Húnavaka - 01.05.2016, Page 198
H Ú N A V A K A 196
Margrét Ásmundsdóttir,
Blönduósi
Fædd 5. mars 1938 – Dáin 11. nóvember 2015
Margrét var fædd í Dal í Borgarnesi. Foreldrar hennar voru Jónína Kristín
Eyvindsdóttir, f. 1901, d. 1982 og Ásmundur Jónsson, f. 1892, d. 1967.
Hún Maddý, eins og Margrét var oftast kölluð, var yngst tíu systkina og eru
þau í aldursröð: Guðbjörg, f. 1911, d. 1923, Björn, f. 1914, d. 1974, Egill
Ragnar, f. 1918, d. 1996, Ragnheiður, f. 1920, d. 2007, Þórdís, f. 1923,
d. 2002, Guðbjörg, f. 1924, d. 2007, Eyvindur, f. 1927, d. 1991, Jón Benedikts,
f. 1930, d. 1974, Valdimar, f. 1935 og Margrét.
Margrét ólst upp í Borgarnesi hjá foreldrum sínum sem bjuggu ásamt
föðursystur hennar og hennar börnum í Dal. Hún gekk í barna- og
gagnfræðaskólann í Borgarnesi. Hún tók mikinn þátt í skátastarfi, varð meðal
annars Gilwellskáti, söng í kór og var í leikfimihópi. Eftir gagnfræðaskólann
vann hún í Mjólkursamlaginu í Borgarnesi. Í kringum tvítugt var hún í Hús-
mæðraskólanum að Varmalandi í fjóra vetur, fyrst sem nemandi og síðan í þrjá
vetur sem aðstoðarstúlka og aðstoðarkennari. Á þeim tíma kynntist hún
Guðbjarti Guðmundssyni, f. 1937, d. 2015, sem var á Hvanneyri í búfræðinámi.
Hann var fæddur að Kvígindisfelli í Tálknafirði.
Margrét og Guðbjartur giftust 20. júní 1964.
Þau eignuðust þrjár dætur: Ragney f. 1963, hún á
einn son. Þórhalla f. 1964, hennar maki er Vil-
hjálmur K. Stefánsson f. 1963 og eiga þau þrjú
börn. Jónína Margrét f. 1981, maður hennar er
Sig urjón Þ. Vignisson f. 1982, þau eiga tvö börn.
Árið 1965 fluttu Margrét og Guðbjartur til
Blönduóss með dætur sínar tvær sem þá voru
fæddar. Á Blönduósi vann Guðbjartur sem
ráðunautur bænda í Austur-Húnavatnssýslu.
Margrét var að mestu heimavinnandi en vann þó
allmörg haust í sláturhúsinu á staðnum. Hún
vann einnig í Blindraiðjunni Björk, í Pólar prjóni
og á leikskólanum. Einnig passaði hún oft börn á
heimili sínu og aðstoðaði einnig börn við heimanám. Hennar er minnst sem
félagsveru sem naut þess að hafa fólk í kringum sig. Hún tók þátt í bæjar- og
félagslífinu á Blönduósi, líkt og maður hennar gerði reyndar líka.
Fljótlega eftir að hún flutti til Blönduóss gekk hún til liðs við Kvenfélagið
Vöku, Kirkjukór Blönduóskirkju og skátana. Hún var ötull stuðningsmaður
Ungmennafélagsins Hvatar og Ungmennasambands Austur-Húnvetninga. Á
efri árum var hún félagi í eldriborgarafélaginu, söng með kór eldriborgara og
var virk í félagsstarfi aldraðra að Hnitbjörgum. Hún var einnig mikill náttúru-