Fréttatíminn - 29.01.2016, Blaðsíða 26

börn. Þetta finnst öllum hinn farsælasti máti ennþá í
dag en við hljótum að geta lagað þetta. Við þurfum að
huga að því hvernig hægt er að gera þetta lífrænna og
skemmtilegra,“ segir Halldóra sem veit hvað hún syng-
ur í þessum málum því hún hefur unnið við kennslu og
umönnun barna í mörg ár.
Alin upp meðal listamanna
Halldóra var alin upp á meðal listamanna en segist
samt aldrei hafa ætlað að verða skáld. „Mamma var
silfursmiður og mikill listamaður, pabbi var verk-
fræðingur en málaði í frístundum,“ segir Halldóra
og bendir á vatnslitamyndir á veggjunum sem faðir
hennar, Sigurður Thoroddsen, málaði. „Svo var elsti
bróðir minn, Dagur Sigurðarson, skáld og amma
Theodóra var líka skáld. En það var bróðir minn, Jón
Thoroddsen, sem kynnti mig fyrir bókmenntum. Hann
var á kafi í heimsbókmenntum og ég smitaðist mjög
mikið af honum. Það var ekkert verið að ota að manni
listum í uppeldinu en maður var auðvitað alltaf að lesa.
Ég man eftir einu skipti þar sem við fjölskyldan sátum
við matarborðið og pabba fannst við ræða of mikið um
listir þá sagði hann upp úr eins manns hljóði; Æ, af
hverju geta börnin mín ekki farið í tannlækningar eins
og venjulegt fólk.“
Frjálst kynlíf og kaffisjóður
Sjálf ætlaði Halldóra að verða sálfræðingur eða kennari
og segist hafa byrjað seint að skrifa því hún hafi haft
svo margt annað að gera.
„Ég hélt að ég væri kennari en það var fullkominn
misskilningur. Mér fannst alltaf fylgja því starfi einhver
frelsisskerðing, einhver krafa um að vera svo normal,“
segir Halldóra sem fór í sálfræði í Kaupmannahafn-
arháskóla áður en hún ákvað að mennta sig sem kenn-
ari. „Ég veit ekki alveg af hverju ég gerði það, líklega
því ég hef áhuga á manneskjunni. Kaupmannahöfn
var áhugaverð á þessum tíma og það bjuggu auðvitað
allir í kommúnu. Það var allt fullt af Íslendingum þarna
og þegar ég kom var verið að taka yfir Ljónahúsið í
Kristjaníu. Þetta var mjög sérstakur tími. Okkar komm-
úna var bara eins og sambýli en ég heimsótti mikið af
kommúnum og bjó í sumum sem voru mun róttækari,
þar sem allur eignaréttur var forboðinn.
Kynlífið átti að vera fullkomlega frjálst en ég held
að það hafi ekki stuðlað mikið að kynfrelsi kvenna,
heldur aðallega einhverra steggja sem gátu ekki fengið
neitt annars. Þetta var mest á forsendum strákanna.
Þetta voru voðalega miklar tilraunir um manninn og
sumar hverjar voru mörgum erfiðar,“ segir Halldóra
sem pældi í sálfræðilegum kenningum meðfram þess-
ari tilfinningalegu tilraunastarfsemi. „Mér fannst sál-
fræðinámið dálítið laust í reipunum því það var undir
áhrifum af þessari endurskoðun alls. Tímarnir voru
haldnir úti í skógi þar sem átti að æfa samvinnu en eng-
inn mátti stjórna fundi heldur átti bara að anda þar til
sameiginleg niðurstaða var fengin. Á sama tíma héldu
Danir alltaf í borgaralegan aga. Prófin voru ekkert létt-
ari og allir urðu að borga í kaffisjóð.“
Misvitrir íslenskir hippar
Á endanum fékk Halldóra nóg af þessari sálfræði-metaf-
ísík og dreif sig í fisk á Tálknafjörð. „Við fórum nokkrir
krakkar saman og kúldruðumst þarna saman í einu
herbergi. Það voru mjög margar hippakommúnur á
ýmsum stöðum á landinu á þessum tíma. Ég man að
ég labbaði með Önnu Guðrúnu, vinkonu minni sem er
núna látin, yfir heiðina til Patreksfjarðar, sem þótti ægi-
legt óráð um hávetur. En þá vorum við að heimsækja
næstu kommúnu. Þetta var nú íslenska hippalífið.“
„Hipparnir skiptust í tvennt. Það voru blómabörnin
og svo þeir sem voru meira þjóðfélagslega sinnaðir. Og
þeir komu nú einhverju áleiðis. Þetta voru náttúrulega
mótmæli við þessum svarhvíta Eisenhower tíma og ég
held að þau hafi skilað ýmsu til minnihlutahópa á borð
við konur og þeldökka. En auðvitað voru hipparnir
misvitrir líkt og aðrir. Ég man eftir einum fundi sem
íslenskir hippar héldu í Kaupmannahöfn. Þá stóð til að
stofna hippasamfélag í Loðmundarfirði og þetta voru
aðallega blómabörnin. Það stakk til dæmis einhver upp
á því að það yrði að vera þvottavél en því var hafnað.
Það væri svo yndislegt að þvo í læknum,“ segir Hall-
dóra og hlær. „Þetta var mikil rómantík.“
Seldi blíðu sína í mörg ár
Eftir að hafa unnið í eitt ár í fiski á Tálknafirði ákvað
Halldóra að fara í Kennaraháskólann og síðan þá hefur
hún unnið meira og minna við kennslu og umönnun
barna með viðkomu í myndlist en hún lærði myndlist
í Myndlista og handíðaskólanum. „Ég hef verið mest
í börnunum, kennt þeim og annast þau. Ég hef selt
blíðu mína öll þessi ár,“ segir hún og brosir við. „Og
sjálfsmyndin hefur alls ekki verið sú að ég væri skáld.
En það knúði eitthvað á og einhvern tímann upp úr fer-
tugu samdi ég fyrstu ljóðabókina mína og vildi þá strax
gefa hana út. Þegar hún var komin út þá liðu næstum
tíu ár í næstu ljóðabók. En eftir hana þá settist ég niður
og þóttist vera dálítill proffi, eins og ég væri kannski
skáld, og einhenti mér í ljóðagerð aftur,“ segir Halldóra
sem hefur síðan gefið út sína þriðju ljóðabók, eitt ör-
sögusafn, annað smásagnasafn og núna skáldsögu. Og
sjálfsmyndin hefur breyst.
Ætlar að lifa á eiginmanninum
„Ef ég hugsa um það þá hef ég alltaf hugsað eins og
listamaður og sennilega gera það mjög margir. Það er
einhverskonar fjarlægð og nálægð í senn sem myndar
þessa skáldlegu sýn á lífið. Framan af var þetta auka-
geta sem nýttist mér í öðru en skáldskap en núna finnst
mér mest gaman af þessu og get einbeitt mér að þessu.
Ég er nýhætt að vinna og byrjuð að lifa á eiginmanni
mínum,“ segir Halldóra sem er gift Eggerti Þorleifssyni
leikara og saman hafa þau alið upp synina Bergstein
og Sigurð. „Við höfum dálítið skipst á að sjá fyrir hvort
öðru og nú er komið að honum.“
Grjótháls 10, Fiskislóð 30 og Tangarhöfða 15, Reykjavík
Lyngás 8, Garðabæ
Njarðarbraut 9, Reykjanesbæ
S: 561 4200
www.nesdekk.is
Hjólbarðaverkstæði
Bílabúðar Benna,
S: 590 2045
www.benni.is
FÁÐU AÐSTOÐ VIÐ VAL Á JEPPADEKKJUM
HJÁ SÖLUAÐILUM OKKAR UM LAND ALLT
RÉTTU JEPPADEKKIN KOMA ÞÉR ALLA LEIÐ!
Halldóra segir bókmenntaverðlaun kvenna
skipti máli. Ég held að þau hafi greitt okkur
kerlingunum götu inn í bókmenntaheiminn
sem var karllægur eins og aðrar stofnanir
þjóðfélagsins. Ég held með bókmenntunum
og ég held að það sé þeirra akkur að allir séu
innbyrðis. Annars steingerast þær.
Smiðsbúð 10 | 210 Garðabær
Sími: 554 4300 | www.solskalar.is
hf
Sólskálar
Svalaskjól
Gluggar og hurðir
Eigum hina vinsælu vagna frá þessum
þekkta framleiðanda til afgreiðslu Strax
BÚFJÁRFLUTNINGAVAGNAR
frá Ifor Williams
Víkurvagnar ehf. - Hyrjarhöfða 8. - 110 Reykjavík
Sími 577-1090 - www.vikurvagnar.is - sala@vikurvagnar.is
26 | fréttatíminn | Helgin 29. Janúar-31. Janúar 2015