Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.2017, Blaðsíða 56

Dagblaðið Vísir - DV - 20.10.2017, Blaðsíða 56
32 fólk - viðtal Helgarblað 20. október 2017 ég símhringingu frá henni því þá var hún búin að frétta að ég ætti stafinn. Hún bauð mér á sýn- inguna og ég þáði það, en auð- vitað var ég búinn að fara á sýn- inguna áður.“ En af hverju er Ingó svo hel- tekinn af Chaplin? „Mér finnst hann einn magnaðasti listamaður mannkynssögunnar. Margir líta á hann eingöngu sem gamanleikara en hann var einnig dramatískur og með harðar ádeilur á samtím- ann. Hann var handritshöfundur, leikstjóri, framleiðandi og laga- höfundur. Hann var einstakur al- hliða listamaður og ég held að það muni aldrei koma fram neinn slík- ur aftur.“ Töframaður í 40 ár Ingó fékk snemma áhuga á töfra- brögðum og byrjaði að æfa þau tíu ára gamall. Einn helsti áhrifa- valdurinn var Baldur Brjánsson sem var þá eini starfandi töfra- maðurinn á Íslandi. „Hann kom fram í sjónvarpinu og skar upp fólk með berum höndum.“ Á þess- um tíma flykktist fólk, þar á meðal margir Íslendingar, til Filippseyja til að fá lækningu hjá kraftaverka- læknum sem gátu framkvæmt uppskurði án hnífa. „Baldur sagði fólki að þetta væru einungis töfra- brögð og enginn læknaðist í raun og veru. Fólk reiddist honum fyrir þessi ummæli en síðan sýndi hann fram á þetta sjálfur. Tíu ára gamall hringdi ég í Baldur og sagði honum að við værum kollegar og þyrftum því að hittast og ræða málin. Hann hló að mér fyrst en ég gafst ekki upp. Baldur kenndi mér mikið og við komum fram í sjónvarpsþátt- um saman. Við erum enn þá góð- ir vinir.“ Í gegnum Baldur Brjáns- son kynntist Ingó einnig Baldri Georgs, töframanni og búktalara, sem var þá hættur að koma opin- berlega fram. „Hann gaf mér stór- an hluta af töfrabókasafninu sínu, undirstrikað og með glósum, og það hefur nýst mér vel í gegnum tíðina.“ Konni, dúkkan dónalega sem Baldur varð frægur fyrir að tala fyrir, var þá geymdur í tösku undir rúminu. Ingó hafði lítinn áhuga á búktali en segist hafa náð töluverðri færni í bæði spilagöldrum og beygingu borðbúnaðar, tækni sem ísraelski sjónhverfingamaðurinn Uri Geller vakti mikla athygli með á sínum tíma. Ingó vílar það ekki fyrir sér að sýna blaðamanni þessa tækni. Hann tekur upp gaffal og nuddar á honum hálsinn, síðan snýr hann upp á gaffalinn og mótar hann eins og gúmmí. Öll náttúrulög- mál virðast víkja fyrir mætti töfra- mannsins. Til að byrja með sýndi Ingó hér á landi en árið 1986 kom hann fram á Nordisk Magi-Kongress í Stokkhólmi, aðeins 18 ára gamall. Hann hefur sýnt töfra víða um heim, meðal annars í Ameríku og Asíu. Á árunum 2007 til 2010 vann hann einvörðungu við að sýna töfrabrögð. „Ég flutti til Gauta- borgar með þáverandi kærustu minni sem hafði búið í Svíþjóð í fjögur ár. Við höfðum þekkst sem vinir síðan 2001 en árið 2007 fór- um við að vera saman. Í Svíþjóð lifði ég á því að sýna töfrabrögð á skemmtiferðaskipi sem sigldi á milli Gautaborgar og Fredrikshavn í Danmörku.“ Þau slitu þá sam- vistir en ávöxtur sambandsins var dóttirin Katrín Jenný, fædd 2008. Ingó er mjög stoltur af dóttur sinni og sýnir blaðamanni mynd sem hún teiknaði af Chaplin. Sjaldan fellur eplið langt frá eikinni. Aðspurður segist Ingó stund- um gera mistök í töfrasýningun- um en það séu viðbrögðin sem skipti mestu máli. „Partur af ferl- inu er að læra af mistökunum. Ég er búinn að stúdera atriðin mín frá svo mörgum hliðum að ef eitt- hvað fer úrskeiðis þá get ég tekið það í aðra átt og endirinn verður alltaf farsæll. Áhorfendur vita hins vegar ekki alltaf hvernig atriðið átti að vera. Í þessum heimi er sagt að bestu töframennirnir séu þeir sem kunna að fela mistök sín.“ Það eigi einnig við um aðra listamenn sem komi fram. „Ef maður bregst vel við aðstæðunum geta komið upp atvik sem verða þau eftirminnileg- ustu fyrir áhorfendurna. Ef við tök- um sem dæmi línudansara sem er allt í einu alveg við það að detta, þá verður atriðið fyrst virkilega spennandi.“ Sigur í Músíktilraunum og bann í Kóreu Ingó segir að það hafi ekki alltaf verið draumur hans að verða gítar leikari en það hafi alltaf verið takmarkið að spila í rokkhljóm- sveit. Upphaflega langaði hann að spila á trommur en aðstæðurnar leyfðu það ekki. Hann sótti fé- lagsmiðstöðina Fellahelli stíft og þar var ekkert trommusett, en þar var aftur á móti gítar. „Ég hugsaði sem svo að það væri sniðugt að læra á gítar því þá gæti ég einnig æft þá fingrafimi sem ég þarf fyrir töfrana.“ Á þessum tíma var Bíóhöllin í Mjódd nýopnuð og þar var sýnt tónleikamyndband áströlsku rokkhljómsveitarinnar AC/DC, Let There Be Rock (1980). „Þá varð ég fyrir miklum áhrifum frá gítar- leikaranum Angus Young. Þegar ég eignaðist sjálfur gítar hóf ég strax að semja lög og texta. Ég hef alltaf þurft að æfa mig mikið til að ná færni á gítarinn en það er mér eðlislægara að semja.“ Ingó hóf þá nám í klassískum gítarleik við Tón- listarskóla Sigursveins. „Það var ekki hægt að læra þungarokks gít- arleik heldur einungis klassík eða djass. Það höfðaði ekkert sérstak- lega til mín en ég bý alltaf að tón- fræðigrunninum.“ Fyrsta hljómsveitin sem Ingó stofnaði hét Paranoid sem varð síðar að Gypsy. „Við tókum þátt í Músíktilraunum árið 1985 og unn- um. Það átti enginn von á því að þungarokkhljómsveit gæti unnið. Við sigruðum þarna hljómsveit sem nefndist Special Treatment sem sigraði síðan ári seinna sem Greifarnir.“ Gypsy kom fram á stórum tónleikum í Laugardals- höll en gaf aldrei út plötu og hætti skömmu síðar. Árið 1991 stofnaði hann hljóm- sveitina Stripshow með Silla bróður sínum. Þeir náðu nokkrum vinsældum og gáfu út plötu árið 1996. Sú plata náði út fyrir land- steinana og var meðal annars gefin út í Japan og Suður-Kóreu. „Við urðum alræmdir í Kóreu, bæði fyrir nafn hljómsveitarinnar og textana. Það var mikið fjallað um okkur í þarlendum tónlistar- tímaritum en við fórum aldrei þangað út. Við vorum bannaðir og máttum ekki spila þarna.“ Túraði með Alice Cooper Undir lok tíunda áratugarins logn- aðist Stripshow út af en eins og margir skilnaðir tók það nokkur ár. Þá komst Ingó í kynni við Michael Bruce og Dennis Dunaway, upp- runalega meðlimi úr hljómsveit Alice Cooper. „Ég kynntist þeim úti í Bandaríkjunum og við ákváð- um að fara saman í tónleikaferða- lag. Þetta var algjör draumur. Ég var með plaggöt af þessum mönn- um uppi á vegg sem unglingur og var nú allt í einu farinn að spila þessa tónlist með mönnunum sem sömdu hana.“ Þeir spiluðu mest í Bandaríkjunum og ferðuðust um á skutbíl með kerru. Stærsta stundin var sú þegar þeir komu fram á hin- um sögufræga klúbb Whiskey-a- Go-Go í Los Angeles, staðnum þar sem Alice Cooper og Led Zeppelin spiluðu saman árið 1969. „Það var einstakt að standa á þessu sviði – þar sem þeir hófu sinn feril.“ Ingó hefur séð Alice Cooper hátt í þrjátíu sinnum á tónleikum yfir ævina og nokkrum sinnum hitt karlinn sjálfan. „Þeir eru að koma saman aftur núna og spila á fimm tónleikum í Bretlandi. Ég er að sjálfsögðu að fara á þá alla. Þessi áhugamál sem ég hef til- einkað mér hafa haft þá tilhneig- ingu að fara út í öfgar. Maður tekur þetta alla leið.“ Hann hefur haldið reglulegu sambandi við flesta meðlimi Alice Cooper en gítar- leikarinn Glen Buxton lést fyrir tuttugu árum. Á einum veggnum hanga fimm handteiknaðar myndir af með- limum Alice Cooper eftir Ingó sjálfan. Þessar myndir voru gefn- ar út með einni plötu hljómsveit- arinnar og ein myndin var not- uð í bók um hljómsveitina. „Ég á sviðsföt frá karlinum, handskrif- aða lagatexta frá 1978 til 2005, alls kyns sviðsmuni og fleira.“ Þegar hljómsveitin gaf út plötusett árið 2011 skaffaði Ingó stóran hluta af demó-upptökum sem þeir sjálfir höfðu glatað. Ein stærsta stundin kom svo árið 2005 þegar Dimma, núverandi hljómsveit Ingós, hitaði upp fyrir rokkgoðið á tónleikum í Kaplakrika í Hafnarfirði. Íslenskan einlægari Dimma var stofnuð árið 2004 og hugmyndin bak við hljómsveitina var alveg skýr frá upphafi. „Ég vildi stofna band sem hafði kraftinn frá Rage Against the Machine, þung- ann frá Black Sabbath og meló- díuna úr því klassíska rokki sem ég og Silli bróðir ólumst upp við að hlusta á.“ Til að byrja með fór frekar lítið fyrir hljómsveitinni en hún gaf þó út tvær plötur og spilaði bæði í Bandaríkjunum og í Rússlandi. Líkt og hjá Stripshow voru allir textarnir á ensku. „Ég var lengi haldinn þeirri ranghugmynd að enskan væri „Hann fór með mig fjögurra ára gamlan í Hafnar- bíó til að sjá Nútímann og þar kviknaði neistinn Rokkari „Það var einstakt að standa á þessu sviði – þar sem þeir hófu sinn feril.“ Mynd SigTRygguR ARi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.