FLE blaðið - 01.07.2010, Blaðsíða 30

notkun fjármuna eftir uppgjöri og bókhaldi úr allskonar kerfum
og stundum engum kerfum, en þar komu sór vel kynni mín
af plastpokamönnum við Reykjavíkurtjörn. Öll þessi ár skrifaði
ég ótal endurskoðunarskýrslur til að koma á breytingum og
bótum, og oftast var þeim vel tekið.
Þegar ég lít til baka og skoða þær aðstæður sem ég lenti í
á mörgum ferðunum, sérstaklega í upphafi starfstímans,
og ferðum til gömlu Júgóslavíu, meðan stríðið geisaði, og
sex mánaða dvöl í Afghanistan eftir innrás Bandaríkjanna
2001; þá geri ég mér grein fyrir hættunum, en ég gerði það
ekki þá. Ég var "naive" - vonandi líka hugrakkur. Fyrir eina
ferð til Addis Ababa, pakkaði ég í töskuna fyrir þrjár vikur, en
sérstakt vinnuhópsverkefni teygðist í þrjá mánuði. Ég náði
þó að skreppa heim til Nairobi eina helgi, en á eigin kostnað.
íslendingar taka því sem að höndum ber. Ég hafði einhvern
tíma skotið úr haglabyssu á rjúpur, en það var það eina sem ég
hafði komið nærri skotvopni. Ég er viss um að kollegar mínir,
sem höfðu fengið herþjálfun, vissu hver hættan var, og þeir
voru ekki að bjóða sig fram í þessi verk.
Starfslok
Eftir 28 ár hafði ég fengið nóg. Ég var þreyttur og leiður á
ferðalögum um verstu staði í heiminum, oft einn, og í náinni
snertingu við bágindi fólks. í miðjum klíðum veturinn 2007
við undirbúning ferðar til Darfur svæðanna, langaði mig hreint
ekkert að fara. Mig hafði dreymt að ég stæði frammi fyrir
aftökusveit og beið eftir að hleypt yrði af þegar ég hrökk upp.
Þessi draumur situr í mér og ég gleymi honum ekki.
Svo bauðst mér að hætta störfum þegar ég náði 55 ára aldri og
fara á eftirlaun. Hefði reyndar ekki fengið að vera lengur en til
60 ára aldurs. Eftir nokkra umhugsun þáði ég boðið og hætti og
sé ekki eftir því. Ég les og geri það sem mér þykir skemmtilegt;
spila bridge og tennis og fer á skíði. Ég kem til íslands eins oft
og ég get, en bý áfram í Frakklandi þar sem fjölskylda mín unir
sér vel. Við höfum ekki enn komist endanlega "heim" eftir 30
ára útivist.
Theodór Lúðvíksson
(Grein þessi er að öllu leyti á ábyrgð höfundar og lýsir hans
skoðunum, og hefur ekkert að gera með skoðanir eða stefnu
SÞ).
Fjölskyldubönd
Eins og fram hefur komið er í tilefni af 75 ára afmæli félagsins
unnið að gerð æviskrár sem nær til allra sem hafa fenglð
löggildingu til endurskoðunarstarfa á Islandi. Meðal þeirra
upplýsinga sem hefur verið safnað eru staðreyndir um
fjölskyldutengsl innan stéttarinnar. Fram hefur komið að talsvert
er um frændsystkin og eins finnast feðgar, feðgin, bræður og
jafnvel hjón sem eru endurskoðendur. Kynningarnefnd tók tali
bræður, feðga og hjón í endurskoðunarstétt til að forvitnast um
þeirra hagi.
Birnirnir tveir, bræðurnir Friðbjörn og Ásbjörn Björnssynir
Fulltrúi kynningarnefndar tók þá bræður Friðbjörn og Ásbjörn
Björnssyni tali á endurskoðunarstofunni en þeir starfa báðir
hjá Ernst og Young hf. Friðbjörn fékk löggildingu árið 1975 en
Ásbjörn árið 1991. Blaðamaður lagði fyrir þá nokkrar spurningar
um starfið og starfsvettvanginn og hvort tengsl við ættingja
hafi haft áhrif á valið.
Friðbjörn átti fyrst orðið og sagðist hafi valið þennan
starfsvettvang vegna þess að hann fékk vinnu á
endurskoðunarskrifstofu að loknu prófi í Verzló. Fór hann síðan
yfir hvernig menntun endurskoðenda var á þeim tíma. Friðbjörn
telur starfið mjög fjölbreytt og hefur starfað að mismunandi
verkefnum tengdum starfinu og starfaði m.a. á lögfræði- og
endurskoðunarskrifstofu í 6 ár en hann hefur starfað í faginu
allt frá árinu 1968 og á síður von á því að hann skipti um
starfsvettvang héðan af.
Ásbjörn aftur á móti sagði valið hafa staðið
milli tölvunarfræði og viðskiptafræði þegar
hann hóf nám í háskóla. Viðskiptafræðin varð
fyrir valinu vegna fjölbreytninnar og þegar
kom að því að velja sér svið innan hennar
þá hafi endurskoðunarsvið orðið fyrir valinu
vegna þess að þar með var ekki verið að
útiloka neina möguleika í framtíðinni, því
r* með námi á öðrum sviðum var ekki hægt að
■ uppfylla menntunarkröfur til þess að verða
I endurskoðandi. Margir voru í viðskiptafræði
I á þessum tíma og eðlilega var horft til
atvinnumöguleika í framtíðinni við valið. Hann
sagðist ekkert hafa vitað fyrirfram um störf
I viðskiptafræðinga, hvað þá endurskoðenda og
þau mál höfðu ekkert verið rædd sérstaklega
við stóra bróður. Síðan þurfti Friðbjörn „vinnudýr" á
endurskoðunarstofuna hjá sér þegar hann var í skólanum og
þar með hófustfyrstu kynni af starfinu. Þegar náminu var lokið
og hann var að velja framtíðarstarf var hann í vafa um hvað
hann ætti að gera en stóri bróðir taldi hann á að vera áfram og
hefur hann verið starfandi sem endurskoðandi síðan. Ásbjörn
sagðist aldrei hafa staldrað við til þess að velta fyrir sér hvort
starfið stæði undir væntingum en starfið sé fjölbreytilegt og
hann hafi kynnst mörgu góðu fólki og sér ekki eftir því að hafa
valið sér þennan starfsvettvang.
30 • FLE blaðið júlí 2010