Morgunblaðið - 09.11.2017, Page 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 2017
✝ Svavar Krist-insson fæddist
í Reykjavík 25.
janúar 1961. Hann
lést 28. október
2017.
Eftirlifandi for-
eldrar hans eru
Súsanna María
Kristinsdóttir, f.
1935, og Kristinn
K. Ólafsson fv.
rafverktaki, f.
1932.
Bróðir Svavars er Kristinn
Jón, rafiðnfræðingur, fæddur
1953, giftur Stefaníu Sigrúnu
Ólafsdóttur sjúkraliða, f. 1957.
Svavar kvæntist árið 1985
Önnu Steindórsdóttur sjúkra-
liða, f. 1963. Foreldrar hennar
eru Sólveig Sigrún Sigurjóns-
dóttir, f. 1944, og Steindór
Ingimar Steindórsson, f. 1936.
Börn Svavars og Önnu eru;
Svavar lærði ungur að árum
rafvirkjun hjá föður sínum, að
því námi loknu fór hann í
Meistaraskólann, stofnaði raf-
verktakafyrirtæki með föður
sínum og bróður og hóf síðan
störf sem rafverktaki og stofn-
aði eigið fyrirtæki. Hann starf-
aði sem slíkur fram að andláti.
Svavar ólst upp í Voga-
hverfi. Síðar flutti hann ásamt
konu sinni í Grafarvog og ól
börn sín þar upp.
Hann var mikill náttúruunn-
andi og áhugamaður um úti-
vist og hvers konar sport.
Hann stundaði meðal annars
stangveiði frá unga aldri, skot-
veiði og golf. Hann var alla tíð
virkur í hvers kyns félags-
störfum.
Hann æfði handbolta með
Þrótti, var formaður hand-
knattleiksdeildar Fjölnis um
tíma.
Útför Svavars fer fram frá
Langholtskirkju í dag, 9. nóv-
ember 2017, og hefst athöfnin
klukkan 15.
1. Sólveig María
Svavarsdóttir,
heimavinnandi, f.
1983, gift Jóni
Heiðari Hann-
essyni vélfræðingi,
f. 1983. Börn
þeirra eru Stein-
dór Sólon, f. 2004,
Ísold Svava, f.
2009, Bjarmi Sær,
f. 2014, og Maísól
Mirra, f. 2016.
2. Svavar Már Svavarsson, f.
1987, sambýliskona hans er El-
ísabet Esther Sævarsdóttir
hjúkrunarfræðingur, f. 1988.
3. Sigríður Inga Svavars-
dóttir jarðfræðingur, f. 1990,
sambýlismaður hennar er Rós-
ant Friðrik Skúlason fram-
kvæmdastjóri, f. 1989, dóttir
þeirra er Ronja,f. 2017.
4. Sindri Snær Svavarsson
nemi, f. 1993.
Ég hef aldrei haft neinar
áhyggjur af honum pabba. Fyr-
ir mér var hann sterkastur,
flottastur og bestur. En stund-
um spyr lífið ekki um aldur og
fyrri störf og við gerumst til-
neydd til þess að kveðja alltof
snemma.
Þessa dagana eru tilfinning-
arnar út um allt og erfitt reyn-
ist að fanga eina hugsun. Ann-
ars vegar fyllist ég ást við að
horfa á nýfædda dóttur okkar
Rósants og hins vegar glími ég
við þann veruleika að pabbi sé
farinn.
Hann pabbi nýtti allan sinn
frítíma með okkur systkinunum
sem þýddi auðvitað það að við
„hjálpuðum“ honum við hin
ýmsu verk heima og að heiman.
Við fengum líka alltaf að vera
þátttakendur í öllum hans
áhugamálum, hvort sem það var
sjómennska, veiði, handbolti,
golf eða fluguhnýtingar. Fyrir
það og svo margt annað erum
við þér ávallt þakklát, elsku
pabbi.
Þau mamma voru alltaf dug-
leg að ferðast með okkur
krakkana um Ísland. Þar feng-
um við að kynnast náttúrunni
og að meta fegurð hennar og
undur. Þessi bakgrunnur leiddi
mig til þess að læra jarðfræði.
Þegar ég var að byrja í grunn-
náminu þá leitaði ég oft til
pabba til þess að fá lánað hitt
og þetta hagnýtt á fjöllum. Svo
með árunum fór safnið mitt af
útivistargræjum að stækka og
ég þurfti minna og minna að
leita til pabba. Einn daginn
komst hann að því að ég hafði
verið að fjárfesta í lambhús-
hettu. Hann hvarf út í bílskúr
og kom svo inn með safn sitt af
lambhúshettum (já hann átti
safn af lambhúshettum!). Hann
skellti á sig hettunum líkt og
hann væri að sýna nýjustu
tískulínuna og hló sig máttlaus-
an af fíflaskapnum í sjálfum
sér.
Svona var hann pabbi, húm-
oristi sem nýtti alltaf tækifærið
til þess að sprella og hlæja.
Hann kenndi okkur að lifa fyrir
daginn í dag og gera alltaf það
sem okkur þykir skemmtilegt.
Ég er þakklát fyrir það að hann
pabbi fékk að sjá hana Ronju
mína, fimmta barnabarn hans
og mömmu. Stoltið sem skein
úr augunum á honum þegar
hann sá þetta litla skott var
yndislegt. Þó hún Ronja mín
hafi ekki fengið tækifæri til að
kynnast þér, elsku pabbi, þá
mun hún kynnast þínum eig-
inleikum og gildum í gegnum
mig.
Elska þig alltaf!
Þín pabbastelpa,
Inga.
Í lífinu telur maður sumt
órjúfanlegt. Það er svo sterkt,
stöðugt og lífsnauðsynlegt að
ekkert bítur á það. Svo á einu
andartaki er fótunum kippt
undan manni og hlekkirnir í
þessari keðju slitna. Tíminn
stendur í stað og maður þarf að
átta sig og koma aftur niður á
jörðina.
Elsku besti pabbi! Þú varst
sú uppskrift að pabba sem ég
myndi öllum óska. Þolinmóður,
rólegur, ábyrgur, duglegur,
skemmtilegur, fyndinn, hlýr og
traustur. Þú varst í raun alveg
fáránlega skemmtilegur! Ég á
fullt af minningum um þig.
Hvort sem það var hressi pabb-
inn sem lék við okkur börnin
eins og krakki, hugsandi pabb-
inn sem lagði mér nauðsynlegar
lífsreglurnar, pabbinn sem
studdi mig í tómstundum, pabb-
inn sem snoðaði mig eftir ferm-
ingu, pabbinn sem lét mig alltaf
finna að honum var mjög annt
um mig eða sá sem var vinur
vina minna.
Þú varst snillingur! Eitt
skiptið þegar áætluð var út-
landaferð hjá okkur fjölskyld-
unni keyptir þú þér ræktarkort
og ljósakort og dróst fram
gömlu íþróttatöskuna. Við börn-
in vorum svona að hugsa hvað
þú værir eiginlega að spá. En
markmið þitt var mjög skýrt –
þú ætlaðir að vera súkku-
laðibrúnn massaköggull á
ströndinni og svo skelltir þú
upp úr á þinn einstaka hátt!
Þú studdir mig alltaf í öllu.
Daginn sem unga móðirin fór
heim með elsta barnabarnið þitt
af fæðingardeildinni hélst þú á
stólnum hans. Þér var óskað til
hamingju með barnið enda ekk-
ert afalegur. Þú varst að vanda
agalega ánægður með svona
hrós en sagðir svo óskaplega
stoltur: „Ég er sko afinn,“ og
hlóst manna hæst.
Þú sagðir stundum ekki
margt en ég veit að þú varst
óskaplega stoltur af okkur. Þú
varst sáttur þegar þú gafst
hönd mína. Að minnsta kosti
gafst þú tengdasyninum mjög
lítinn skilafrest og sagðir hon-
um að eftir eitt ár væri ekki
lengur hægt að skila mér í
Logafoldina.
Þú varst búinn að vera afi í
13 ár og varla ennþá orðinn afa-
legur. En mikill afi varstu frá
fyrstu stundu. Þú áttir oft ekki
til orð yfir þessum dásamlegu
einstaklingum sem þér fannst
manna gáfaðastir og merkileg-
astir. Þegar þau sáu afa festust
þau jafnan í fanginu þínu og
eltu þig um allt. Hvað bros
barnanna var ósvikið þegar þau
sáu þig og þitt einstakt!
Við pössum elsku mömmu
fyrir þig. Nú veit ég að þú fylg-
ist með mér á annan hátt og
hvíslar kannski ekki Sólveig
mín í eyrað á mér þegar þess
þarf en ég á fullt sem þú gafst
mér. Það ætla ég að halda
áfram að nota og jafnvel þróa
enn betur stöðugleikann þinn
og viskuna innra með mér. Ég
er uppfull af þakklæti og svo
stolt að vera dóttir þín.
Ég vil enda þetta á ljóði eftir
mig sjálfa – um náttúruna og
afabarnið þitt. Náttúran lifir og
við höldum áfram að njóta
hennar, börnin lifa og gefa og
þó að þú sért dáinn, pabbi
minn, ertu ennþá ljóslifandi
innra með mér, leiðbeinir mér
og líka afagullunum þínum.
Uppi á grænni fjallsbrún
með stórbrotinn fossinn
í baksýn
sit ég með þér.
Dúnmjúkir fætur þínir tipla í grasinu
augun leiftrandi af lífsgleði
og sólin skín á
rauða hárið.
Þín
Sólveig.
Það var yndislegt þegar þú
komst í faðm okkar. Bróðir
þinn var mjög ánægður með þig
og dró alla sem komu í heim-
sókn að vöggunni til að sjá þig.
Hann fékk meira að segja að
ráða nafninu þínu. Þú varst
hlýðinn og kurteis drengur og
laðaðir fljótt að þér litlu vinina í
Ljósheimum 6. Hafði ég ekki
síður gaman af fjörinu í kring-
um þig. Þetta voru yndislegir
tímar.
Þegar þú varst tíu ára flutt-
um við á Langholtsveginn og þá
tóku unglingsárin við. Þar var
sama fjörið og opið hús fyrir
vini ykkar bræðra. Bítlaárin
voru að renna sitt skeið og fjög-
urra rása steríógræjurnar okk-
ar alltaf á fullu. Það var aldrei
lognmolla í kringum okkur,
Svavar minn. Pabba þínum
fannst oft engin takmörk fyrir
umhyggju minni og gjafmildi.
Þegar hann spurði um spari-
frakkann sinn, sem var búinn
að hanga á sama herðatrénu í
fremri forstofunni, mundi ég að
ég hafði gefið einum vini ykkar
frakkann. Greyið var að fara frá
okkur út í kuldann og var alsæll
með frakkann. Vináttan er mik-
ils virði þegar hún fær að vaxa
og þroskast með okkur.
Ég fann bréf frá þér þegar
þú varst í sveit í Botnum sum-
arið 1973, þá 12 ára gamall, þar
sem þú lýstir umhverfi þínu þar
í sveitinni. Ég sá hvað þú elsk-
aðir sveitina, þar varstu tíður
gestur á þinni stuttu ævi. Svo
kom lína sem snart móðurhjart-
að: „Mamma, ég er slæmur af
ofnæminu þegar ég fer að sofa
á kvöldin.“ Eftir það gast þú
ekki verið á heyannatímanum,
elsku drengurinn minn. En þú
vast svo mikið náttúrubarn.
Lýstir fyrir mér Öræfajöklinum
sem gnæfði yfir skýin. Svo
komu fallegu börnin þín sem
fengu að njóta útiverunnar með
þér og konunni þinni, elsku
Svavar.
„Hvert örstutt spor var
auðnuspor með þér.“ Takk fyrir
að vera sonur okkar. Megi sól
lýsa þína leið, megi ljós þitt
skína í hjörtum okkar sérhvern
dag.
Þökkum alla auðsýnda um-
hyggju í okkar garð.
Súsanna Kristinsdóttir.
Elsku besti bróðir minn, nú
ertu farinn frá okkur, tilhugs-
unin um að ég eigi ekki eftir að
tala við þig aftur er óbærileg
núna.
Hvern hefði grunað að þú
færir á undan mér? Þú sem
varst alltaf svo hraustur og í
góðu formi. En svona er þetta
líf óútreiknanlegt. Eftir sitja
minningarnar hjá okkur öllum.
Ég man eftir því hvað ég var
stoltur þegar ég eignaðist lítinn
bróður en þá var ég orðinn átta
ára.
Ég var svo stoltur þegar
mamma og pabbi leyfðu mér að
velja nafnið þitt. Mamma sendi
mig stundum í göngutúr með
þig í kerrunni þinni, þá hóp-
uðust hinir krakkarnir að okkur
til að skoða þig, litla fallega
ljóshærða bróður minn. Þrátt
fyrir aldursmuninn gátum við
leikið okkur saman.
Ég minnist allra góðu stund-
anna sem við áttum saman með
börnunum okkar uppi í sumó
úti á bát og að veiða. Ég minn-
ist veiðiferðanna sem við fórum
saman með strákunum okkar,
þú varst veiðimaður af lífi og
sál. Ég minnist stundanna sem
við áttum saman í sveitinni á
Botnum en þar vorum við báðir
í sveit. Svona gæti ég endalaust
talið upp góðu minningarnar
sem við áttum saman en þær
verða ekki fleiri í þessu lífi, við
höldum bara áfram þegar við
hittumst næst.
Þó að við höfum verið ólíkir
að mörgu leyti þá áttum við það
sameiginlegt að vera góðir afar.
Þín verður sárt saknað af
okkur öllum en eftir lifir minn-
ingin um minn eina og besta
bróður sem var alltaf tilbúinn
til að hjálpa þegar á reyndi.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Þinn bróðir,
Kristinn Jón (Kiddi).
Elskulegur bróðursonur
minn er látinn langt fyrir aldur
fram. Hann hafði farið til
rjúpna með eldri syni sínum, en
dagurinn fékk annan endi en
ætlað var. Svavar var útivist-
armaður mikill og veiðimennsku
hafði hann stundað frá unga
aldri með föður sínum.
Í útivistarferðir fór Svavar
einnig með sína fjölskyldu árum
saman frá því að börnin voru
lítil.
Börnin fjögur hafa öll náð
fullorðinsaldri og Svavar fékk
að njóta þess að eignast fimm
barnabörn, sem öll voru honum
afar kær. Lítill þriggja ára
snáði kom alltaf í heimsókn til
afa í vinnugalla og með hamar
með sér.
Svavar var atorkumikill í
starfi og allt lék í höndum hans.
Hús hans og heimili ber því
glöggan vott. Aldrei féll honum
verk úr hendi og viðhald og
endurnýjun fékk sjaldan að
bíða, allt unnið af kappi þó að
miklar annir væru í daglegu
starfi.
Íþróttir stundaði Svavar alla
tíð, ungur lék hann handbolta
með Þrótti og í mörg ár lék
hann golf með félögum sínum
og ferðaðist oft til útlanda til að
spila. Hjónin áttu bæði þetta
áhugamál og stunduðu golf hér
á landi og erlendis.
Minningarnar um fallegan,
glaðan dreng lifa með okkur.
Hann var á milli dætra minna í
aldri og eldri dóttirin átti þar
kæran leikfélaga, sem kom
stundum og fékk að gista. Svav-
ar var fljótur að læra stafina og
eitt sinn vildi dóttirin láta á það
Svavar Kristinsson
Amma Stína
kvaddi okkur hinn
22. október síðast-
liðinn eftir langa
ævi. Okkur langar að minnast
hennar í nokkrum orðum. Hún
fékk að reyna ýmislegt á þessum
93 árum.
Hún var lengst af útivinnandi
einstæð móðir með fullt hús af
börnum, en þessir tímar voru
löngu fyrir okkar tíð og birtust
okkur því sem sögubrot frá í
gamla daga. Alla okkar tíð var
hún hörkukelling, hafði sterkar
skoðanir á mönnum og málefnum
og stóð föst á sínu. Hún var með
sótsvartan húmor og kaldhæðin
fyrir allan peninginn og oft var
erfitt að halda niðri í sér hlátr-
inum þegar hún byrjaði. Hún las
mikið, var alltaf með útvarpið og
sjónvarpið í gangi þegar hún var
heima við og fylgdist ótrúlega vel
með fréttum lengst af. Las og tal-
aði bæði dönsku og ensku, og átti
að sjálfsögðu stafla af dönsku
blöðunum. Hún var snillingur í
höndunum og við munum hana
Helga Kristín
Magnúsdóttir
✝ Helga KristínMagnúsdóttir
fæddist 21. febrúar
1924. Hún lést 22.
október 2017.
Útför Kristínar
var gerð 3. nóv-
ember 2017.
varla öðru vísi en
heklandi einhverjar
dúllur sem hún vissi
ekkert hvað hún
ætlaði að gera við,
en enduðu samt all-
ar í einhverju fal-
legu sem hún gaf
vinum og vanda-
mönnum, jafnvel
fólki úti í bæ sem
hún heyrði af að
vantaði eitthvað.
Hún var líka mikil skvísa og fór
helst ekki út nema í kápu, með
hanska og veski í stíl. Hún átti
fulla skápa af fötum sem hún
hafði gert sjálf, og rifjaði oft upp
góðar stundir og þá í hvaða fötum
hún var á þeim tíma. Þegar ald-
urinn fór að færast yfir fannst
henni jafnvægið bregðast og fékk
því göngugrind, sem nýttist best
sem blaðagrind inni í geymslu því
út með hana fór hún ekki, vildi
ekki að fólk héldi að hún væri
drukkin og þyrfti að styðja sig
við.
Síðustu árin dvaldi amma á
Hrafnistu við gott atlæti og þótt
hún í fyrstu vildi alls ekki vera
með öllu þessu gamla fólki, sjálf
komin á níræðisaldur, undi hún
sér vel og hafði það greinilega
gott. Við kveðjum ömmu Stínu
með þakklæti fyrir öll árin sem
við fengum með henni.
Steinunn, Þórunn og Iðunn.
Ég er eilíflega
þakklát fyrir að
hafa átt þig sem afa
minn.
Fyrstur til að
veita stuðning og hjálp. Frábær
mannvinur og tókst öllu af miklu
jafnaðargeði og vinsemd. Sjarm-
Helgi Guðmundsson
✝ Helgi Guð-mundsson
fæddist 12. maí
1936. Hann lést 16.
október 2017.
Útförin fór fram
27. október 2017.
erandi og heillaðir
alla upp úr skónum
alveg fram á síðasta
andardrátt. Um-
vafðir hlýju og ást
og dæmdir aldrei.
Tókst á við stórt
verkefni af miklu
æðruleysi ungur að
árum og stóðst þig
eins og hetja.
Elska þig fyrir
þetta og svo miklu,
miklu meira.
Þín
Nína.
Allar minningar á einum stað.
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
M
O
R
48
70
7
01
/1
0
–– Meira fyrir lesendur
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni mbl.is/minningar
Um leið og framleiðslu er lokið er bókin send í pósti.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem birst hafa frá
árinu 2000 og til dagsins í dag.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir