Fréttatíminn - 31.03.2017, Page 16

16 | FRÉTTATÍMINN | FÖSTUDAGUR 31. MARS 2017
Alda Lóa Leifsdóttir
aldaloa@frettatiminn.is
Kristinn Guðjónsson, sem af vinum sín-um er kallaður Kiddi, hefur búið hálfa æv-ina í Sjálfsbjargar-
blokkinni í Hátúni eða frá árinu
1990. Blokkin er þessi ljósbláa
og hvíta í brekkunni fyrir neð-
an háu Öryrkjabandalagsblokk-
irnar. Staðsetningin er þægileg
og hentar hans þörfum í gegnum
hversdaginn. Hádegismatinn borð-
ar hann á annarri hæð, en eldar
sjálfur kvöldmatinn eftir að hann
fékk þægilegri eldhúsinnréttingu.
Vinnan hans hjá Örtækni er í seil-
ingarfjarlægð, stutt er í sund og fé-
lagsskapinn í húsinu eða húsunum
í kring. Það sem er best er að hann
kemst allra sinna ferða á hjóla-
stólnum. Meira að segja út í Krónu
í Nóatúni.
En undanfarin ár hefur safn-
ast upp kergja á milli stjórnenda
bæði Sjálfsbjargarheimilisins og
Landssambands Sjálfsbjargar
annarsvegar og Kidda hinsvegar.
Og það er þessi kergja sem veldur
Kidda hugarangri. Hann er ósáttur
við framkomu framkvæmdastjór-
anna við sig sem honum finnst gera
lítið úr sér og kröfum sínum. Það
er ekki eins og Kiddi sé með miklar
væntingar aðrar en þær að komið
sé á móts við hann og hans líkam-
lega ásigkomulag.
Hlaup eftir lambi
Kiddi ólst upp í Haukadal í Dala-
sýslu og bjó þar til tvítugs. Helst
hefði hann óskað sér að verða
Brothættur
leigjandi
Kristinn Guðjónsson, Kiddi, hefur búið
hálfa ævina í Sjálfsbjargarblokkinni í
Hátúni. Þar getur hann farið allra sinna
ferða í hjólastól. Í Hátúni lifði hann öruggu
lífi þar til hann fór að finna fyrir gjá milli sín
og yfirmanna Sjálfsbjargar. Hann er ósáttur
við framkomu þeirra og segir þá gera lítið
úr sér og sínum kröfum.
bóndi eins og foreldrar hans og
vinna við búskap. En Kiddi er
með erfðagalla svo slæman að við
minnsta álag þá brotna bein og
vöðvar líkama hans.
„Ég byrjaði að detta sjö ára, ég
var að hlaupa eftir lambi, þá var
alltaf markað úti. Maður þurfti
að hlaupa á eftir þeim. Ég var að
hlaupa þarna þegar ég datt og fékk
svona rosalegan verk í nárann sem
voru fyrstu einkenni sjúkdómsins.
Vöðvasjúkdómur sem hefur aldrei
greinst. Pabbi og mamma voru
systkinabörn og læknar meina að
þetta sé litningagalli. Það var samt
ekki hægt að greina það. Þetta er
undirliggjandi galli,“ segir Kiddi
sem fær hinsvegar glampa í augun
þegar sveitin hans ber á góma. En
værð sveitarinnar og jafnaðargeðið
Kannski líta þeir á heimili mitt sem stofnun þar sem þeir mega vaða inn eins og þeim sýnist en ég lít á mig sem leigjanda
með réttindi. Myndir | Alda Lóa