Húnavaka - 01.05.2016, Side 95

H Ú N A V A K A 93
Okkur fannst líka
ein kennilegt að úti fyrir
mörgum húsum voru
hrærivélar eða einhvers-
konar tromlur og þar
voru konur sem sneru
þeim en þetta var notað
sem þvottavélar.
Einu sinni fórum við
að skoða fljótabát sem
kom við í stöðinni til að
sjá hvernig aðstaðan
væri fyrir fjölskylduna.
Fremst í bátnum var
eitt hvað sem kannski
gæti kallast lúkar og of-
an á honum var lítið stýrishús og í því smá skápur og einnig eldavélarhella þar
sem eldað var fyrir fjölskylduna. Okkur fundust þetta ansi daprar vistar verur
til að búa í allt árið. Það var samt eftirtektarvert að fólkið var fjörugt og hló og
gerði að gamni sínu, börnin að leika sér að einhverju dóti og þetta virtist vera
afar afslappað og eðlilegt.
Fljótabátarnir voru alltaf á ferðinni með pramma upp og niður fljótið sem
var í raun og veru þjóðvegur því um það fóru allir þungaflutningar. Það
freistaði okkar nú alls ekki að verða stjórnendur á þessum fljótabátum.
Eitt sinn meðan á dvölinni stóð ákváðum við að fara til Vestur-Berlínar en
þá var ekki búið að byggja múrinn þannig að við gátum farið með járnbrautar-
lest. Þar skoðuðum við okkur um, versluðum lítilsháttar og fórum meira að
segja á dansleik. Allt gekk þetta að óskum enda fórum við gætilega og náðum
svo réttri lest heim um kvöldið.
Camel sígarettur
Það var ákaflega mikil varfærni eða tortryggni gagnvart okkur, rétt eins og um
glæpamenn væri að ræða og sérstaklega var það af hálfu Rússanna. Austur-
þýska lögreglan var öðru vísi því ef það kom fyrir að Rússi væri ekki í sínum
turni við hliðið inn í stöðina þá var það oft sem þeir bara vinkuðu okkur áfram
og voru þá ekki að skoða vegabréfin.
Þjóðverjarnir unnu mjög vel og samviskusamlega í bátnum, settust aldrei
niður en það var ákaflega mikil verkaskipting hjá þeim. Sérstakir menn önnuð-
ust olíulagnir frá tönkum að vél, svo var annar hópur í lensikerfinu sem var
nánast eins og í togara og það sama má segja um rafmagnstöfluna. Hún náði
yfir næstum allt afturþilið í vélarhúsinu frá gólfi og upp í loft og mér þótti þetta
nú allt saman heldur meira en þyrfti að vera. Hitinn var mikill eins og fyrr
segir og starfsfólkið nánast bert niður að mitti og bara í stuttum léreftsbuxum.
Dráttarbátar og flutningaprammar við Oder.