Morgunblaðið - 03.06.2016, Blaðsíða 74

74 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. JÚNÍ 2016
Elsku hjartans
ljúfa, fallega gullið
mitt. Lengi biðum
við pabbi þinn eftir
fæðingu þinni og
hvílík hamingja sem við upp-
lifðum þegar þú leist dagsins
ljós. Litla, blíða, fallega skottið
mitt, þú náðir að bora þig inn
að hjartarótum flestra sem þér
kynntust. Þú varst alltaf við-
kvæmt barn, svo blíð, skemmti-
leg og hugulsöm. Þú varst bara
sex ára skott, nýbyrjuð í skóla
þegar þú lentir í einelti sem
engan enda ætlaði að taka.
Þessi hræðilega lífsreynsla
markaði djúp sár í sálu þinni og
markaði líf þitt.
Þú varst ótrúlega orðheppin
og oft veltumst við um af hlátri.
Þú elskaðir fiðluna þína og ljúf-
ar voru stundirnar þegar þú
spilaðir uppáhaldslögin mín
fyrir mig, þú elskaðir að vera í
sundi og unun var að fylgjast
með hvað þú fórst hratt yfir í
skriðsundi. Þú elskaðir börn og
sakleysi þeirra.
Oft var ég hrædd um þig og
fylgdi þér eftir eins og skuggi
til að reyna að tryggja öryggi
þitt og hamingju. Síðasta árið
sem þú fékkst að dvelja hjá
okkur einkenndist af hamingju,
gleði, áföngum, stolti og ást.
Litlu nöfnuna þína, Regínu
litlu, elskaðir þú svo mikið og
sagðist stundum láta eins og
hún væri barnið þitt þegar þið
voruð að þvælast saman. Elsku
hjartans blómið mitt, þráðurinn
á milli okkur var svo sterkur og
við elskuðum hvor aðra út yfir
öll mörk. Ef ég spurði hvort þú
nenntir út í búð fyrir mig svar-
aðir þú stundum: „Ég nenni því
ekki, en fyrir þig geri ég allt,
mamma mín.“ Við vorum sam-
an daglega og gerðum flesta
hluti saman, ef við hittumst
ekki í nokkrar klukkustundir
þá gengu símtölin á milli okkar.
Daglega sagðir þú mér að þú
elskaðir mig og í hverjum mán-
uði fórstu og keyptir handa
mér blóm og gjafir, tjaldaðir
öllu til, allt til að gleðja
mömmu.
Þú varst mín besta vinkona
Regína Sif
Marinósdóttir
✝ Regína Sif Mar-inósdóttir fædd-
ist 26. febrúar 1992.
Hún varð bráð-
kvödd 22. maí 2016.
Útför Regínu fór
fram 1. júní 2016.
og örlátasta,
sterkasta og ljúf-
asta manneskja
sem ég hef kynnst
og öllum góð. Þú
máttir ekkert
aumt sjá öðruvísi
en að reyna að
hjálpa og laga. Þú
vildir helst gefa
öllum allt þitt ef
það gat hjálpað.
Þú hófst fatasöfn-
un fyrir skjólstæðinga Land-
spítalans sem áttu kannski ekki
föt til skiptanna.
Jólin 2014 stofnaðir þú Jóla-
hjálp sem vatt heldur betur
upp á sig, þú gast ekki hugsað
þér að aðrir ættu ekkert til
skiptanna á jólunum, stundum
fórstu sjálf og keyptir handa
þeim sem ekki hafði náðst að
safna fyrir. Kvöldið áður en þú
lést fléttaði ég á þér hárið því
þú ætlaðir í bröns með Erlu
þinni næsta dag. Mitt síðasta
verk um kvöldið þegar þú varst
sofnuð var að breiða yfir þig,
hjartagullið mitt. Ég veit ekki
hvernig lífið á að geta haldið
áfram án þín, ljúfan mín. Þakka
þér, elsku hjartað mitt, fyrir
alla gleðina, faðmlögin, ham-
ingjuna og ástina sem þú færð-
ir mér. Öll ferðalögin okkar, öll
fallegu bréfin sem þú skrifaðir
mér í gegnum árin og ræðuna
sem þú samdir þegar ég varð
fimmtug og orðheppni þín náði
þar hæstu hæðum. Ég mun
ætíð minnast þín, grátandi,
syngjandi, hlæjandi, alltaf í
huga mér. Alltaf góð og minn
mesti stuðningur þegar ég átti
erfitt. Ég elska þig, ástin mín,
og verð alltaf hjá þér í huga
mínum og hjarta. Ástarkveðja.
Þín mamma,
Guðbjörg.
Ætlarðu ekki að líta á hana
nöfnu þína, sagði pabbi þinn.
Þú varst 4-5 klst. gömul og at-
hygli mín hafði fyrst beinst að
dóttur minni, móður þinni. Mér
varð litið um öxl og þarna
varstu og horfðir á mig stórum
augum. Þetta var ást við fyrstu
sýn og átti bara eftir að aukast
eftir því sem árin liðu.
Tveggja ára þurftir þú að fá
gleraugu og oft var sagt „amma
pússa“, þegar ekki sást út leng-
ur. Ó hvað amma vildi að hún
hefði getað pússað lífsleiðina
þína og gert hana auðveldari.
Þú ólst upp á einstaklega
kærleiksríku heimili þar sem
ekki skorti neitt og ást og um-
hyggja í fyrirrúmi. Samband
þitt við móður þína var svo ein-
stakt að ég efast um að betra
samband móður og dóttur sé
til. Ástin mín, þrátt fyrir þitt
ástríka heimili, þar sem allt var
gert til að styðja þig, áttir þú
erfið unglingsár, en foreldrar
þínir véku aldrei frá þér, ég
held að önnur eins ást og sam-
heldni fyrirfinnist varla.
En núna, síðustu tvö árin,
var farið að birta svo mikið til,
þú komin í skóla og stóðst þig
vel og framtíðin virtist vera
farin að blasa við þér og þú
ljómaðir af lífsgleði, þá gerist
þetta, af hverju, góði Guð? Af
hverju?
Þú varst einstök, ástrík, öll-
um góð, ekki síst börnum og
eldra fólki, þú áttir svo mikinn
kærleika til að gefa.
Það var dásamlegt að fylgj-
ast með ást þinni á litlu nöfnu
þinni, systurdóttur þinni, hún
veitti þér óendanlega ánægju.
Þú varst eftirsótt til að gæta
barna, þau litlu fundu að hjá
þér voru þau óhult.
Við deildum sameiginlegu
áhugamáli, en það var að fara á
söngleiki og óperur og ekki
skemmdi fyrir ef Garðar Thor
Cortes var þar þátttakandi.
Hver fer nú með ömmu? Við
áttum yndislegar stundir sam-
an sem ég geymi eins og perlur
í minningunni, enginn getur
tekið þær frá mér.
Sorg foreldra þinna og
systkina er ólýsanleg og okkar
allra í fjölskyldunni.
Ég veit að svo margt gott
fólk eins og amma þín og afi
taka á móti þér, elsku ástin
mín, en við eigum bara svo erf-
itt með að skilja almættið.
Hvers vegna máttum við ekki
njóta þín lengur?
Minning þín mun aldrei
fölna.
Regína amma.
Elsku Regína Sif.
Nú ertu farin alltof snemma.
Sagt er að þeir sem guðirnir
elska deyi ungir. Ég átti því
láni að fagna að kynnast þér
nokkuð vel en þú komst oft í
heimsókn til okkar.
Þú varst alltaf til í að hjálpa,
við máluðum, bökuðum, þrifum
og hlógum að vitleysunni hvor í
annarri.
Þú varst myndvirk og með
góða kímnigáfu. Stundum fór-
um við í göngutúr og ræddum
lífsins gleði og sorgir. Þú varst
afar barngóð og það sýndi þinn
innri mann. Ég hitti þig síðast í
janúar og það var bjart yfir þér
og þú varst glöð yfir því að tak-
ast á við skólaverkefnin og
spila á fiðluna þína. Að sjálf-
sögðu var litla nafna þín og
systurdóttir nálægt þér eins og
börnum var tamt. Kæra Regína
Sif, þakka þér fyrir allt og
þakka þér fyrir englana sem þú
gafst mér í jólagjöf. Ég mun
sakna þín þar til við sjáumst
næst. Ég kveð þig með ljóðlínu
Tómasar Guðmundssonar:
Nú stíga draumar þíns liðna lífs í
loftinu mjúkan dans og drottinn
brosir hver bæn þín er orðin að
blómum við fótskör hans.
Þín frænka,
Ragnheiður Erla
Björnsdóttir frá Glæsibæ.
Við systkinin vorum fjögur
og ég nýt þeirra forréttinda að
vera elstur og eini strákurinn.
Ég og Regína urðum strax
miklir vinir og náðum vel
saman. Á fullorðinsárunum
tengdumst við nánari böndum
og stóð hún alltaf með bróður
sínum gegnum þykkt og þunnt.
Ég var foreldrum mínum oft
erfiður en Regína talaði alltaf
mínu máli og var það gagn-
kvæmt hjá mér því hún var svo
ljúf og góð og vildi allt fyrir
alla gera. Þegar hún átti sem
erfiðast var ég alltaf að reyna
að hjálpa henni og hún vissi að
stóri bróðir kæmi til bjargar.
Þegar hún fæddist fannst mér
fátt skemmtilegra en að fá að
vera með þetta litla krútt og ég
var og er svo stoltur af henni.
Margt kemur í hugann á
þessum erfiðu tímum, eins og
þegar við Siggi vinur minn
fengum leyfi til að fara með
Regínu, þá tveggja ára, á snjó-
þotu, sem þótti alls ekki sjálf-
sagt þar sem ég er mjög ofvirk-
ur og þótti fara hratt yfir. Hún
skellihló og hafði gaman af því
að fara hratt í hringi. Þegar ég
kom loks heim stóð mamma úti
og kallaði: „Jón, Jón, hvar er
Regína Sif?“ Ég leit á þotuna
og sá að Regína mín hafði dott-
ið af sleðanum án þess að ég
tæki eftir því. Mér brá svo mik-
ið að ég fékk illt í magann en
sem betur fer fór maður aldrei
langt úr augsýn mömmu svo
það var ekki langt að leita.
Regína lá skellihlæjandi í skafli
aðeins neðar í götunni, heil á
húfi eftir sleðaferðina. En ég
man að mamma var ekki sátt
við mig né þessar aðfarir með
litla barnið.
Einstaka sinnum hef ég flutt
heim tímabundið og þá gekk
hún alltaf úr rúmi fyrir mig og
tók ekki annað í mál, sagði að
það þýddi ekki að ræða það og
sagði: „Við stöndum alltaf sam-
an, brósi minn, og ég vil að það
fari vel um þig.“ Hún passaði
þá alltaf að það væri til blá
mjólk og kók í dós fyrir mig.
Það er erfitt fyrir mig að sjá
framtíðina fyrir mér án þín,
elsku systir. Bið góðan Guð að
geyma þig og styrkja okkur
fjölskylduna þína og vini í sorg
okkar.
Þinn bróðir,
Jón Ragnar.
Elsku Regína mín, að skrifa
minningarorð um þig er mjög
erfitt, ég á svo bágt með að
trúa því að þú sért farin í þitt
langa ferðalag og við eigum
ekki eftir að hittast, hlæja og
grínast meira saman.
Þetta er svo ósanngjarnt að
þú, aðeins 24 ára gömul, hafir
kvatt okkur svona skyndilega
og eftir situm við með svo
margar spurningar, af hverju
og hvers vegna?
Þegar ég var fimm ára göm-
ul flutti ég í Lindasmárann.
Þar þekkti ég engan en kynnt-
ist fljótlega systrunum sem
bjuggu í endanum á okkar rað-
húsalengju, þeim Regínu sem
þá fjögurra ára og Rebekku
þriggja ára.
Við urðum strax góðar og
miklar vinkonur, þessi vinskap-
ur hefur haldist óslitinn yfir 20
ár.
Við ólumst upp saman og
gerðum allt saman, bjuggum
hlið við hlið og þeirra heimili
var jafnt mitt og mitt þeirra.
Foreldrar okkar urðu líka mikl-
ir vinir og eru ennþá í dag.
Ávallt á aðfangadag bankaði
Regína upp á hjá okkur með
jólapakkann til mín kl. 16, þá
var hún tilbúin fyrir jólin og
beið eftir að klukkan yrði 18 og
færi í kirkjuna með pabba sín-
um, sem þau gerðu alltaf.
Á aðfangadagskvöld var allt-
af mikill spenningur að hittast
og bera saman gjafir, ég minn-
ist þess að við fengum oftast
eins pakka frá foreldrum okkar
eins og Baby Born-dúkku, Apa-
skott, Furby-fígúru og fleira og
alltaf vorum við jafn hissa og
ánægðar að við fengum alveg
eins pakka.
Við gerðum líka svo margt
saman, fórum í skíðaferð, til
Spánar, fjölmörg sumarnám-
skeið sóttum við saman og svo
voru margar Heklu-skemmtan-
ir sem ég tók þátt í með fjöl-
skyldunni o.fl.
Ég gleymi því ekki á yngri
árum þegar við vorum að laum-
ast inn í herbergið hjá Tobbu
til að máta hælaskóna hennar
sem hún átti í svo mörgum lit-
um og var það alveg pottþétt
ekki í fyrsta skiptið sem þeir
voru mátaðir því hún Regína
var með labbið alveg á hreinu
og kenndi hún mér að ganga á
hælaskóm.
Regínu þótti rosalega gaman
þegar það var eitthvað að ger-
ast þá gat hún verið í sínu fín-
asta dressi með stóra eyrna-
lokka og varalit, henni fannst
allaf svo gaman að punta sig og
gera sig fína.
Regína var alltaf svo ánægð
með allt sem hún fékk og henni
þótti líka gaman að gleðja aðra.
Regína var með stærsta og
bjartasta persónuleika sem ég
hef kynnst og klárlega með
húmorinn á réttum stað. Hún
vildi gera allt fyrir alla.
Ég er svo heppin að hafa
fengið að þekkja þig og vera
vinkona þín, elsku Regína mín,
í 20 ár. Minningarnar sem við
eigum eru mér ómetanlegar og
ég mun alltaf geyma þær í
hjarta mínu. Þín vinkona alltaf,
Ása Þórdís.
Ljúf og góð er það fyrsta
sem við hugsum, Regína Sif,
samverustundir með þér og
fjölskyldunni frá því að þú
fæddist skilja eftir yndislegar
minningar. Samband þitt við
mömmu þína og pabba var ein-
stakt, sem og ást og kærleikur
systkina þinna, ömmu Regínu
og margra ástvina þinna.
Það er ekki hægt að lýsa
þeim tilfinningum og trega við
fráfall elsku frænku sem hefur
skipað svo stóran sess í lífi fjöl-
skyldunnar, oft á brattann að
sækja en kærleikur og þakk-
læti er það sem situr eftir.
Ljúfar minningar um þig munu
fylgja okkur alla ævi og við
munum styðja fjölskylduna,
mömmu þína og pabba í þessari
miklu sorg.
Dalla, Ingi Þór
og fjölskylda.
Elsku Regína mín, ég heyri
ennþá rödd þína gera grín að
tónlistarsmekknum mínum …
og þrátt fyrir að eiga það ekki
sameiginlegt þá áttum við samt
eitthvað svo sérstakt.
Mér fannst gott að finna fyr-
ir trausti þínu og elskaði að fá
að kynnast þér betur með
hverjum deginum. Ég hef
þekkt þig frá því að þú varst
bara pínulítil en okkar tími í ár
var alveg einstakur.
Þú kenndir mér meira en þú
munt nokkurn tíma vita.
Í síðasta samtali okkar sagði
þú mér að allir ættu sínu sögu
og það eina sem væri í stöðunni
væri að bera höfuðið hátt og
halda fram á við. Þú þakkaðir
fyrir að fá að vera partur af lífi
sona okkar Lucasar og þú varst
okkur svo dýrmæt. Ég get ekki
þakkað þér nógu mikið fyrir þá
aðstoð og ást sem þú gafst mér
og strákunum.
Ég er svo glöð að Sky fékk
að vaka til að knúsa þig og
segja þér sjálfur að hann elsk-
aði þig bara tveimur dögum áð-
ur en þú kvaddir okkur. En það
lýsir þér einmitt svo vel, þótt
þú hafir tekið þinn tíma í að
læra að elska sjálfa þig þá áttir
þú alltaf nóg til að gefa. Þú
varst svo ótrúlega góðhjörtuð
og falleg persóna.
Við munum öll finna hlát-
urinn á ný fyrir þig, elsku Reg-
ína, því það var eitt af því sem
skipti þig máli á þessari jörðu.
Ég veit að þú munt halda
áfram að vaka yfir okkur og
börnum okkar eins og þér einni
er lagið.
Þú munt alltaf eiga sértakan
stað í mínu hjarta.
Guð geymi þig, elsku vin-
kona.
Okkar dýpstu samúðarkveðj-
ur kæru vinir og fjölskylda.
Íris Ann, Lucas Keller,
Sky og Indigo.
Það er með sorg í hjarta sem
við skrifum orð um Regínu vin-
konu okkar. Regína og per-
sónutöfrar hennar heilluðu okk-
ur mæðgurnar hratt og
mynduðust góð tengsl strax.
Ávallt var mikil gleði að
njóta stunda með þér og er
okkur efst í huga hversu ein-
læg, góðhjarta, orðheppin og
mikill húmoristi þú varst. Mik-
ill söknuður verður í „Girls
night out“, en eitt af mörgum
minnisstæðum kvöldum er þeg-
ar við fórum út að borða og í
keilu.
Þótt þú hafir ekki verið sú
besta í keilunni og fá stig skor-
uð, m.ö.o. alltaf í rennunni,
voru taktarnir og hugarfarið
gott eins og þér einni var lagið.
Rúllaðir keilunni milli fótanna,
sparkaðir og sirkustaktar not-
aðir.
Mikið var hlegið og æðisleg-
ar minningar skapaðar.
Ávallt þegar við hugsum til
baka um minningar okkar sam-
an kemur bros á vör og þín
verður sárt saknað í framtíð-
inni.
Þú varst orðin stór hluti af
fjölskyldunni, okkur leið alltaf
vel með þér og þú gafst okkur
svo mikið.
Orð fá því ekki lýst hversu
mikið við eigum eftir að sakna
þín, elsku Regína. Takk fyrir
dýrmætar stundir.
Elsku Guðbjörg, Marinó og
fjölskylda, megi Guð og gæfa
styrkja ykkur í sorginni og
vottum við ykkur innilega sam-
úð.
Þínar vinkonur,
Auður, María Björk
og Sandra Dögg.
Elsku Regína mín, það er
svo vont að hugsa til þess að ég
fái aldrei að heyra rödd þína
aftur, eða sjá þetta fallega bros
þitt.
Það er ótrúlega erfitt að
skrifa þessa minningargrein,
því ég er ennþá ekki að ná því
að þú sért farin. Þú gekkst í
gegnum svo margt og barðist
fyrir lífi þínu, þú gast allt sem
þú tókst þér fyrir hendur, alveg
sama hvað það var.
Ég er svo ótrúlega stolt af
þeim árangri sem þú náðir og
þú ert ein sterkasta manneskja
sem ég hef á ævi minni kynnst
og ég er svo heppin að hafa
fengið að kynnast þér, yndis-
lega manneskja. Ég á svo
margar góðar minningar með
þér, við gengum í gegnum svo
margt saman. Ég er þakklát
fyrir að hafa kynnst þér, elsku
Regína mín.
Ég vildi óska þess að árin
hefðu orðið fleiri, en ég veit að
við hittumst aftur.
Guð verið með ykkur Guð-
björg, Marinó, Tobba, Jón, Re-
bekka og fjölskylda, ég sam-
hryggist ykkur innilega.
Eitt fallegt kvæði til þín:
Hún var einstök perla.
Afar fágæt perla,
skreytt fegurstu gimsteinum
sem glitraði á
og gerðu líf samferðamanna hennar
innihaldsríkara og fegurra.
Fáar perlur eru svo ríkulega búnar,
gæddar svo mörgum af dýrmætustu
gjöfum Guðs.
Hún hafði ásjónu engils
sem frá stafaði ilmur
umhyggju og vináttu,
ástar og kærleika.
Hún var farvegur kærleika Guðs,
kærleika sem ekki krafðist endur-
gjalds.
Hún var vitnisburður
um bestu gjafir Guðs,
trúna, vonina, kærleikann og lífið.
Blessuð sé minning einstakrar perlu.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Hvíldu í friði, fallega vinkona
mín.
Þín vinkona,
Guðrún.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og
langafa,
SNÆBJÖRNS AÐALSTEINSSONAR,
Barðastöðum 7, Reykjavík.
.
Kristín Lárusdóttir
Steinunn Snæbjörnsdóttir Magnús Þórarinsson
Aðalsteinn Snæbjörnsson Elsa S. Bergmundsdóttir
Lára G. Snæbjörnsdóttir Magnús Þ. Magnússon
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar
eiginkonu minnar, móður, ömmu og
langömmu,
SIGRÍÐAR JÚLÍUSDÓTTUR,
Eyrarflöt 4, Akranesi.
.
Arnfinnur Scheving Arnfinnsson
Margrét Arnfinnsdóttir
Maren Lind Másdóttir Gunnar Harðarson
Helena Másdóttir Ársæll Ottó Björnsson
og barnabarnabörn