Húnavaka - 01.05.2016, Qupperneq 132

H Ú N A V A K A 130
að svara nú, þegar
þetta langt er um liðið.
Sveinn hafði orðið fyrir
ónæði og árásum af
grönnum í dalnum.
Þeir komu ölvaðir um
nætur og létu mjög
ófriðlega, brutu glugga
og hótuðu að drepa
Svein. Við slíkt var ekki
hægt að una. Var ekki
um annað að gera en
flytja sem skjótast burt
af dalnum. Þá var það að húsnæði fékkst í Móum á Skagaströnd, ein stofa og
aðgangur að eldhúsi. Sneis var seld Engihlíðarhreppi fyrir sáralítið verð enda
varla við miklu að búast fyrir kot, illa hýst og með litla ræktun. Sveini var ekki
umhugað um miklar umbætur á jörðum þeim er hann sat um dagana. Hugur
hans var við annað bundinn lengst af. En heyskaparmaður var hann dágóður.
Að vísu beit aldrei verulega vel hjá honum. Hann notaði bakkaljái framan af
og klappaði þá á steðja. En eftir að Eylandsljáirnir komu, einjárnungar, notaði
hann þá og dró þá á hverfisteini.
Til Skagastrandar var komið í sláttarbyrjun. Nú þurfti Sveinn að fara að
vinna hjá öðrum, undir annarra stjórn en það hafði hann ekki gert lengi og
líkaði allt annað en vel eins og eftirfarandi vísa ber með sér:
Löngum er ég ófarsæll
yfir að vera sjálfs mín herra.
En að gerast þrælsins þræll
þykir mér þó hálfu verra.
Sumarið leið og haustið kom. Þá var ákveðið að Sveinn héldi til Reykjavíkur.
Hann var ákveðinn í að koma út annarri ljóðabók, einkum til að bæta fyrir
Andstæður, sem Hagyrðinga- og kvæðamannafélag Reykjavíkur gaf út og
honum þótti fátt um útgáfu á. Það var hinn 9. nóvember er við fylgdum
honum til skips. Á heimleið mætum við einum syni sambýlishjónanna er sagði
að kviknað væri í Móunum. Við flýttum okkur heim. Þá mátti heita að húsið
væri alelda. Sveinn sá eldinn af skipsfjöl og hélt strax í land. Er hann kom
heim var húsið að falla. Tjón varð talsvert þó að miklu tækist að bjarga.
Varð nú að leita úrræða að koma fjölskyldunni fyrir á nýjum stað. Sveinn
frestaði för sinni til Reykjavíkur um nokkra daga. Búslóðinni sem eftir var var
komið fyrir til geymslu í kauptúninu en heimilið leyst upp. Þóra systir var á
Björnólfsstöðum næsta vetur hjá Bjarna Gestssyni. Við mamma fórum norður
í Fljót þar sem foreldrar hennar bjuggu þá og nokkur systkini. Ég var kominn
á skólaaldur og settist í barnaskóla í Haganesvík. Kennarinn var Sæmundur
Dúason, einstakur öðlingsmaður.
Frá Skagaströnd.