þetta sem spenn-
andi áskorun sem gæti orðið upp-
hafið að nýjum tímum.
Þetta viðhorf Helga hjálpaði
okkur mikið við að fá leikmenn til
að taka þátt í þessu verkefni og
vera með í að gera HK að fullgildu
félagi í íslenskri knattspyrnu.
Helgi tók þarna við sem fyrsti
þjálfari hjá nýstofnaðri knatt-
spyrnudeild HK. Árangurinn sem
liðið náði undir hans stjórn næstu
tvö tímabil er einstakur í íslensku
knattspyrnusögunni. HK vann
fyrstu 22 leiki sína á Íslands-
mótinu og það hefur ekkert annað
félag gert, hvorki fyrr né síðar.
Liðið vann sig upp um tvær deildir
á þessum árum og haustið 1993
hafði Helgi komið því upp í næst-
efstu deild, aðeins sextán mánuð-
um eftir að það spilaði sinn fyrsta
leik á Íslandsmóti.
Allan þennan tíma voru sam-
skiptin við Helga afar ánægjuleg
og áreynslulaus. Vandamál voru
ekki til. Hann vann mjög vel með
sinn leikmannahóp, náði einstak-
lega vel til strákanna með metnaði
sínum og óborganlegri kímnigáfu,
og gerði úr efnilegum hópi afar
sterka og samheldna liðsheild.
Með sanni má segja að hann hafi
gert drengina sem hann tók við að
fullvaxta knattspyrnumönnum á
þessum árum, enda áttu margir
þeirra eftir að ná langt sem leik-
menn og þjálfarar.
Síðan skildi leiðir eins og oft
gerist í heimi íþróttanna en Helgi
kom aftur nokkrum árum síðar og
þjálfaði lið HK eitt tímabil í viðbót.
Við viljum með þessum orðum
þakka Helga Ragnarssyni fyrir
mikilvæg störf fyrir Handknatt-
leiksfélag Kópavogs og sendum
ættingjum hans okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Sigurjón Sigurðsson, for-
maður HK, og Víðir Sigurðs-
son, fyrrv. formaður meist-
araflokksráða ÍK og HK.
Við Helgi Ragnarsson höfum
þekkst í meira en hálfa öld. Héld-
um við alltaf góðu sambandi þótt
leiðir okkar hafi stundum legið
hvors í sína áttina. Var gott að
hringja í Helga og „taka stöðuna“.
Fyrsta minning mín um Helga
Flóvent Ragnarsson, eða Helga
Ragg eins og hann var alltaf kall-
aður, er þegar hann situr á tröpp-
unum við heimili mitt á Tjarnar-
brautinni, nýfluttur frá Húsavík,
með fótboltaskó í fanginu. Ég segi
við hann: „Flottir skór, Helgi!“
Hann svarar um hæl: „Já þetta er
ný týpa af Iðunnar-fótboltaskóm,
þeir heita Iðunnar Helgi Ragg
Súper.“
Helgi var eldheitur FH-ingur
og féllu Haukarnir þar óneitan-
lega í skuggann. Einu sinni fór ég
með bræðrum mínum, miklum
Haukamönnum, á Þorláksmessu í
Haukahúsið til að borða skötu. Ég
hringdi í Helga á heimleiðinni og
sagði honum frá þessu í smáatrið-
um. Við þessa skýrslu mína sló
grafarþögn á símalínuna, mátti
heyra saumnál detta, en síðan
segir Helgi: „Jahá, vertu blessað-
ur, Dýri,“ og leggur á.
Stundum áttu símtöl okkar til
að þróast yfir í eins konar leikrit,
sem fjölluðu gjarnan um karakt-
erinn Sússa, uppstökkan húsvörð í
blokk, og viðskipti hans við
íbúana. Ég: „Þetta er Jói hérna,
Jói á 7. hæðinni.“ Helgi: „Já, sæll
Jói, Sússi húsvörður hérna meg-
in!“ Ég: „Ég vildi bara láta þig vita
að það var rosalegur hávaði í gær-
kvöldi á 7. hæðinni!“ Helgi: „Sko,
Jói minn, ég ráðlegg þér bara að
gera eitthvað í því sjálfur, þetta
kemur mér ekkert við, ha!“ Ég:
„En …“ Helgi: „Sko, Jóhann,
hættu þessu þrasi, vertu ekki að
trufla mig, ég er enginn sálfræð-
ingur, en ég skal fylgjast með
þessu, hafðu engar áhyggjur af
því.“ Ég: „Ókey, ókey, allt í lagi
Sússi, fyrirgefðu að ég var að
trufla.“ Helgi: „Já, vertu blessað-
ur, Jóhann!“ Og svo hlógum við til
næsta bæjar.
Eins og sögurnar bera með sér
var stutt í kímnina. En Helgi gat
líka verið alvarlegur og hafði t.d.
mjög ákveðnar skoðanir á stjórn-
og samfélagsmálum, sem gjarnan
mótuðust af ríkri réttlætiskennd.
Hann náði frábærum árangri í
íþróttum, í handbolta og fótbolta,
bæði sem leikmaður og síðar þjálf-
ari. Þar kom að góðum notum
hæfileiki hans til að umgangast
fólk í hópum, þar sem allir fengu
að njóta sín.
Þrír synir Helga eru afar
mannvænlegir piltar sem hann
passaði vel upp á og sýndi rækt-
arsemi.
En nú er komið að kveðjustund,
kæri vinur, gakktu á Guðs vegum,
þin er sárt saknað. Við sendum
sonum Helga, systkinum og öllum
aðstandendum innilegar samúð-
arkveðjur.
Dýri og Hildur.
Það haustar að á landinu bláa
og náttúran hefur slegið sína feg-
urstu tóna í bili. Þessa eftirminni-
legu októberdaga virðist vindur-
inn kaldari, rigningin blautari og
myrkrið svartara.
Helgi Ragnarsson, sá einstaki
maður, hefur lokið sínu sérstaka
hlutverki hér í jarðlífinu. Með
þessum fátæklegu orðum vil ég
þakka einstökum vini fyrir
ógleymanlegar stundir til margra
ára. Ég ylja mér við margar
óborganlegar minningar. Megi
Helgi ávallt ganga á Guðs vegum.
Sonum hans, afabarni og systk-
inum votta ég samúð mína og bið
Guð að styrkja þau á þessum erf-
iðu tímum.
Helgi var einstaklega vinmarg-
ur og sendi ég vinum hans hlýjar
kveðjur á þessum undarlegu
haustdögum. Helgi, við sjáumst
síðar.
Guðrún A. Kristjánsdóttir.
Það er með miklum hlýhug og
þakklæti sem við minnumst gamla
knattspyrnuþjálfarans okkar.
Helgi Ragnarsson þjálfaði okkur
hjá hinu fornfræga knattspyrnu-
félagi ÍK, sem síðar varð knatt-
spyrnudeild HK, árin 1990-1993.
Haustið 1991 stóð Helgi á tíma-
mótum með lið sitt þegar ÍK var
lagt niður og knattspyrnudeild
innan HK stofnuð. Flestir
reynsluboltar liðsins hurfu á braut
og eftir stóð Helgi með afar ungt
lið drengja. Hann tók þeirri áskor-
un og á næstu tveimur árum tókst
honum að fara með þennan unga
hóp, ásamt tveimur erlendum
leikmönnum sem bættust í hóp-
inn, úr neðstu deild upp í þá næst-
efstu á tveimur árum. Árangur
sem tekið var eftir.
Helgi var lífleg og skemmtileg
persóna, drengur góður og átti
auðvelt með að ná til okkar strák-
anna, enda einstaklega hnyttinn
maður og sá hlutina jafnan í já-
kvæðu ljósi. Leiðbeiningar hans
voru að jafnaði bráðskemmtileg-
ar, en undirliggjandi var metnað-
ur hans til þess að ná settu mark-
miði. Aðferðir hans í þjálfun
snerust að mestu um að við þyrft-
um að hafa gaman af verkefni
hvers tíma, leggja á okkur og ár-
angurinn væri eftir því. Lagði
hann áherslu á að skapa góða liðs-
heild og hafði gott lag á því að ná
því besta út úr hverjum leikmanni.
Það gerði hann með einlægni og
bar traust til hópsins.
Við munum án efa njóta góðs af
aðferðum hans í framtíðinni en
nokkrir leikmenn úr okkar hópi
hafa starfað sem þjálfarar við góð-
an orðstír og hafa án efa leitað í
reynslubankann frá þessum góðu
árum með Helga. Við erum afar
þakklátir fyrir að hafa fengið að
njóta leiðsagnar Helga og varð-
veitum fjölmargar góðar minning-
ar frá þessum tíma. Hans verður
sárt saknað í okkar hópi og minn-
umst við hans með bros á vör.
Fjölskyldu og vinum Helga fær-
um við okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Fyrir hönd leikmanna mfl. ÍK/
HK árin 1990-1993,
Rúnar Höskuldsson,
Einar Tómasson og
Hugi Sævarsson.
Elsku Ússa, það
er táknrænt að um
leið og farfuglarnir
hófu sig til flugs
kvaddir þú okkur. Náttúran og
þú tengd órjúfanlegum böndum.
Þín verður sárt saknað af okkur
vinkonum þínum, íslenskum
stallsystrum þínum, sem kynnt-
ust þér í Finnlandi. Vinátta þín
gagnvart okkur var hlý, lituð af
gamansemi, djúpri visku og já-
kvæðni. Hin hlýja hippa/rokk-
ara-afstaða þín til lífsins snerti
okkur allar. Skilningsríka
Inga Þóra
Vilhjálmsdóttir
✝ Inga Þóra Vil-hjálmsdóttir
(Ússa) fæddist 31.
mars 1959. Hún lést
5. október 2015.
Útför Ingu Þóru
fór fram 12. októ-
ber 2015.
hreiðrið sem þú
bjóst dætrum þín-
um var til fyrir-
myndar.
Með sköpunar-
gleði þinni og hug-
myndaauðgi héld-
um við saman
fyrstu sumarbúðir
íslenskra skóla-
barna í Finnlandi.
Þó var það ekki
fyrr en síðustu árin
þín í Finnlandi og á Íslandi sem
frumkraftur þinn braust fylli-
lega í gegn og þú sýndir hversu
megnugt vænghaf þitt var. Þá
fórstu að blómstra.
Fljúgðu hátt, elsku Ússa!
Áslaug Hersteinsdóttir,
Arna Lísbet Þorgeirsdóttir,
Sigurlína Margrét Osuala
og Sólveig Sveinbjörns-
dóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGÞRÚÐUR SIGURÐARDÓTTIR
sjúkraliði, Kvistahlíð 7, Sauðárkróki,
lést á heimili sínu mánudaginn 12. október.
Útförin fer fram frá
Sauðárkrókskirkju laugardaginn 24. október klukkan 14.
.
Ingvar Gýgjar Jónsson,
Þuríður D. Ingvarsdóttir, Alexander G. Eðvardsson,
Jón O. Ingvarsson, Gígja Rafnsdóttir,
Sigurður H. Ingvarsson, Berglind Ragnarsdóttir,
Magnús Ingvarsson, Aðalheiður Reynisdóttir,
Ingvar P. Ingvarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, bróðir
og afi,
KRISTGEIR HÁKONARSON
sjómaður,
sem lést á heimili sínu þann 11. október,
verður jarðsunginn frá Neskirkju
föstudaginn 23. október klukkan 13.
.
Berglind Kristgeirsdóttir, Arnar Már Guðmundsson,
Reynir Sæmundsson,
Finnbjörg Hákonardóttir,
Steinunn Helgu Hákonardóttir,
Kristborg Hákonardóttir
og barnabörn hins látna.
Okkar ástkæra
MARGRÉT MARÍA EINARSDÓTTIR
varð bráðkvödd að heimili sínu
þann 18. október.
Útförin verður auglýst síðar.
.
Erlingur Haraldsson,
Elísabet Jóhanna Guðmundsdóttir,
Esra Már Arnbjörnsson, Lára Ósk Víðisdóttir,
Árni Jóhann Jóhannsson, Ingibjörg Lára Sveinsdóttir
og ættingjar.
Systir okkar, mágkona og frænka,
GUÐRÚN KARLSDÓTTIR,
Furugerði 1, Reykjavík,
andaðist á Vífilsstöðum aðfaranótt
þriðjudagsins 20. október 2015.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju
mánudaginn 26. október klukkan 11.
.
Anna Karlsdóttir,
Stefanía Björk Karlsdóttir, Stefán Arnar Kárason,
Fanney Sigurjónsdóttir,
systkinabörn.