Húnavaka - 01.05.2016, Side 46

H Ú N A V A K A 44
Þegar til Reykjavíkur kom úr strandferðinni austur tók megindvöl hennar
við þar sumarlangt. Og þar mátti segja að hlutirnir gerðust! Var Sveinn
Ingvarsson henni til halds og trausts um hvaðeina. Hann kom henni í kynni
við íslenska tónlistarmenn og samtök þeirra og átti stærstan hlut í því að Pearl
gat efnt til tónleikahalds í Gamla bíói tvívegis, fyrst 15. júní og aftur 30.
september við góða aðsókn og framúrskarandi undirtektir. Árni Kristjánsson
var meðleikari hennar á píanó.
Páll Ísólfsson tónskáld var tónlistargagnrýnandi Morgunblaðsins. Í gagnrýni
sinni minnti hann á, að eins og kunnátta hennar í fiðluleik væri „geysimikil“
hafi hún valið til flutnings erfið verk og „sýnt hversu alhliða og leikandi tækni
hún hafi náð“ á hljóðfæri sitt, svo ung sem hún væri. Meginniðurstaða hans
um frammistöðu Pearl fólst í þessum orðum: „Var allur leikur hennar
myndugur og víða töfrandi fagur og heillandi.“ Mbl. 17.6.1938. Pearl hélt
einnig kvöldtónleika í Dómkirkjunni.
Auk þessara tónleika lék Pearl í dagskrá Ríkisútvarpsins 23. október. Segir í
Útvarpstíðindum „það einn merkasta viðburð í hljómlistarstarfi útvarpsins nú
um langt skeið“. Útvarpstíðindi birta viðtal við hana og spyr blaðamaður hana
m.a. hvort hún gæti hugsað sér að setja íslensk lög á efnisskrá sína. Hún kveðst
gjarna vilja það en sá hængur sé á að íslensk lög séu yfirleitt samin til söngs en
síður til hljóðfæraflutnings, „... finnst mér það einkenna dálítið íslenzkt
tónlistarlíf, að menn dá sönginn tiltölulega meira hér en aðrar greinar
hljómlistarinnar“, er haft eftir henni í Útvarpstíðindum.
Tímarit Tónlistarfélagsins, 3. hefti 1938, fjallar allítarlega um Pearl sem
fiðluleikara og glæsilegan feril hennar sem námsmanns og flytjanda ýmiss
konar fiðlutónlistar. Segir svo orðrétt:
„Vestan hafs hefir ungfrú Pálmason oft komið fram sem einleikari, bæði á
sjálfstæðum tónleikum og á annan hátt. Einnig hefir hún leikið í strokkvartettum,
Margrét Finnsdóttir og Ingvar Pálmason.