Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 04.08.2017, Qupperneq 6

Dagblaðið Vísir - DV - 04.08.2017, Qupperneq 6
6 Helgarblað 4. ágúst 2017fréttir lífsreynslu og þeir hafi séð mörg mjög góð úrræði sem voru í boði fyrir krakkana. Lögreglumenn smíðuðu racer-hjól með þeim, spiluðu körfubolta, sömdu tón- list og margt fleira. Eftir að Björn kom heim fór hann að hugsa hvað hann gæti gert til að aðlaga þetta íslensk- um veruleika. Þá ákvað hann að kom á fót hinu svokallaða hópa- starfi. Lykillinn að því starfi var það sem Davíð kallar „learning by doing“. Hann fór með unga drengi á vettvang þar sem þeir gátu fundið fyrir afleiðingum gjörða sinna á eigin skinni. Davíð fékk björgunarsveitir til samstarfs. „Þetta opnaði fyrir þeim nýjan veruleika. Að kynnast öðruvísi spennu. Lögbrot eru oft á tíðum framin vegna spennunn- ar til að byrja með og eiturlyfja- neysla líka.“ Drengirnir voru með- al annars látnir síga niður kletta. Þar lærðu þeir að treysta á bún- aðinn og sjálfa sig. „Þeir stóðu á brúninni, nötrandi á beinunum við að fara niður örfáa metra. Þeir treysta engum. En sigurinn við það að komast niður … þetta var mögulega stærsti sigur þeirra í líf- inu. Það var stórkostlegt að horfa á þetta.“ Hann fór með þá á gúmmíbát út á sjó við Seltjarnarnes. Þar voru þeir settir út í blautbúning og skildir eftir í svolitla stund, aleinir í öldugangi. Þetta vakti þá til um- hugsunar um hvað það er að vera einsamall og hafa litla stjórn á að- stæðunum. Þeir komu hræddir upp í bátinn aftur en þetta fékk þá til að hugsa um þær ógöngur sem afbrot geta leitt mann út í. Margt fleira í þessum dúr var gert í hópstarfinu. Þeir fóru á sjúkrahús til að sjá afleiðingar ofbeldis og vímuefnaneyslu. Í reykköfun hjá slökkviliðinu til að læra að treysta félögum sínum. Til fyrrverandi fanga sem sagði þeim frá tilfinningunum sem fylgja því að sitja á bak við lás og slá. Til tryggingafélaga til að læra um bótaskyldu. „Ég fékk þá alltaf til að tengja.“ Þeim mistekst í skólakerfinu Davíð segir hópstarfið hafa fjall- að um það að „vera heyrður og séður á jafningjagrundvelli“ og hann segir árangurinn af starf- inu vera ótvíræðan. „Ég er enn þá að heyra í þessum drengjum, stundum vikulega. Þeir biðja um leiðbeiningar í lífinu eða koma í kaffi til að spjalla um daginn og veginn.“ Hann segir að drengirnir hafi lært að treysta honum og hafi sagt honum ýmsa hluti úr lífi sínu sem þeir hefðu aldrei sagt neinum yfir skrifborðið á einhverjum fundi. „Þessir strákar sem koma til okkar eru langflestir með bók- ina sem sinn stærsta óvin í líf- inu. Þeim mistekst í skólakerf- inu. Þeir eru með lágt sjálfsmat og þeir hífa það upp með afbrot- um og neyslu. Þar fá þeir viður- kenningu með sínum líkum.“ Hann segir flesta þessa stráka hafa mikla á hæfileika á vissum sviðum en hraði samfélagsins og kröfur, til dæmis um próf- skírteini og tölvukunnáttu, sé svo mikill að þeir finni sér ekki farveg. „Ég fór einu sinni með dreng á slökkviliðsstöð- ina og hann stóð sig með prýði í öllu sem við gerðum þar. Allt í einu opnuðust nýjar dyr fyrir honum.“ En þegar hann komst að því hvað hann þyrfti að gera til að verða slökkviliðsmaður, sérstaklega varðandi bóknám, „þá lokuðust dyrnar aftur.“ Davíð segir ekki eingöngu hægt að kenna kerfinu um hvernig komið er fyrir þessum strákum, málið sé mun flóknara en það. „En við gætum staðið okkur svo miklu betur. Af hverju byrjum við ekki fyrr í stað þess að byggja nýtt fangelsi á Hólms- heiði?“ Hann veltir því einnig fyrir sér hvort starf, sambærilegt hópstarfinu, ætti ekki heima í skilorðseftirliti. Samkvæmt hegningarlögum sé mögulegt að dæma menn til slíkrar með- ferðar en það sé engin hefð fyrir því hér á landi. Frumkvæði kæft innan kerfisins Davíð segist hafa fengið tölu- verða andspyrnu frá barna- verndinni vegna hópstarfsins og það sé erfitt að hafa frumkvæði í þessu kerfi. „Það er fjöldi hæfs og mjög góðs fólks að vinna í þessu kerfi en það þorir engu vegna ótta um að verða rekið. Fólkið sem stjórnar þessu kerfi hefur ekki talað við ungling í 10– 15 ár. Það er í engum tengslum við þennan veruleika.“ Þann 14. nóvember var Davíð boðaður á fund hjá Barnastofu þar hann var sakaður um að hafa valdið hagsmunaárekstri í sínum störfum. Davíð hafði spurt starfsmann á neyðar- vistun barnaverndar Reykja- víkur hvort ekki væri þörf á hóp- starfi fyrir stúlkur, sambærilegu því sem hann stýrði fyrir drengi. „Henni leist vel á þetta. Ég hafði samband við Vilborgu Gissurardóttur pólfara til þess að fá hana með okkur í lið. Það er fullt af flottum fyrirmyndum þarna úti fyrir stúlkur í vanda. Þetta fór svo mikið fyrir brjóstið á fólkinu í barnavernd Reykja- víkur að þetta var tilkynnt til Barnastofu. Ég var tekinn á teppið og fékk áminningu.“ „Af hverju var hópstarf með stelpum svona hættulegt? Þetta eru stelpur sem hafa sjálfs- myndina í klessu, þær strjúka af heimilum sínum og hvar finnast þær svo? Í einhverju greni með fullorðnum síglæpamönnum. Af hverju mátti ekki reyna eitt- hvað annað?“ spyr Davíð. Davíð segist ekki sjá hags- munaáreksturinn í þessu „fagleikriti fáránleikans“. „Þau sögðu að ég væri að notfæra mér hópstarfið í hagnaðar- skyni.“ Hann fékk lítið borgað fyrir starfið, 222 þúsund krónur fyrir skatt fyrir mikla vinnu sem fór aðallega fram á kvöldin. Starfið hafi fyrst og fremst verið unnið af hugsjón. Hann segist hafa velt því fyrir sér að leita til umboðsmanns Alþingis til að fá áminningunni hnekkt en hann hefur einfald- lega ekki trú á kerfinu og vill ekki eyða meiri tíma og orku í þetta. Hann ákvað því í febrúar á þessu ári að segja upp störfum hjá Stuðlum og snúa sér alfarið að öðru, það væri ekki hægt að starfa áfram undir þessum þrýstingi. „Helsti dragbítur kerfisins er kerfið sjálft.“ Í dag er enginn að sinna hópstarfinu sem Davíð finnst mjög miður. Hann hefur þó ekki alfarið sagt skilið við það að vinna fyrir börn í vanda því hann situr nú við skriftir að bók sem mun bera titilinn „ Bókin er óvinur minn.“ Hún fjallar um olnbogabarn í skólakerf- inu sem hífir upp sjálfsmyndina með afbrotum og neyslu, byggð á reynslu hans úr starfinu en skrifuð í skáldsagnastíl. n „Hvar finnast þær svo? Í einhverju greni með fullorðnum síglæpamönnum. Sá árangur af hópastarfinu „Það var stórkostlegt að horfa á þetta.“ Mynd Brynja Glæsibæ • www.sportlif.is PróteinPönnukökur Próteinís Próteinbúðingur
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.