Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2005, Síða 30
Lilja Óskarsdóttir og Stefania V. Sigurjónsdóttir.
„Okkur á að þykja vænt um blaðið okkar"
Lilja Óskarsdóttir og Stefanía V. Sigurjónsdóttir, ritstjórar frá 1990 til 1993
í tilefni af 80 ára afmæli tímaritsins fannst okkur ekki úr
vegi aö láta hugann reika til þess tímabils sem viö vorum
ritstjórar tímarits Hjúkrunarfélags Islands sem nefnt var
Hjúkrun. Tímaritið haföi komiö út óslitiö frá því í júní
1925. Viö vorum síðustu ritstjórar þess tímarits því félögin
sameinuöust 1993 og hófst þá útgáfa nýs tímarits Félags
íslenskra hjúkrunarfræöinga, Tímarit hjúkrunarfræðinga.
Mikið var lagt upp úr því að sinna þörfum
hjúkrunarfræðinga á landsbyggðinni fyrir aukna
menntun. Við minnumst formannanna sem
við unnum með, þeirra Pálínu Sigurjónsdóttur,
Sigþrúðar Ingimundardóttur og Vilborgar Ingólfs-
dóttur sem hver og ein hafði sínar sérstöku
áherslur í starfi sem formenn.
Við minnumst með hlýhug góðra samstarfsfélaga, þeirra Ingi-
bjargar Gunnarsdóttur og Sigríðar Björnsdóttur á skrifstofunni
sem vildu hvers manns vanda leysa, og hjúkrunarfræðinga sem
gegndu ýmsum störfum fyrir félagið. Má þar nefna fræðslustjóra
félagsins, Maríu Finnsdóttur sem við unnum lengst með, en hún
vann ötullega að því að sinna auknum kröfum um faglega hæfni
hjúkrunarfræðinga með markvissu námskeiðahaldi í hinum
ýmsu greinum hjúkrunar ásamt stjórnun og kennslufræði.
Segja má að tímaritið hafi verið lifandi og
merkileg samtímaheimild um fagleg og félagsleg
málefni. Fau mál, sem brunnu aðallega á okkur
á þessum tíma, var undirbúningur úrsagnar
okkar úr Bandalagi starfsmanna ríkis og bæja og
undirbúningur að sameiningu félaganna. Kröfur
um faglega hæfni hjúkrunarfræðinga fóru ört
vaxandi. Meðal hjúkrunarfræðinga ríkti mikill
Timarit hjúkrunarfræöinga 4. tbl. 81. árg. 2005