Morgunblaðið - 19.05.2017, Page 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. MAÍ 2017
✝ JósefínaBjörnsdóttir
fæddist 31. mars
1924. Hún lést á
dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund 7. maí 2017.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Björn Ingvar Jós-
efsson, f. 11. sept-
ember 1896, d. 4.
ágúst 1971, og Sig-
ríður Jónsdóttir, f.
29. mars 1892, d. 29. nóvember
1972. Jósefína var fjórða í röð
11 barna þeirra. Systkini Jós-
efínu: 1) Tryggvi, f. 1919, d.
2001. 2) Guðrún Ingveldur, f.
1921, d. 2001. 3) Stúlka óskírð, f.
1922, d. 1923. 4) Bjarni Ásgeir,
f. 1925, d. 2009. 5) Sigurvaldi, f.
1927, d. 2009. 6) Steinbjörn, f.
1929. 7) Guðmundína Unnur, f.
1931. 8) Álfheiður, f. 1931, d.
2012 (tvíburasystur). 9) Sigrún
Jóney, f. 1933. 10) Gunnlaugur,
f. 1937. Þann 24. nóvember 1945
giftist Jósefína Hannesi Sig-
urjóa Þórðarsyni, f. 28. febrúar
1915, d. 17. apríl 1967. For-
eldrar hans voru Þórður Hann-
esson, f. 13. september 1871, d.
26. maí 1946, og Dýrunn Jóns-
dóttir, f. 17. nóvember 1879, d.
18. maí 1943, bændur í Galta-
nesi. Jósefína og Hannes eign-
uðust 4 börn, þau eru: 1) Dreng-
ur óskírður, f. 27.
maí 1946, d. 31. maí
1946. 2) Þórður, f.
2. október 1949,
maki Valdís V.
Randrup, þau eiga
4 dætur og 9 barna-
börn. 3) Dýrunn, f.
27. apríl 1953, maki
Ársæll Daníelsson,
þau eiga 3 börn og
8 barnabörn. 4)
Björn, f. 30. ágúst
1959, maki Kristín
Edda Sigfúsdóttir, þau eiga 2
börn og 4 barnabörn.
Jósefína fæddist að Hrapps-
stöðum í Víðidal í V.-Hún. og
ólst þar upp hjá foreldrum sín-
um og systkinum. Skólaganga
var venjulegt barnaskólanám og
síðar einn vetur í húsmæðra-
skólanum á Blönduósi. Jósefína
flytur að Galtanesi vorið 1945
þar sem þau hjónin kaupa jörð-
ina og hefja búskap saman. Eftir
lát Hannesar er hún bóndi til
1975. Hún starfaði hjá Sauma-
stofunni Borg í Víðidal um
nokkurra ára skeið, en eftir að
Jósefína flutti suður starfaði
hún hjá Álafossi Mosfellsbæ og
Ceres í Kópavogi við sauma-
skap.
Jósefína verður jarðsungin
frá Víðidalstungukirkju í dag,
19. maí 2017, og hefst athöfnin
klukkan 14.
Í dag verður elsku tengdamóðir
mín borin til grafar. Vil ég því
senda henni nokkrar línur og
þakka henni árin okkar saman.
Takk, Ína mín, fyrir allt. Takk fyr-
ir að eignast Þórð minn og gefa
mér hann, betri mann gat ég ekki
eignast. Takk fyrir allt sem þú
kenndir mér, alla gleðina, hlátur-
inn og góðu kaffi- og sérrí-stund-
irnar okkar. Ég mun sakna þeirra,
svo ég tali nú ekki um góða matinn
og kjötsúpuna þína!
Ég sé Ínu mína og Hannes
hennar í Sumarlandi í blóma-
brekku að fá sér kaffi og pönnsur.
Þannig ætla ég að hugsa til ykkar í
dag og gleðjast með ykkur.
Takk, elsku Ína mín, ég mun
sakna þín.
Þín tengdadóttir,
Valdís.
Ína tengdamóðir mín var ætt-
móðir fjölskyldunnar. Því hlut-
verki gegndi hún með sóma sem
bústýra og húsmóðir í Galtanesi
með börn og bú og seinna eftir að
hún flutti suður. Hún lagði mikið
upp úr að vera vel til höfð og fal-
lega klædd. Allt skyldi vera
snyrtilegt og vel málað úti sem
inni hvort sem það var í sveitinni
eða í Grenigrundinni.
Vinnusemi, elja og ósérhlífni
einkenndu Ínu alla tíð, allt lék í
höndunum á henni, saumaskapur
eða útprjónaðir sokkar og vett-
lingar eitthvað hlýtt á hendur og
fætur fyrir stóra sem smáa. Lista-
verk og nytjahlutir úr gleri áttu
hug hennar allan eftir starfslok.
Hún var einstaklega smekkvís á
litasamsetningar og mjög vand-
virk eins og glerlistaverk hennar
sýna, enda prýða þau mörg heim-
ilin.
Henni var afar umhugað um
sitt fólk og fylgdist vel með.
Barnabörnin og seinna lang-
ömmubörnin veittu henni mikla
gleði. Henni þótti afar skemmti-
legt að fá gesti og var mikil sel-
skapsmanneskja. Hún var einstök
matmóðir, maturinn varð að veislu
í pottunum hennar og ömmuklein-
ur og pönnukökur alltaf bestar.
Jólin voru hennar tími, þá voru
gjafir valdar af kostgæfni með
nytsemi og hlýju í huga.
Útivera og náttúran var henni
mikilvæg, garðurinn þar sem hún
ræktaði blóm og tré af natni.
Stundum voru þau hulin peysum
ef von var á kuldanótt. Hún gekk
mikið og hélt sér í góðu formi allt
þar til hún veiktist.
Síðustu þrjú árin dvaldi hún á
dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund og viljum við fjölskyldan
þakka starfsfólkinu á A3, frúar-
gangi, sérstaklega fyrir einstaka
umönnun og hlýju.
Þá vil ég þakka Unni fyrir
hennar ómetanlegu hjálp og snún-
inga við tengdamóður mína.
Ég vil þakka Ínu fyrir árin okk-
ar 40 sem við áttum saman með
virðingu og þökk. Alla umhyggj-
una sem hún gaf fjölskyldu okkar
Bjössa. Ógleymanleg kona er far-
in eftir langa lífsgöngu.
Kristín Edda.
Elsku amma mín, sem var mér
svo kær kvaddi þennan heim á fal-
legum degi, sunnudaginn 7. maí.
Þó ég vissi í hvað stefndi þá er
missirinn mikill og það er erfitt að
hugsa til þess að ég muni ekki
hitta þig aftur. Ætli maður verði
nokkurn tímann tilbúin að kveðja
þann sem manni þykir svo óend-
anlega vænt um eins og þig, elsku
amma mín. Ótal minningar hrann-
ast upp í hugann, margar góðar
minningar sem ég er þakklát fyrir
að geta varðveitt alla tíð. Ég vil fá
að þakka þér fyrir allar yndislegu
stundirnar sem við höfum átt sam-
an í gegnum árin. Ég mun sakna
þín, elsku amma mín, og varðveita
í minningu minni um ókomna tíð.
Það hjálpar í sorginni, þegar
tárin geta ekki hætt að streyma,
að nú eruð þið afi loksins samein-
uð á ný, eftir 50 ára fjarveru. Ég
bið að heilsa nafna mínum, Hann-
esi afa, faðmaðu hann og kysstu
frá mér. Megi Guð og góðir englar
varðveita ykkur.
Finna hjá þér ást og unað,
yndislega rósin mín.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson.)
Ég elska þig alltaf.
Þín
Hanna Dögg.
Það er komið að kveðjustund,
elsku amma mín, þessum degi hef
ég alltaf kviðið fyrir. Frá því ég
man eftir mér hefur þú alltaf verið
svo stór og mikilvægur hluti af
mínu lífi, betri ömmu er ekki hægt
að hugsa sér. Það eru forréttindi
að eiga ömmu sína í 42 ár eins og
ég fékk að eiga þig og fyrir öll
þessi ár er ég svo þakklát. Það er
svo gott að hugsa til baka, ég á svo
margar góðar minningar um þig,
fallega amma mín, og í dag lít ég
til baka og þær fyrstu eru úr
Galtanesi þar sem ég bjó með
mömmu, pabba og þér fyrstu árin
mín.
Megi Guð og góðir englar gæta
þín að eilífu.
Elska þig, amma mín.
Þín
Hulda.
Í dag er elskuleg amma mín
lögð til hinstu hvílu.
Þegar við kveðjum ömmu
streyma fram minningar sem allar
eru ljúfar og góðar.
Amma var mjög handlagin
kona, hún prjónaði og saumaði
mikið um ævina og einnig skar
hún út litskrúðugar myndir í gler.
Ég á svo marga fallega glermuni
sem amma bjó til og þykir mér
mjög vænt um þá.
Þær eru margar hlýjar og góð-
ar minningarnar um ömmu og ég
er þakklát fyrir að hafa getað eytt
síðustu dögunum hennar með
henni.
Vil ég þakka ömmu minni fyrir
alla hjartahlýju sem hún veitti
mér og börnunum mínum og þær
góðu stundir sem við áttum sam-
an, þeim gleymi ég aldrei.
Elsku amma, þín verður sárt
saknað.
Ína Sigrún.
Elsku Ína amma mín var alltaf
svo stór partur af mínu lífi og lífi
stórfjölskyldunnar, sannkölluð
ættmóðir. Það er erfitt að hugsa til
þess að hún sé nú farin úr þessum
heimi, að stundirnar okkar verði
ekki fleiri. En 93 ár eru dágóður
tími sem hún nýtti vel. Minning-
arnar eru svo margar og allar
stundirnar sem við áttum tvær
saman í Galtanesi þegar ég var lítil
stelpa eru mér svo dýrmætar og
eiga stóran stað í hjarta mínu. Ég
vildi alltaf vera hjá ömmu og hún
umvafði mig kærleik og hlýju, við
steiktum kleinur, fórum á bæi, tók-
um á móti gestum, spiluðum
hljómplötur, snyrtum garðinn,
máluðum hitt og þetta og svo lengi
mætti telja. Hún kynnti mig alltaf
sem „nafna“ það var alltaf eitthvað
notalegt við það. Á kvöldin þegar
við horfðum á sjónvarpið sat hún
með mig í fanginu með ullarteppi
og ruggaði stólnum, svo átti ég
mína holu fyrir innan hana í rúm-
inu hennar. Ég naut mín alltaf og
leiddist aldrei með henni. Eftir að-
hún flutti svo í Kópavoginn var
ósjaldan komið til hennar, matar-
boðin voru algeng, þar var alltaf
margréttað og það fór enginn heim
nema vera helst búinn að borða
fyrir alla vikuna. Ég er afar þakk-
lát fyrir að barnabarnabörnin hafi
fengið að kynnast og njóta sam-
vista við ömmu, það er dýrmætt.
Amma stóð af sér mikil áföll
sem ung kona, en hélt ótrauð
áfram og hélt vel utan um hópinn
sinn og hefur gert síðan. Vildi allt-
af hafa fjölskylduna nálægt sér og
var í miklum og góðum tengslum
við okkur öll í stórfjölskyldunni.
Elsku mamma, Þórður og
Bjössi, kærar þakkir, þið hafið
alltaf hugsað einstaklega vel um
ömmu og sérstaklega síðustu árin
á Grund.
Elsku Ína amma, hjartans þökk
fyrir allt og ég trúi því að nú hittir
þú Hannes þinn aftur, eftir 50 ára
fjarveru, í Sólardalnum ykkar.
Ína Björk Ársælsdóttir.
Látin er mikil ágætiskona og
góður vinur okkar hjóna, Jósefína
Björnsdóttir, eða Ína í Galtanesi
eins og hún var jafnan kölluð.
Margar ánægjustundirnar áttum
við með Ínu því við dvöldum oft í
lengri eða skemmri tíma hjá henni
í Galtanesi ásamt dætrum okkar
og þar var ekki í kot vísað. Borðin
svignuðu jafnan undan kræsing-
unum og aldrei gat maður skilið
hvenær hún hafði tíma til að baka
allar þær hnallþórur sem á borð
voru bornar ásamt öðru góðgæti.
Ína var mikill dugnaðarforkur og
fljót að öllu sem hún tók sér fyrir
hendur og vílaði ekki fyrir sér að
ganga í hlutina.
Hún varð fyrir þeirri miklu
sorg að missa manninn sinn,
Hannes Þórðarson, á besta aldri.
Hún lét ekki deigan síga þrátt fyr-
ir þetta áfall og hélt áfram búskap
ásamt börnum sínum þrem sem
þá voru á unglingsaldri. Við rifj-
uðum stundum upp, við Ína, þegar
við náðum inn heyinu undan rign-
ingunni. Þannig var að við sátum
við eldhúsborðið og vorum að
drekka kaffi og enginn á bænum
nema við Ína, hvernig sem á því
stóð. Allt í einu rýkur Ína upp og
skundar inn í stofu og lítur út um
suðurgluggann og kallar svo upp:
Sverrir, við verðum að drífa inn
heyið því hann er að fara að rigna.
Þetta kom mér á óvart því ég sá
ekki annað en það væri ágætis
veður úti. En það er rokið til, sest
upp á traktorinn og keyrt niður á
tún niður við ána en þar átti hún
töluvert hey sem þurfti að koma í
hlöðu. Var nú drifið í því að koma
þessu á vagninn og gekk mikið á
en heyinu komum við heim og
mátti ekki tæpara standa því þá
féllu fyrstu regndroparnir. Þarna
er Ínu vel lýst, það var drifið í
hlutunum.
Þegar ég var að alast upp í
Brautarlandi, sem var næsti bær
við Galtanes, skokkaði ég oft á
milli bæjanna og var þá stundum
að passa hana nöfnu mína og
frænku, hana Dýrunni sem er
töluvert yngri en ég. Þá var móð-
urbróðir minn Hannes á lífi og
mikið finnst mér vænt um þessar
stundir þegar ég lít til baka. Eftir
að Ína flutti suður komum við oft
til hennar á Grenigrundina og
ekki voru móttökurnar síðri þar
en fyrir norðan. Nú er hún Ína bú-
in að kveðja enda orðin þreytt á
langri og oft erilsamri ævi. Það
eru mikil forréttindi að hafa
kynnst þessum öðlingi og dugnað-
arforki sem hún Ína var. Við send-
um börnum hennar og öðrum að-
standendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Dýrunn (Día) og Sverrir.
Ína frá Galtanesi varð 93 ára og
er sennilega sá Víðdælingur sem
náð hefur hæstum aldri. Þegar
maður veltir fyrir sér hver voru
einkenni hennar, þá er svarið
dugnaður. Dugnaður og ósérhlífni
var nokkuð sem fólk sem stundaði
búskap í sveit um og fyrir miðja
Jósefína
Björnsdóttir
Ástkær móðir okkar og amma,
JÓHANNA KRISTJÓNSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Neskirkju í dag,
föstudaginn 19. maí, klukkan 13.
Þökkum auðsýnda samúð.
Til lífs og til gleði.
Börn Jóhönnu
og aðrir vandamenn
Ástkær eiginkona og móðir,
MARY ESTHER SIMUNDSON,
Hlaðhömrum 6,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum 4. maí.
Guðjón Ingi Hauksson
Daníel Jón Guðjónsson
Jóhann Ingi Guðjónsson
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ÞÓREY VIGDÍS ÓLAFSDÓTTIR,
sálfræðingur og félagsráðgjafi,
Frostaskjóli 27, Reykjavík,
sem andaðist þriðjudaginn 9. maí, verður
jarðsungin frá Langholtskirkju mánudaginn 22. maí klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Guðmundur Eiríksson
Guðrún D. Guðmundsdóttir Óttar Freyr Gíslason
Ólafur Björn Guðmundsson Lovísa Jónsdóttir
Elín Vigdís Guðmundsdóttir Gunnar Þorvaldsson
Helga Guðmundsdóttir
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, amma,
langamma, systir, mág- og svilkona,
JÓNA GEIRNÝ JÓNSDÓTTIR
sjúkraliði,
Sóleyjarima 9, Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
mánudaginn 15. maí.
Útförin verður auglýst síðar.
Már E. M. Halldórsson
Jóhann Másson Margrét Geirsdóttir
Birgir Másson Ríkey Mortensen Pétursdóttir
Arnór Már Másson Arnrún Sæby Þórarinsdóttir
barnabörn, barnabarnabarn
og aðrir aðstandendur
Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur og
frændi,
FRIÐGEIR EINAR KRISTJÁNSSON,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegt þakklæti til vina og velunnara
Friðgeirs.
Gígja Friðgeirsdóttir Kristján Helgi Sveinsson
Rósa Guðlaug Kristjánsd. Páll Hrannar Hermannsson
Sveinn Sigurjón Kristjánss.
Dóra Margrét Kristjánsdóttir Sverrir Rúnar Hilmarsson
Kristján Hermann Svanhildur Gígja
og Arnar Magni
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ELÍN FRIÐRIKSDÓTTIR
hússtjórnarkennari á Laugum,
Reykjadal í Suður-Þingeyjarsýslu,
lést á Sunnuhlíð í Kópavogi 15. maí.
Útförin fer fram frá Lindakirkju í Kópavogi
miðvikudaginn 24. maí klukkan 15.
Ágúst Óskarsson Helga Sigurðardóttir
Hermann Óskarsson Karín M. Sveinbjörnsdóttir
Knútur Óskarsson Guðný Jónsdóttir
Una María Óskarsdóttir Helgi Birgisson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
STEINÞÓR ÞORVALDSSON
skipstjóri,
Árnastíg 1, Grindavík,
lést á líknardeild Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja miðvikudaginn 17. maí.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju þriðjudaginn 23. maí
klukkan 14.
Pétur Ásgeir Steinþórsson, Guðrún Jóhanna Þorbjarnard.
Sigrún Steinþórsdóttir Hommerding
Hafsteinn Már Kristinsson
barnabörn og barnabarnabörn