Fréttablaðið - 11.03.2017, Síða 106

Framboð
í trúnaðarstöður
Í samræmi við 32. gr. laga Félags tæknifólks í rafiðnaði
auglýsir félagið hér með framboðsfrest
til trúnaðarstarfa fyrir félagið.
Framboðsfrestur hefur verið ákveðinn til
mánudagsins 28. mars kl. 12 á hádegi.
Þeir félagsmenn sem hafa áhuga á
að taka að sér trúnaðarstörf fyrir félagið
skili inn framboðum til Kjörstjórnar FTR,
Stórhöfða 31, 110 Reykjavík
Reykjavík 07. mars 2017
Stjórn FTR
www.ftr.is
facebook.com/felagtaekinfolksirafidnadi/
Aðalfundur FTR verður haldinn 11 apríl, kl 17:00
YKKAR FÉLAG
TónlisT
Vordagskrá Múlans
HHHHH
Tríó sunnu Gunnlaugs flutti nýja
og eldri tónlist í djassklúbbnum
Múlanum
Björtuloft í Hörpu
miðvikudaginn 8. mars
Slagverk getur verið hvað sem er.
Maður getur lamið köttinn sinn
og kallað það slagverksleik. Scott
McLemore, trommuleikarinn í
Tríói Sunnu Gunnlaugs, gekk ekki
svo langt. En hann fór samt lengra
en við er að búast frá náunga sem
situr við trommusett.
Það var ekki bara að hann lemdi
trommuskinnin, hann sló einnig
á brúnirnar og hliðarnar. Og svo,
til að skapa enn meiri fjölbreytni,
setti hann tusku á eina tromm-
una, og ofan á hana litla málmskál.
Hún gegndi hlutverki örsmárrar
trommu. Fyrir vikið var slagverks-
leikurinn ótrúlega fjölbreyttur og
fór vítt yfir tónsviðið.
Leikurinn var líka einstaklega
blæbrigðaríkur. Scott nostraði við
hvert smáatriði og skapaði hverja
föngulega hljóðasamsetningu á
fætur annarri. Hann var eins og
listakokkur að búa til dýrindis
kryddblöndu, setti pínulítið af þessu
og smávegis af hinu. Útkoman var
seiðandi hljóðheimur; það lá við
að maður hefði getað hlustað á
trommuleikarann einan allt kvöld-
ið.
Hinir meðlimirnir voru þó engir
aukvisar. Sunna lék auðvitað á
píanóið, og það var einfaldlega
dásamlegt að hlusta á hana spila.
Hún hafði óvanalega ljóðrænan tón.
Laglínurnar voru mjúklega mót-
aðar, og meira að segja snörpustu
hendingarnar voru aldrei harðar.
Þorgrímur Jónsson var sömu-
leiðis frábær á kontrabassann. Hann
spilaði af óheftum glæsileik. Hraðir
tónarnir voru plokkaðir af öryggi,
rytminn hárnákvæmur. Samspil
þremenninganna var sérlega þétt,
það var enginn í samkeppni, þau
spiluðu eins og ein manneskja.
Fyrir bragðið var heildarhljómurinn
heillandi og þægilegur áheyrnar.
Tónleikarnir voru haldnir í djass-
klúbbnum Múlanum í Björtuloftum
í Hörpu. Fyrir þá sem ekki vita eru
þau uppi á fimmtu hæð. Þetta er
frekar lítið rými með bar og stór-
kostlegu útsýni yfir höfnina. Birtan
á tónleikunum kom frá nokkrum
bláum ljóskösturum, stemningin
var afar ljúf og róandi.
Sama má segja um tónlistina. Það
var ekki mikið um tilraunamennsku
í henni. Eitt lag skar sig úr að þessu
leyti. Sunna kynnti það sem blöndu
af Leonard Cohen og Bach. Í því spil-
aði hún aðallega hraðar og órólegar
laghendingar án hljóma, og hinir
hljóðfæraleikararnir eltu hana af
mikilli ákefð. Það var nánast eins og
hljóðfærin væru að tala, ekki syngja.
Þetta var skemmtilegt, e.t.v. hefði
mátt vera meira svona á dagskránni.
Í það heila samanstóð músíkin af
nýjum lögum í bland við eldra efni.
Hún var fallega blátt áfram. Laglín-
urnar voru hlýlegar og úrvinnslan
var eðlileg. Mér fannst ég taka eftir
töluverðu af hreinum tónbilum,
ferundum og fimmundum í leik
Sunnu. Það gerði áferðina tæra og
hófstillta. Hér var engu troðið ofan
í áheyrandann, þvert á móti var
hann lokkaður inn, án áreynslu,
ávallt eðlilega.
Jónas Sen
niðursTaða: Skemmtilegir tón-
leikar með fallegri tónlist sem var
meistaralega flutt.
Tromma er tromma, og þó
Síðustu tíu til fimmtán ár hef ég verið að skrifa nótur og hef notið þess að mjög góðir flytjendur hafa feng-ist til að flytja lögin mín,“ segir Þorvaldur Gylfason
hagfræðiprófessor. „Nú eru það
verðlaunasöngvararnir Hallveig
Rúnarsdóttir og Elmar Gilbertsson,
og píanóleikarinn Snorri Sigfús
Birgisson, öll í fremstu röð. Kvæðin
eru eftir Snorra Hjartarson sem er
eitt af mínum eftirlætisskáldum eins
og margra annarra.“
Hér er Þorvaldur að lýsa tónleik-
um í Hannesarholti við Grundar-
stíg sem hefjast í dag klukkan 16.
Hann segir þá verða svolítið öðru-
vísi en tíðkast. „Tónsetjarinn tekur
þá áhættusömu stefnu að reyna að
skýra lögin aðeins áður en þau heyr-
ast og ætlar líka að lesa kvæðin,“
segir hann kankvís.
Ljóðin eru Haustið er komið, Ísa-
brot, Vor og Sumarkvöld og þau
nefnir Þorvaldur Fjórar árstíðir.
Með kvæðinu Í Úlfdölum verða árs-
tíðirnar fimm. Hann segir Kristján
Fjórflokkurinn
varð að fimmflokki
Lagaflokkurinn Fimm árstíðir eftir Þor-
vald Gylfason við kvæði eftir Snorra
Hjartarson verður frumfluttur á morgun
í Hannesarholti af Hallveigu Rúnarsdótt-
ur, Elmari Gilbertssyni og Snorra Sigfúsi.
Tríó Sunnu Gunnlaugsdóttur fór á
kostum í Múlanum síðastliðið mið-
vikudagskvöld.
„Ég áræddi ekki að sýna þekktum flytjendum lögin mín fyrr en fyrir svona tíu
árum en hef aldrei fengið nei,“ segir Þorvaldur. FrÉTTaBlaðið/STeFán KarlSSon
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
Hreinsson, skáld og vin sinn, hafa
átt upptökin að því að spyrða ljóð
Snorra um árstíðirnar saman og búa
til úr þeim ljóðaflokk.
„Kristján hugsar svo stórt að hann
sendir mér sjaldnast eitt og eitt
kvæði til að tónsetja, heldur heilu
kippurnar og eins og hlýðinn nem-
andi geri ég það. Svo barst aðdáunin
á Snorra Hjartarsyni í tal og Kristján
sagði: „Þú hlýtur að skaffa honum
kippu líka.“ Þannig varð til hug-
myndin um Fjórar árstíðir, sem ég
kalla stundum fjórflokkinn.
Svo hreifst ég af lengsta kvæði
Snorra sem heitir Í Úlfdölum,
fyrsta kvæðinu í fyrstu bókinni
hans. Þannig varð fjórflokkurinn
að fimmflokki en önnur eins ósköp
hafa nú gerst, til dæmis við Austur-
völl!“
Þorvaldur segir tónsmíðarnar
saklaust tómstundagaman. „Ég hóf
þær þó ekki fyrr en eftir fimmtugt.
Þetta eru orðin 90 lög og þeim fer
fjölgandi. Í sumar eða haust ætla
Hallveig og Elmar, ásamt Snorra
Sigfúsi, að flytja nýjan sextán laga
flokk við kvæði Kristjáns Hreins-
sonar, þannig að það er ýmislegt
í deiglunni. Lögin streyma fram
stjórnlaust.“
Þetta tómstundastarf kveðst
Þorvaldur nálgast eins og ævi-
starfið, þar sé ekkert gert nema
því sé ætlað talsvert geymsluþol.
Því láti hann kvikmynda konsert-
ana. „Lýður Árnason og Íris Sveins-
dóttir sjá um upptökur, auk þess að
vera læknar eru þau reyndir kvik-
myndagerðarmenn,“ segir hann.
„Ég fæ ekkert út úr svona viðburð-
um nema þeir verði aðgengilegir
fram í tímann.“
Eftir föður Þorvaldar, Gylfa Þ.
Gíslason menntamálaráðherra,
liggja falleg lög svo Þorvaldur á ekki
langt að sækja hæfileikana. Þó þeir
hæfileikar hafi lengi legið í leyni
viðurkennir hann að hafa örlítið
reynt að semja á yngri árum. „Það
var bara fikt sem fór aldrei út fyrir
veggi heimilisins. Ég áræddi ekki að
sýna lög mín þekktum flytjendum
fyrr en fyrir svona tíu árum og hef
aldrei fengið nei, ekki enn. Það eru
mikil forréttindi fyrir leikmann í
þessum bransa að eiga kost á sam-
starfi og vinfengi við fremstu tón-
listarstjörnur landsins. Ég nýt þess
eins og barn nýtur jólanna.“
ÉG Fæ EkkERt út
úR Svona við-
buRðum nEma ÞEiR vERði
aðGEnGiLEGiR FRam í tímann.
aF FyRRi tónSmíðum
ÞoRvaLdaR
Þorvaldur Gylfason prófessor
hefur meðal annars samið
sautján sonnettur um heim-
speki hjartans og lög við ljóða-
flokkana Söngva um svífandi
fugla, Sjö sálma og Sextán
söngva fyrir sópran og tenór við
kvæði Kristjáns Hreinssonar
skálds og heimspekings.
1 1 . M a r s 2 0 1 7 l a u G a r D a G u r46 M e n n i n G ∙ F r É T T a B l a ð i ð
menning
1
1
-0
3
-2
0
1
7
0
4
:3
2
F
B
1
2
0
s
_
P
1
1
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
1
0
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
C
6
C
-9
A
2
0
1
C
6
C
-9
8
E
4
1
C
6
C
-9
7
A
8
1
C
6
C
-9
6
6
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
2
0
s
_
1
0
_
3
_
2
0
1
7
C
M
Y
K