Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.2001, Page 42

Nexium
SÝRUHJÚPTÖFLUR, A 02 BC 05 (Sérlyjjaskrártexti og heimildaskrá)
Innihaldslýsing: Hver sýruhjúptafla inniheldur: Esomeprazolum INN, magnesíum þríhýdrat samsvarandi Esomeprazolum INN 20 eða40 mg. Ábendingan Sjúkdómar af völdum bakflæðis frá maga í vélinda (gastroesophageal reflux disease); Meðferð
á ætandi bólgu í vélinda afvöldum bakflæðis, langtimameðferð til þess að koma í veg fyrir að læknuð bólga í vélinda taki sig upp að nýju, meðferð á einkennum sjúkdóma af völdum bakflæðis frá maga í vélinda. Til upprætingar á Helicobacter pylori
ásamt viðeigandi sýklalyfjameðferð: Til að lækna Helicobacter Pylori tengt skeifugamarsár og koma í veg fyrir endurtekinn sársjúkdóm í meltingarvegi hjá sjúklingum með Hclicobacter Pylori tengd sár. Skammtar og lyfjagjöf: Töflumar á að gleypa
heilar ásamt vökva og þær má hvorki tyggja né mylja. Sjúkdómar af völdum bakflæðis frá maga í vélinda (gastroesophageal reflux disease): Meðferð á ætandi bólgu í vclinda af völdum bakflæðis: 40 mg einu sinni á sólarhring i 4 vikur. Fjögurra vikna
meðferð til viðbótar er ráðlögð handa þeim sjúklingum scm ekki hafa fengið lækningu, eða ef cinkcnni em enn til staðar. Langtímameðferð til að koma í veg fyrir að læknuð bólga í vélinda taki sig upp að nýju: 20 mg einu sinni á sólarhring. Meðferð á
einkennum vegna bakflæðis frá maga í vélinda: 20 mg einu sinni á sólarhring handa sjúklingum sem ekki em með bólgu í vélinda. Ef einkenni hafa ekki horfið innan 4 vikna, skal sjúklingur gangast undir frekari rannsóknir. Eftir að einkenni hafa horfið,
má halda þeim niðri með því að taka 20 mg einu sinni á sólarhring eftir þörfum. Ásamt viðeigandi sýldalyfjameðferð til upprætingar á Helicobacter pylori og til að lækna Helicobacter pylori tengt skeifugamarsár og koma i veg fyrir endurteldnn sársjúkdóm
í meltingarvegi hjá sjúklingum með Helicobacter pylori tengd sár: 20 mg ásamt amoxicillini 1 g og klaritromycini 500 mg em gefin samtímis tvisvar sinnum á sólarhring í 7 daga. Böm: Ncxium er ekki ætlað bömum. Skert nýmastarfsemi: Hjá sjúklingum
með skerta nýrnastarfscmi er ekki nauðsynlegt að breyta skömmtum. Vegna takmarkaðrar reynslu hjá sjúklingum með alvarlega skerta nýmastarfsemi, skal gæu varúðar við meðferð þeirra. Skert lifrarstarfsemi: Hjá sjúklingum með vægt til miðlungs
alvarlega skerta lifrarstarfscmi er ekki nauðsynlegt að breyta skömmtum. Sjúklingum með alvarlega skerta lifrarstarfssemi ætti ekki að gefa meira en 20 mg hámarksskammt afNexium. Aldraðir: Hjá öldmðum er eldd nauðsynlegt að breyta skömmtum.
Frábendingan Þckkt ofnæmi fyrir esómeprazóli, benzímidazólsamböndum eða öðmm innihaldscfnum lyfsins. Varnaðarorð og varúðarreglur við notkun lyfsins: Útiloka skal illkynja sjúkdóm, þar sem meðferð með Nexium gcmr dregið úr
einkennum og scinkað sjúkdómsgreiningu. Sjúklingar á langtímamcðferð (sérstaldega ef meðferð varir lengur en eitt ár) skulu vera undir rcglulegu eftirliti. Sjúklingum scm nota lyfið eftir þörfum skal leiðbeina um að hafa samband við lækninn sinn ef
eðli cinkcnna breytast. Millivcrkanir við önnur lyf og aðrar millivcrkanin Áhrif csómeprazóls á lyfjahvörf annarra Iyf]a:Minna sýmmagn í maga við meðferð með csómeprazóli gemr aukið eða minnkað frásog lyfja, ef frásog þcirra er háð sýmstigi
magans. Eins og á við um önnur lyf, sem hamla sýmseytingu eða sýmbindandi lyf, gemr frásog ketókónazóls minnkað meðan á meðferð með esómeprazóli stendur. Esómeprazól hamlar CYP2C19, sem er aðalumbrotsensim esómeprazóls. Þegar
sómeprazól er gcfið samtímis lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP2C19, eins og díazepam, citalópram, imipramín, klómipramín, fenýtóín o.s.frv., getur það valdið aukinni plasmaþéttni þessara lyfja þannig að minnka þurfi skammta. Þetta skal hafa í
huga, sérstaklega þegar csómeprazóli er ávísað til notkunar eftir þörfum. Samtímis gjöf á 30 mg af esómeprazóli olli 45% lækkun á klerans díazepams, sem er CYP2C19 hvarfefni. Við samtímis gjöf á 40 mg af esómeprazóli jókst lægsta plasmaþéttni
fenýtóíns um 13% hjá flogaveikum sjúklingum. Ráðlagt er að fylgjast með plasmaþéttni fenýtóíns þegar meðferð með esómeprazóli hefst eða henni er hætt. Hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum olli gjöf á 40 mg af esómeprazóli samtímis gjöf á cisapríði, því
að flatarmál undir plasmaþétmi-tímaferli (AUC) jókst um 32% fyrir cisapríð og útsldlnaðarhelmingunartími (ti/2) lengdist um 31%, en engin marktæk hækkun varð á hámarksþétmi cisapríðs. örlítil lenging á QTc bili, sem kom í ljós eftir gjöf á cisapríði
einu sér, lengdist eldd frekar þegar cisapríð var gefið ásamt esómeprazóli. Sýnt hefur verið fram á að esómeprazól hefur eldd klínisk marktæk áhrif á lyfjahvörf amoxicillíns, kínidíns eða warfaríns. Meðganga og brjóstagjöf: Engar upplýsingar liggja
fyrir um notkun esómeprazóls á meðgöngu. Gæta skal varúðar þegar lyfið er gefið þunguðum konum. Ekki er vitað hvort esómeprazól bcrst í brjóstamjólk og ætm konur með bam á brjósri ekld að nota Nexium. Aukaverkanir: Algengar (> 1%): Höfuðverkur,
kviðverkir, niðurgangur, vindgangur, ógleði/uppköst, hægðatregða. Sjaldgæfar (0,1-1%): Svimi, munnþurrkur, húðbólgur (dermariris), kláði, ofsakláði. Lyfhrifi Esómeprazól er S-handhverfa ómeprazóls og dregur úr seytingu magasýru og er
verkunarháttur mjög sértækur. Það hemlar sértækt sýrupumpuna i paríeta! frumum magans. Bæði R- og S- handhverfur ómeprazóls hafa svipuð lyfhrif. Lyfjahvörfi Frásog og dreifing:Esómeprazól er ekki sýrustöðugt og þess vegna er það gefið ril
inntöku sem sýmhjúpkymi. Umbreyting í R-handhverfu er óveruleg in-vivo. Esómeprazól frásogast hratt, hámarksþétmi í plasma næst um 1-2 klst eftir inntöku. Aðgengi er 64%. Dreifirúmmál við stöðuga þétmi er um 0,221/kg líkamsþunga. Esómeprazól
er 97% próteinbundið í plasma. Fæðuneysla bæði seinkar og dregur úr frásogi esómeprazóls en hefur engin marktæk áhrif á verkun csómeprazóls á sýrusrig magans.
Heimildaskrá 1. Tallcy NJ, Venables TL, Green JRB, Armstrong D, O 'Kane KPJ, Giaffer M et al. Esomeprazole 40 mg and 20 mg is efficacious in the long-term management of parients with endoscopy negative GERD: a placebo-controlled trial of on-
demand therapy for 6 months; Gastroenterology 20oo;n8:A658.2. Talley NJ, Lauristen K, Tunmri-Hihnala H, Lind T, Moum B, Bang CJ et al. Esomeprazole 20 mg maintains symptom control in endoscopy-negataive GERD: a randomized placebo-
controlled trial of on-demand therapy for 6 months. Gastroenterology 200o;n8:A2i. 3. Röhss K, Claar-Nilsson C, Rydholm H, Nyman L. Esomeprazole 40 mg provides more effective acid control than lansoprazolc 30 mg; Gastroenterology 2000;
ii8:A2o. 4. Junghard O, Hassan-Alin M, Hasselgren G; The effect of AUC and Cmax of esomeprazole on acid secretíon and intragastric pH; Gastroenterology 20oo;n8:Ai7.5. Johnson DA, Benjamin SB, Whipple J, D 'Amico D, Hamelin B. Efficacy and
safety of esomeprazole as maintenance therapy in GERD patíents with healed erosive esophagitís (EE). Gastroenterology 2000;n8:Ai7.6. Ábelö A, Andersson T, Antonsson M, Naudot AK, Skánberg I, Weidolf L Stereoselective metabolism of omeprazole
by human cytochrome P450 enzymes. Drug Metab Dispos 2000;28:966-972.7. Lind T, Rydberg L, Kylebáck A, Jonsson A, Andersson T, Hasselgren G et al. Esomeprazole provides improved acid control vs omeprazole in patíents with symptoms of
gastro-oesophageal reflux disease.:Aliment Pharmacol Ther 2000;14:861-67.8. Wilder-Smith C, Röhss K, Lundin C, Rydholm H. Esomeprazole (E) 40 mg provides more effective acid control than pantoprazole (P) 40 mg; Gastroenterology 2000;
n8:A22. 9. Richter JE, Kahrilas PJ, Hwang C , Marino V, Hamelin B. Esomeprazole is superior to omeprazole for healing of erosive esophagitis (EE) in GERD patients. Gastroenterology 2000; 118:A20.10. Vakil NB, Shaker R, Hwang C, D’Amico D,
Hamelin B. Esomeprazole is effective as maintenance therapy in GERD patients with healcd erosive esophagiris (EE). Gastroenterology 20oo;u8: A22.11. Kahrilas PJ, Falk G, Johnson DA, Schmitt C, Collins DW, Whipple J et al. Esomeprazole improves
healing and symptom resolution as compared with omeprazole in reflux esophagiris patíents: a randomised controlled trial. Alimcnt Pharmacol Ther 20oo;in press.
Markaðsleyflshafi: MtraZeneca, A/S Albertslund, Danmark Umboð á íslandi: Pharmaco hf., Hörgatúni2. GarOabce. Nánari upplýsingar er að finna í Sérlyfjaskrá
Munið að setja X-íð!
-ef þið sækið um úr
fæðingarorlofssjóði
Á eyðublaði vegna umsóknar úr fæðingarorlofssjóði
(bls. 2) hjá Tryggingastofnun ríkisins eru reitir þar sem
umsækjandi er beðinn er um að setja x þar sem það
á við, m.a. hvort viðkomandi óski eftir því að
stéttarfélagsgjöld verði dregin frá greiðslum úr fæð-
ingarorlofssjóði. Þeir sem merkja x við þann reit teljast
félagsmenn í Félagi íslenskra hjúkrunarfræðinga.
Réttarstaða hinna sem ekki kjósa að krossa í þennan
reit er hins vegar önnur. Þeir teljast ekki félagsmenn í
Félagi íslenskra hjúkrunarfræðinga á meðan á fæð-
ingarorlofi stendur. Þeir missa því rétt úr vísindasjóði,
orlofssjóði og starfsmenntunarsjóði.
Engin lagaheimild er fyrir Tryggingastofnun ríkisins að
draga stéttarfélagsgjöld óumbeðið af greiðslum í fæð-
ingarorlofi. Því var óhjákvæmilegt að hafa spurningu á
eyðublaðinu vegna fæðingarorlofsgreiðslu um hvort
umsækjandi vilji vera áfram í sínu félagi og þar með
greiða til þess félagsgjöld. Félagi íslenskra hjúkrunar-
fræðinga minnir félagsmenn því á að standa vörð um
réttindi sín og félagsaðild og krossa við viðeigandi reit.
Samkomulag um
viðbótarsparnað
ríkisstarfsmanna
Bandalag háskólamanna, BSRB, Kennarasamband
íslands og Félag íslenskra leikskólakennara hafa
samið við fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs um aukið
mótframlag vegna viðbótarsparnaðar starfsmanna
sinna í séreignarsjóð:
Frá 1. janúar 2001:
Mótframlag verður 1% gegn a.m.k. 2% framlagi
starfsmanns auk 0,2% lögbundins mótframlags.
Frá 1. janúar 2002:
Mótframlag verður 2% gegn a.m.k. 2% framlagi
starfsmanns auk 0,2% lögbundins mótframlags.
Samkomulag þetta tekur gildi hinn 1. janúar 2001 fyrir
öll aðildarfélög hlutaðeigandi samtaka og verður hluti
af kjarasamningum hlutaðeigandi stéttarfélaga.
Framlag þitt í viðbótarsparnað má vera allt að 4% og
ef allar heimildir eru nýttar getur sparnaðurinn með
mótframlagi launagreiðanda orðið allt að 5,4% og
hækkað í 6,4% 1. janúar 2002.
42
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 1. tbl. 77. árg. 2001