Morgunblaðið - 16.06.2016, Side 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. JÚNÍ 2016
✝ Guðrún Inga-dóttir fæddist
15. janúar 1925 í
Brúnuvík, Borg-
arfirði eystra. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Vestur-
lands á Hvamms-
tanga 7. júní 2016.
Foreldrar henn-
ar voru Gyða Sig-
urbjörg Hannes-
dóttir, f. 1901, og
Ingi Jónsson, f. 1894. Bróðir
Guðrúnar er Sigmar, f. 1930, og
eiginkona hans er Lára Odds-
dóttir.
Guðrún giftist 5. september
1946 Tryggva Björnssyni, f.
1919, frá Hrappsstöðum í Víði-
dal en hann lést 2001. Þau eign-
uðust átta börn: 1) Karl, f. 1947,
d. 2015, eiginkona hans var
Ragnhildur Húnbogadóttir. Eiga
þau þrjú börn og sex barnabörn.
2) Gyða Sigríður, f. 1949, eig-
inmaður hennar er Þorgeir Jó-
hannesson og eiga þau tvö börn,
sex barnabörn og tvö barna-
Arnar Ingólfsson, f. 1943, eig-
inkona hans er Elsa Finnsdóttir
og eiga þau tvo syni, níu barna-
börn og eitt barnabarnabarn.
Um árabil dvaldi hjá Guðrúnu og
Tryggva á Hrappsstöðum
frændi Tryggva Þórbergur Eg-
ilsson f. 1963 en hann er kvæntur
Guðbjörgu Halldórsdóttur og
eiga þau þrjú börn.
Guðrún og Tryggvi voru
bændur á Hrappsstöðum í Víði-
dal, V-Húnavatnssýslu, frá 1945
til 1983 en þá fluttust þau til
Hvammstanga. Meðan þau
bjuggu á Hrappsstöðum og eftir
það vann Guðrún einnig á
saumastofum á Blönduósi,
Hvammstanga og í Víðihlíð.
Einnig vann hún í sláturhúsi á
Hvammstanga mörg haust og
ýmis tilfallandi störf á sveitabæj-
um og annars staðar. Guðrún
vann að ýmsum félagsmálum og
var m.a. formaður kvenfélagsins
Freyju um árabil. Síðustu árin
var Guðrún á Heilbrigðisstofnun
Vesturlands á Hvammstanga.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Hvammstangakirkju í dag, 16.
júní 2016, klukkan 14, en jarð-
sett verður í Víðidalstungu-
kirkjugarði.
barnabörn. 3) Inga
Birna, f. 1950, eig-
inmaður hennar er
Guðmundur Arason
og eiga þau þrjú
börn og sjö barna-
börn. 4) Jóna Hall-
dóra, f. 1953, eig-
inmaður hennar er
Hjalti Jósefsson og
eiga þau þrjú börn,
sjö barnabörn og
þrjú barnabarna-
börn. 5) Guðrún, f. 1955, eig-
inmaður hennar er Björn Frið-
riksson og eiga þau fjögur börn
og átta barnabörn. 6) Magnea, f.
1956, hún á einn son og fjögur
barnabörn. 7) Steinbjörn, f.
1959, unnusta Eva-Lena Lohi.
Hann á þrjú börn með fyrrver-
andi eiginkonu sinni, Elínu Írisi
Fanndal, og tvö barnabörn. 8)
Ingi, f. 1962, eiginkona hans er
Inga Margrét Skúladóttir og
eiga þau tvö börn en auk þess á
Ingi eina dóttur og eitt barna-
barn.
Fyrir átti Guðrún soninn Örn
Nú hefur mamma mín, allra
besta kona sem ég hef kynnst um
ævina, kvatt þennan heim.
Hjarta hennar var ótrúlega
sterkt en hún hefði eflaust verið
tilbúin að kveðja þessa jarðvist
fyrir nokkrum árum eða áður en
hún hætti að þekkja afkomendur
sína, fjölskyldu og vini.
Mamma var afrekskona í
mörgum skilningi þess orðs. Hún
eignaðist níu börn en hugsaði
ekki aðeins um þau heldur einnig
mun fleiri. Fólk af kynslóð
mömmu þurfti að hafa fyrir lífinu
og líf mömmu var svo sannarlega
ekki alltaf auðvelt en hún kvart-
aði aldrei undan hlutskipti sínu
heldur tókst á við hverja raun af
æðruleysi og skilaði svo sannar-
lega sínu hlutverki og það vel.
Mamma var mér og öðrum góð
fyrirmynd og sýndi það bæði í
orði og verki. Heima áttu margir
skjól en það var mamma sem sá
um allt húshald á Hrappsstöðum
þar sem hún og pabbi bjuggu í
um 40 ár. Það hefði að sjálfsögðu
verið ærið verkefni fyrir mömmu
að sjá aðeins um okkur börnin sín
en það voru margir aðrir sem
hún annaðist. Heima voru alltaf
nokkrir til viðbótar í vist yfir
sumarið og heim kom mikill fjöldi
gesta og gangandi þrátt fyrir að
húsrýmið væri ekki mikið.
Hrappsstaðir voru t.d. síðasti
áfangastaðurinn áður en lagt var
á Víðidalstunguheiði og því fór
mikill fjöldi fólks um garð að vori
og hausti. Pabba þótti sjálfsagt
að allt þetta fólk sem og aðrir,
sem áttu leið um, kæmi inn í bæ
og fengi þar veitingar. En um
þann þátt sá mamma að sjálf-
sögðu og allir fengu nóg. Ég get
ekki ímyndað mér hvað mamma
hefur eldað, bakað og borið fram
mikið af veitingum í gegnum tíð-
ina. Þá prjónaði hún og saumaði
föt á okkur börnin og fleiri.
Mamma gerði ekki mannamun
og í hennar augum voru allir
jafnir. Hjá henni áttu margir,
sem nú væru kallaðir kynlegir
kvistir, skjól og þessu fólki sinnti
mamma af einstakri góð-
mennsku. Það hafa fleiri en einn
sagt mér að mamma hafi hrein-
lega bjargað lífi sínu og þá ekki
aðeins með því að veita þeim
húsaskjól og gefa þeim mat held-
ur og ekki síður með góð-
mennsku sinni og hjartahlýju.
Rólegheit og jafnaðargeð
mömmu gerði það að verkum að
bæði menn og málleysingjar löð-
uðust að henni. Ég minnist þess
ekki að mamma hafi skipt skapi
þó hún hefði eflaust oft haft ærna
ástæðu til en hún var þrátt fyrir
það alls ekki skaplaus. Mamma
hefði viljað mennta sig en það
bauð lífið ekki upp á á þeim tíma
en hún minntist skólaáranna á
Laugarvatni ávallt með ánægju.
Hún var mjög skynsöm kona og
hefði örugglega átt auðvelt með
nám. Mamma skrifaði ýmislegt í
gegnum tíðina og setti einstöku
sinnum saman vísu. Mamma
sinnti ekki bara heimilishaldi
heldur tók hún einnig þátt í fé-
lagsstörfum og var m.a. formað-
ur kvenfélagsins Freyju um
tíma. Hún hafði mikla ánægju af
því og einnig að ferðast um land-
ið.
Elsku mamma mín, mér hefur
vöknað um augu þegar ég hef
sett þessi orð á blað en mér þykir
það bara eðlilegt þegar komið er
að kveðjustund, minningar mínar
og örugglega allra um þig eru fal-
legar. Takk fyrir allt og allt. Far
þú í guðs friði og skilaðu kveðju
til pabba og Kalla bróður.
Þinn sonur,
Ingi Tryggvason.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Loksins fékk mín ástkæra
tengdamóðir, Guðrún Ingadóttir,
hvíldina. Blessunin er búin að
liggja á sjúkrahúsinu á Hvamms-
tanga í mörg ár án þess að vita í
raun af sér. Oft hefur verið átak-
anlegt að horfa upp á ástand
hennar og geta í sjálfu sér ekkert
gert fyrir hana. Þessi yndislega
kona hefur heldur betur staðið
sig vel í lífinu og sjaldan fallið
verk úr hendi. Alið upp sinn stóra
barnahóp og stjórnað mann-
mörgu og fjörugu heimili á
Hrappsstöðum.
Þegar ég kynntist mínum
kæru tengdaforeldrum fyrir
rúmum aldarfjórðungi þá voru
þau flutt í litla húsið sitt á
Hvammstanga. Alltaf var gott að
koma til þeirra og alltaf var kaffi
og meðlæti drifið á borð, að
ógleymdum öllum ísnum sem
amma átti alltaf nóg af í frysti-
kistunni. Enda voru mín börn
varla búin að heilsa ömmu og afa
þegar hún leiddi þau inn að
frystikistunni og þar fengu þau
að velja úr úrvalinu sem amma
passaði að fylla reglulega á.
Myndir af afkomendum voru á
öllum veggjum og mikið sem
gömlu hjónin voru stolt af sínu
fólki.
Aldrei mun ég gleyma því þeg-
ar dóttir okkar Inga var skírð og
þar fékk mín kæra tengdamóðir
alnöfnu – og það sem hún var
glöð og þakklát og hafa þær nöfn-
urnar alla tíð átt náið samband.
Ber nú dóttir mín á fingri silfur-
hring sem amma hennar var alla
tíð með og hálsmen í stíl og er af-
ar þakklát fyrir að fá að eiga
þessa ættargripi ömmu sinnar.
Gunna mín var yndislega ljúf
og góð, sat mikið með handavinn-
una sína og eru ófá rúmteppin
sem hún heklaði. Hún var ótrú-
lega þægileg í allri umgengni og
gerði aldrei kröfur um eitt né
neitt. Þegar hún kom í heimsókn
til okkar í Borgarnes þá var svo
ljúft að hafa hana og aldrei skipti
hún sér af en var alltaf tilbúin að
spila við krakkana og lesa fyrir
þau. Einnig fórum við í nokkur
ferðalög um landið með Gunnu
og Tryggva og eigum margar
myndir úr þeim sem gaman er að
eiga í dag.
Að leiðarlokum vil ég þakka
minni yndislegu tengdamóður
allt sem hún var og gerði fyrir
mig og fjölskylduna mína. Ingi
minn var alltaf mikill mömmu-
drengur og traust og gott sam-
band milli þeirra. Börnin hennar
og fjölskyldur þeirra hafa öll
hugsað vel um hana og núna síð-
ustu ár hafa allir verið duglegir
að heimsækja hana á sjúkrahús-
ið. Enda voru síðustu dagar á
dánarbeði hennar bæði erfiðir en
einnig ljúfir þar sem ýmsar
minningar voru rifjaðar upp og
vonum við að elsku Guðrún, kær
móðir, tengdamóðir og amma
hafi ekki þjáðst heldur vonandi
heyrt í okkur og notið samver-
unnar í lokin.
Blessuð sé minning minnar
kæru tengdamóður, Guðrúnar
Ingadóttur frá Hrappsstöðum.
Inga Margrét Skúladóttir.
Guðrún Ingadóttir
 Fleiri minningargreinar
um Guðrúnu Ingadóttur bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ Kristín Jóns-dóttir var fædd
á Þrastarhóli í Arn-
arneshreppi þann
30. ágúst 1950. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akureyrar þann
11. júní 2016.
Foreldrar henn-
ar voru Erna Fuchs
Sveinsson, f. 1928,
d. 2002, og Jón
Magnússon, f. 1919,
d. 1998. Bræður Kristínar eru
Rúdólf, f. 1953, Hermann Jón, f.
1954 og Karl Friðrik, f. 1956.
Kristín giftist 19.12. 1973
Lárusi Sverrissyni, f. 17.9. 1953,
börn: Herbert, Jón Bjarka,
Gylfa Má og Kristrúnu Birnu.
Kristín ólst að mestu leyti upp
hjá afa sínum og ömmu á
Möðruvöllum í Hörgárdal. Hún
gekk í barnaskóla á Hjalteyri og
lauk landsprófi í Reykholti í
Borgarfirði og fór síðan í Lýð-
háskóla í Danmörku. Kristín
starfaði lengi við gæsluvelli Ak-
ureyrar en varð síðan aðstoðar-
maður sjúkraþjálfara á Sjúkra-
húsi Akureyrar og það leiddi
síðan til þess að hún hóf nám við
Verkmenntaskólann á Akur-
eyri, þar sem hún útskrifaðist
sem sjúkraliði vorið 1995. Frá
þeim tíma hefur hún starfað á
Kristnesi.
Kristín verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju í dag, 16. júní
2016, klukkan 10.30.
bankastarfsmanni.
Börn þeirra eru: 1)
Magnús Már, f. 4.9.
1975, kvæntur Hel-
enu Sif Jónsdóttur
og eiga þau tvo
syni: Sverri Örn og
Björn Má. 2) Ágúst,
f. 30.7. 1979,
kvæntur Sólveigu
Gærdbo Smára-
dóttur og eiga þau
þrjú börn: Úlf
Smára, Lárus Breka og Tinnu
Kristínu. Fyrir átti Kristín dótt-
urina Gunnhildi Gylfadóttur, f.
4.1. 1970, gift Hjálmari Her-
bertssyni og eiga þau fjögur
Kristín mágkona okkar er öll.
Ekki er langt síðan þær fréttir bár-
ust að óboðinn gestur hefði sest að
í líkama hennar. Hún tók þeim með
miklu hugrekki og æðruleysi.
Það var mikil gæfa að leiðir
þeirra Lárusar skyldu liggja sam-
an. Kristín átti þá gullmolann
Gunnhildi Gylfadóttur og síðar
eignuðust þau tvo mannkosta-
drengi, Magnús Má og Ágúst.
Þau Lárus hafa alla tíð verið
harðdugleg, samstiga í amstri
dagsins og hlúð vel að sínu fólki.
Stína vann lengst af við umönnun,
vann m.a. á leikvelli og eftir að hún
lauk sjúkraliðaprófi vann hún hvað
lengst á Kristnesi. Þegar hún út-
skrifaðist fékk hún verðlaun sem
kallast „Hlýjar hendur“. Á haust-
dögum gaf hún út fjóra geisla-
diska, Slökun með Kristínu, sem
byggjast á starfi hennar á Krist-
nesi. Hún vildi allt fyrir alla gera,
var mikils metin af sjúklingum,
fjölskyldu og vinum. Allt dafnaði í
kringum Stínu, hún var fagurkeri
með græna fingur og er viðurkenn-
ing Akureyrarbæjar fyrir garðinn
til vitnis um það. Lárus studdi
konu sína heils hugar þar sem ann-
ars staðar. Þau nutu þess að
ferðast innan lands og utan, þá
gjarna með fjölskyldunni. Stína
var listakokkur, þau munaði ekk-
ert um að slá upp fjölmennum mat-
arboðum. Maturinn hennar var
þannig að unun var á að horfa og
bragðið enn betra.
Barnabörnin voru þeim sérlega
hugleikin, alltaf pláss fyrir þau að
gista eða koma í heimsókn. Þau
fengu að vera með í því sem Stína
amma var að brasa, hvort sem það
var sáning í garðinum eða upptaka
á grænmetinu. Í jólaboðum var
hugsað fyrir þörfum allra. Litlir
prakkarar máttu hafa hávaða og
ærsl í bílskúrnum, á meðan hinir
púkkuðu.
Kristín talaði opinskátt um veik-
indi sín og hvatti fólk til þess að
njóta alls þess góða sem lífið hefur
upp á að bjóða. Hún var kjarkmikil,
kærleiksrík og trúði á mátt hugans.
Að leiðarlokum þökkum við
Kristínu samfylgdina og sendum
bróður okkar, mági og fjölskyldu
hennar allri innilegar samúðar-
kveðjur.
Páll og Guðbjörg,
Inga Björg og Torfi Ólafur,
Sigríður og Brandur Búi.
Sérstök, dugleg, traust og trú
Vitur, hjálpsöm …., það ert þú
Hlý og bjartsýn, til í spjall
Þú getur stoppað hið mesta fall.
Þessar ljóðlínur segja allt um
þá eiginleika sem Kristín, vinkona
mín, var prýdd.
Leiðir okkar lágu fyrst saman
fyrir rúmum 20 árum er við störf-
uðum saman á Kristnesspítala.
Síðar meir tókst með okkur góður
vinskapur er sonur minn fór sem
kaupastrákur til dóttur hennar og
tengdasonar í Svarfaðardal. Alltaf
passaði vinkona mín upp á að
heyra í mér þegar búið var að
bjóða í afmælisveislu í dalnum til
að athuga hvort ég vildi ekki bara
koma með henni og Lalla og var
þá amma Stella líka með í för. Hún
var alltaf boðin og búin að aðstoða
og gefa, mér er ofarlega í huga
þegar hún var búin að sulta og
taka upp gulræturnar sínar – þá
fór ég bæði með sultukrukkur, ný-
bakað brauð og gulrætur í poka
heim. Hún hafði einstakt lag á að
sjá allt það jákvæða og skemmti-
lega í kringum sig. Mér er minn-
isstætt þegar við deildum her-
bergi í frábærri Svíþjóðarferð,
sem við fórum í fyrir u.þ.b. 13 ár-
um með vinnufélögum okkar. Við
gátum hlegið og hlegið eftir að við
komum í háttinn og fórum að
ræða atburði dagsins og allt fram
á daginn í dag gátum við tekið
hláturskast þegar við rifjuðum
upp þessa ógleymanlegu ferð. Já,
það var sko hægt að hlæja dátt
með henni vinkonu minni. Það að
hafa kynnst Kristínu í leik og
starfi hefur verið gefandi, mig
langar til að þakka henni fyrir
trausta og gefandi vináttu og
hversu góð hún var við Halla, son
minn, og lét sér umhugað um að
fylgjast með hvernig honum gengi
í námi og starfi.
Elsku vinkona, þín verður sárt
saknað, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Elsku Lárus, Gunnhildur,
Magnús, Ágúst, tengdabörn og
barnabörn, ykkar missir er mikill,
megi Guð styrkja ykkur og styðja
í sorginni.
Rósa Þóra.
Í dag kveðjum við hjartfólgna
vinkonu og samstarfskonu til
margra ára. Það kemur margt
upp í hugann þegar við minnumst
Kristínar.
Kristín okkar var hjartahlý
kona, vinamörg og afbragðs
starfsmaður sem alltaf var tilbúin
að rétta hjálparhönd þeim sem
þurftu og lagði hún mikla alúð í
það sem hún tók sér fyrir hendur.
Vinátta Kristínar var traust og
alltaf hafði hún gott til málanna að
leggja.
Kristín tók líka oft að sér að
skipuleggja skemmtanir fyrir
okkur starfsfólkið ásamt fleirum
og opnaði þá heimili sitt fyrir okk-
ur og lagði sömu vandvirknina og
alúðina í það.
Nú hefur Kristín kvatt en
minningarnar um allar þær
ánægjulegu samverustundir sem
við áttum með henni munu hlýja
okkur meðan við lifum. Við send-
um okkar innilegustu samúðar-
kveðjur til Lárusar, eiginmanns
hennar, og fjölskyldu.
Gull á ég ekki að gefa þér
og gimsteina ekki neina
en viltu muna að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
(Hjálmar Freysteinsson)
Kveðja frá samstarfsfólki á
Kristnesspítala,
Ingvar Þóroddsson.
Kristín Jónsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÞÓRLEIF ELÍSABET STEFÁNSDÓTTIR,
fv. húsfreyja á Gili,
síðar Hólmagrund 12,
Sauðárkróki,
andaðist 10. júní sl. á Heilbrigðisstofnuninni á Sauðárkróki,
deild 2. Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju mánudaginn 20.
júní kl. 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Guðrún Skarphéðinsdóttir Herbert Hjálmarsson
Pálína Skarphéðinsdóttir Jens Berg Guðmundss.
Þuríður Skarphéðinsdóttir Kjartan Antonsson
Stefán Skarphéðinsson Ólína Rögnvaldsdóttir
Sóley Skarphéðinsdóttir Gestur Þorsteinsson
Símon Skarphéðinsson Brynja Ingimundardóttir
Elísabet Skarphéðinsdóttir Ragnar Ingólfsson
Alda Skarphéðinsdóttir Jón Ól. Sigfússon
Sigurbjörn Skarphéðinsson Ingibjörg M. Valgeirsd.
Sigurjóna Skarphéðinsdóttir Ólafur Friðriksson
Hafdís Skarphéðinsdóttir Hrólfur Sigurðsson
Sveinn Skarphéðinsson
Sigríður K. Skarphéðinsdóttir Reynir Hjörleifsson
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÓSKAR INGVARSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni 19. maí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
.
Guðrún Hjaltadóttir,
Sigrún Hólmfríður Óskarsdóttir,
Ágústa Óskarsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar