Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2003, Blaðsíða 31

VIÐTAL
Hjúkrunarfræðingar
vannýttur auður...
Elsa segir að búið sé að gera Baugasel upp og í stéttina að hjúkrunarnemar láti til sín taka á öðrum sviðum,
dag er bærinn ferðafélagsskýli þannig að hann er gott að þeir eigi fulltrúa í stúdentaráði, háskólaráði eða hvar
öllum opinn og hægt að gista þarna og elda og þess háttar. „Þetta er áningarstaður margra eftir sem er, það eykur vægi stéttarinnar í háskólaumhverfinu."
að gönguferðir komust í tísku. Það eru mjög Eftir að Elsa útskrifaðist úr hjúkruninni vann hún um tíma á
margir sem ganga, annaðhvort úr Barkárdalnum handlækningadeild á Landspítalanum. „Svo breyttust aðstæð-
yfir Tungnahryggsjökulinn yfir í Hjaltadal að ur mínar, ég flutti aftur norður með mína litlu stúlku sem þá
Hólum og það er líka hægt að ganga upp úr var fædd og vann á sjúkrahúsinu á Akureyri frá 1986-1991 og
Skíðadal. Það er hægt að ganga þarna nokkrar hef langmest verið á gjörgæslu- og handlækningadeildum. Svo
mismunandi leiðir. Hestamenn fara líka þarna var ég lánuð í þrjá mánuði af gjörgæslunni yfir á svæfingar-
um þannig að núna er þarna talsverð umferð. deild, það vantaði mjög mikið svæfingarhjúkrunarfræðinga en
Bræður pabba eru smiðir og laghentir efir því lánið endaði með því að standa í tvö ár og þrjá mánuði! Ég
þannig að þeir stýrðu enduruppbyggingu á bæn- vann því lengi sem svæfingarhjúkrunarfræðingur þó ég hefði í
um. Það er búið að laga göngin, búið að sameina baðstofuna og norðurstofuna þannig að allt rúm- raun engin réttindi til þess.“
ast betur. Bærinn er því orðinn ákveðinn minn- Síðan lá leiðin í kennslu. „Margrét Tómasdóttir fékk mig f
isvarði um hýbýli alþýðufólks fyrr á tímum. Ég hálfa stöðu í janúar 1991 og ég ætlaði bara að kenna eitt nám-
mæli með að fólk líti þangað upp eftir!" skeið en heillaðist alveg af kennslunni, fann mig mjög vel þar og fannst einstaklega gaman. Háskólinn á Akureyri var ung
„Líkaði ekki andrúmsloftið í læknadeildinni" stofnun, byrjaði 1987, þá voru teknir inn fyrstu nemendurnir og mikið frumkvöðlastarf unnið. Það var afskaplega skemmti-
Elsa bjó svo á Akureyri þar til hún fór suður til legt og krefjandi að vera þátttakandi í því. Eftir fyrsta misser-
náms að loknu stúdentsprófi. „Eg byrjaði í lækn- ' ið, vormisserið 1991, þá hætti ég alveg á sjúkrahúsinu og fór
isfræði eins og mjög margir úr mínum árgangi. í fulla stöðu við skólann og var þar til 1999 er ég flutti aftur
Við höfðum mjög skemmtilegan kennara á Akur- suður. Ég hélt reyndar hálfri stöðu til vors 2002. Ég fór svo í
eyri, Sigurð Bjarklind, sem kenndi okkur líffæra- framhaldsnám 1992 til Vancouver í Kanada, var þar í rúmt ár.
fræði sem valgrein og það varð til þess, eins og Lánasjóðurinn reyndist mér afar erfiður þannig að ég fékk
svo oft vill verða þegar einhver kennari gerir undanþágu, það tíðkaðist ekki þá að fólk fengi að Ijúka námi
námsefnið sérstaklega áhugavert, að næstum all- utanskóla en þau gerðu undantekningu fyrir þessa einstæðu
ur árgangurinn fór í eitthvað sem tengist þeirri móður frá Islandi. Ég tók nánast tvöfalt nám á sumarmisser-
grein sem hann kenndi. Við fórum mjög mörg í inu til að ná að klára sem mest og átti aðeins eftir einn kúrs
læknisfræðina en mér líkaði ekki andrúmsloftið, og ritgerðina þegar ég fór heim. Svo fór ég á fullt í vinnu eins
það var keppnisfyrirkomulag í deildinni og svo og margir gera við slíkar aðstæður svo það tók mig tvö ár að
dauðleiddist mér í Beykjavík, var ekki tilbúin, svo ég fór bara aftur heim. Var í sex vikur í lækn- ljúka, brautskráðist ekki fyrr en 1995 úr meistaranáminu."
isfræðinni f staðinn fyrir sex ár eins og ég segi Elsa lagði áherslu á kennslu í hjúkrunarfræði í meistara-
stundum. Ég tók mér svo frí í eitt ár og fór þá í náminu og ætlaði sér að vera áfram í kennslunni. Meistara-
hjúkrunina og þar mætti maður allt öðru við- verkefnið fjallaði þó um konur og brjóstakrabbamein, „sú
horfi. Ég lenti í mjög skemmtilegum hópi og var reynsla kvenna hafði alltaf heillað mig, það eru margar konur
afar ánægð. Ég brautskráðist sem hjúkrunar- sem hafa lent í þessu, til dæmis nokkrar úr minni móðurfjöl-
fræðingur 1984.“ skyldu. Ég gerði flest mín verkefni, sem ekki voru á kennslu- sviðinu, á sviði krabbameinshjúkrunar. Og rannsóknarverk-
Elsa tók einnig virkan þátt í félagsmálunum, var efnið var um þörf kvenna fyrir stuðning meðan þær bíða eftir
* í stúdentapólitíkinni og tók þátt í stofnun miðju- greiningu, þessa erfiðu daga eftir að þær annaðhvort finna
flokks ásamt mörgu ágætisfólki. Hún segist hnút sjálfar eða í ljós kemur að eitthvað er að í hefðbundinni
alltaf hafa tekið mikinn þátt í félagsmálum. brjóstaskoðun og þar til í Ijós kemur hvað þetta er. Eg skoðaði
„Mér finnst það mjög gaman og ég er sannfærð þann tíma, reynslu þeirra og líðan. Ég hef þó eingöngu gert
um að það er þroskandi þó það taki auðvitað eina rannsókn á þessu sviði eftir að ég útskrifaðist þó ég sé
tíma frá náminu en þátttaka í félagsmálum er mjög áhugasöm um þetta. Það hefur svo margt annað tekið við
líka jákvæð fyrir námið því maður fær aðra sýn á námsefnið. Ég held það sé líka gott fyrir fagið og hjá mér á öðrum sviðum."
Timarit islenskra hjúkrunarfræðinga 4. tbl. 79. árg. 2003 29