Dagblaðið Vísir - DV - 09.02.2018, Page 18

18 9. febrúar 2018fréttir
S
ólbjartur kaldur dagur í
maí 2013. Barnaníðingur­
inn Steingrímur Njálsson
er látinn, 71 árs að aldri.
Banameinið krabbamein. Útför­
in er látlaus og er líkið flutt beint
úr líkhúsinu upp í Gufunes­
kirkjugarð. Þrjár manneskjur eru
viðstaddar útförina, séra Hreinn
Hákonarson fangaprestur,
sjúkrahússprestur og ein kona
sem er gift gömlum vini hins al­
ræmda níðings sem liggur í kist­
unni fyrir framan þau. Það er gola
en sólstafir stinga sér niður úr
skýjunum hér og hvar. Álengdar
standa tveir starfsmenn útfarar­
stofu. Steingrímur fær stæði við
göngustíginn á svæði A.
Nokkru áður hafði Steingrím­
ur verið fluttur dauðveikur inn á
sjúkrahús. Varð uppi fótur og fit
þegar hann lagðist þar inn. Þurfti
að skipa einstaka starfsmanni
að sinna dauðvona mannin­
um og sumir urðu að rifja upp
læknaeiðinn og þylja hann fyrir
munni sér. Yfirmenn önduðu
léttar eftir að Steingrímur dró
andann í síðasta sinn á spítalan­
um. Hann hafði látið ófriðlega og
erfitt var að fá hjúkrunarkonur
og lækna til að sinna Steingrími
þessa síðustu daga.
„Nú verður þú loksins til friðs,“
hefur konan í þessari fámennu
útför hugsað. En svo var nú al­
deilis ekki. Steingrímur heldur
áfram að valda usla eftir dauða
sinn. Það er nefnilega til fólk sem
vill láta grafa upp kistuna og færa
líkið. Það fólk á ættingja í ná­
grenni við þann stað sem Stein­
grímur hvílir á. Fyrsti krossinn á
leiði Steingríms hvarf og þegar
annar kross var settur upp í stað­
inn var nafn hans fjarlægt af
krossinum.
Þórsteinn Ragnarsson, for­
stjóri Kirkjugarða Reykjavíkur­
prófastsdæma (KGRP), og Rúnar
Geirmundsson útfararstjóri stað­
festa báðir í samtali við DV að
ættingjar fólks sem er jarðað í
nágrenni við Steingrím hafi ósk­
að eftir að hann yrði grafinn upp
og holað niður á öðrum stað,
jafnvel utangarðs eins og glæpa­
menn á öldum áður eða þeir sem
sviptu sig lífi, sem ekki fengu að
hvíla í sama garði og svokallaðir
heiðvirðir þegnar landsins. Það
gerist nokkrum sinnum á ári að
lík eru færð á milli kirkjugarða
eða jafnvel landshluta en fyrir því
eru þá góðar og eðlilegar ástæð­
ur. Manneskja gæti flutt til Akur­
eyrar og viljað hafa látna móður
sína með þar sem hún er einn
af fáum ættingjum og alltaf séð
um að hirða leiðið. Þá eru lík
stundum færð á milli landshluta
þegar verið er að sameina fólk
í kirkjugörðum. Ekkert þessara
skilyrða var til staðar þegar fólk
vildi losna við Steingrím úr hverf­
inu. Bóninni var því hafnað af
Þórsteini.
Allir eiga eitthvað gott
Séra Hreinn Hákonarson hefur
verið sáluhirðir í fangelsum á Ís­
landi frá árinu 1993. Hann segir
útfarir brotamanna oft vera fá­
mennar, sérstaklega þeirra
sem hafa brotið gegn börnum
og ungmennum eins og Stein­
grímur gerði. „Þessi útför Stein­
gríms er sú fámennasta sem ég
hef farið í. Þetta var útför án yf­
irsöngs eins og sagt var í gamla
daga, en lesið upp úr handbók
kirkjunnar,“ segir séra Hreinn.
„Ég flutti örstutta líkræðu því
mér fannst ómögulegt að ekkert
væri nú sagt um karlinn, því það
eiga nú allir eitthvað gott, eitt­
hvað jákvætt, þrátt fyrir allt. Það
sem er hægt að segja jákvætt um
Steingrím Njálsson, er tvennt.
Það var í fyrsta lagi að hann
Vilja láta
grafa lík
SteingrímS
njálSSonar upp
n Hvílir ekki í friði n Flutningsbeiðni hafnað n Liggur í ómerktri gröf í Gufunesi
Kristjón Kormákur Guðjónsson
kristjon@dv.is Útförum í
kyrrþey hefur
fjölgað mjög
Árið 2010 fóru 43 útfarir fram í kyrrþey
á öllu landinu, eða um 2 prósent. Árið
2016 voru þær orðnar 210. Þetta er
fimmföldun á aðeins sjö árum.