Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2012, Qupperneq 99

ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS98
Í þeim gögnum sem við skoðuðum og viðtölum sem við áttum við
forsvarsmenn nýlegra safna, sýninga og setra sem stofnað hefur verið til á
tímabilinu sem hér um ræðir, kemur skýrt fram að lögð er áhersla á bæði
gagn það og skemmtun sem hafa má af slíkum verkefnum og mikilvægi
þeirra fyrir nærsamfélagið og ferðamenn. Sem dæmi má nefna að rík áhersla
er á menntunargildi verkefnanna, þar sem áherslan er bæði á ferðamennsku
og tengsl við menntastofnanir. Í viðtölunum er einnig oft gripið til þess
að segja það nauðsynlegt að verkefnin séu „lifandi.“ Safnamenn víða um
land sem unnu við eldri safnastofnanir gerðu sér margir grein fyrir því
að með nýjum áherslum á skemmtimenntun í safnastarfi og afþreyingu,
og með stofnun nýrra „safna“, var verið að leggja áherslu á aðra þætti en
verið höfðu áður í starfsemi þeirra, s.s. eins og að veita betri þjónustu,
brydda upp á viðburðum með reglulegum hætti og skipta út sýningum
örar en áður. Sumar safnastofnanir brugðust við þessum breytingum með
því að breyta heiti stofnanana. Gott dæmi um þetta er Menningarmiðstöð
Þingeyinga, sem árið 2007 sameinaði safnastofnanir í Norður- og Suður-
Í menningarstefnu nýfrjálshyggju var lögð áhersla á einstaklingsframtak og hvatt til hagræðingarverkefna
og frumkvæðis. Myndin sýnir teikningu af hafmanni sem finna má á Skrímslasetri Íslands á Bíldudal, en
þar tóku sig saman áhugamenn um kynjaskepnur og endurbyggðu gamla rækjuverksmiðju með það fyrir
augum að miðla sögum um skrímsli á Íslandi. Fyrsti áfangi setursins var opnaður árið 2007. Ljósmynd:
Sigurjón Baldur Hafsteinsson/2011.