Morgunblaðið - 09.11.2017, Side 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 2017
✝ Hans MeinhardJensen fæddist
í Sørvogi, Vogey,
Færeyjum 15. októ-
ber 1932. Hann lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Hlíð, Akur-
eyri, 26. október
2017.
Foreldrar hans
voru hjónin Hanna
og Esmar Jensen.
Systkini Hans
eru: Jenhild, f. 1929, Kirstin, f.
1934, sem er látin, og Heri, f.
1942.
Árið 1964 kvæntist Hans Ás-
laugu Á. Jóhannsdóttur, f. 1938.
Foreldrar hennar voru Ástríður
Margrét Sæmundsdóttir og Jó-
hann Friðrik Sigvaldason.
bjuggu þau á Seltjarnarnesi og
vann Hans hjá Sláturfélagi Suð-
urlands, lengst af í verksmiðj-
unni Framtíðinni. Árið 1976
fluttu þau Ása og Hans til Akur-
eyrar og bjuggu á nokkrum
stöðum. Lengst bjuggu þau á
Eiðsvallagötu 11. Síðustu árin
bjuggu þau í Kjarnagötu 14. Á
Akureyri starfaði Hans á skrif-
stofu Kjötiðnaðarstöðvar KEA.
Hann hætti störfum vegna ald-
urs árið 2000.
Áhugamál Hans tengdust
ferðalögum og ljósmyndun.
Einnig hafði hann yndi af því að
veiða silung. Hann fylgdist vel
með sínu fólki í Færeyjum og
hafði mikið samneyti við ætt-
ingja eiginkonu sinnar. Hans
tók þátt í því að endurreisa
Færeyingafélag á Akureyri og
nágrannabyggðum árið 1978.
Útför Hans Meinhards Jen-
sen fer fram frá Akureyrar-
kirkju í dag, 9. nóvember 2017,
og hefst athöfnin klukkan
13:30.
Hans ólst upp í
Sørvogi og fékk
þar sína grunn-
skólamenntun. Á
þrítugsaldri stund-
aði hann nám við
Sjómannaskólann í
Esbjerg í Dan-
mörku. Að loknu
námi í loftskeyta-
fræðum réð hann
sig á millilandaskip
á alþjóðlegum sigl-
ingaleiðum og starfaði við það í
nokkur ár.
Í kringum 1960 starfaði Hans
í tvö ár fyrir dönsku veðurstof-
una með starfsstöð á Græn-
landi. Árið 1964 flutti hann til
Íslands með eiginkonu sinni og
átti heima þar síðan. Fyrst
Hans var ómissandi hluti af
stórfjölskyldunni síðan hann
kynntist Ásu frænku, systur
pabba, og fluttist til Íslands.
Honum var ætíð annt um
frændgarð Ásu og ræktaði
kynni við alla fjölskylduna.
Myndarlegri mann var erfitt að
finna.
Börn löðuðust að Hans og
eru til margar myndir af hon-
um með smábörn í örmum sín-
um. Gott var að heimsækja
Hans og Ásu, alltaf vel veitt og
haldið uppi samræðum um
heima og geima. Hans var góð-
ur hlustandi og kunni einnig
frá ýmsu að segja. Hann talaði
með hlýju um fjölskyldu sína í
Færeyjum.
Hann sagði stundum frá
náminu í Sjómannaskólanum í
Esbjerg á Jótlandi.
Hann rifjaði upp ferðir sínar
sem loftskeytamaður á milli-
landaskipum til fjarlægra
landa. Stundum minntist hann
verunnar á Grænlandi, þegar
hann starfaði við veðurathug-
anir á afskekktum stað við
óvenjulegar aðstæður.
Hans hafði áhuga á ljós-
myndun og var gaman að skoða
vel skipulagt myndasafn hans.
Ása og Hans ferðuðust töluvert
þegar færi gafst.
Á ferðum innanlands var
veiðistöng gjarnan tekin með
og rennt fyrir silung. Hans
minntist með ánægju margra
ferða á Snæfellsnes með vinum
þeirra hjóna. Oftar en ekki var
tjaldað við lítið vatn og veitt í
sveitasælunni.
Hans var heilsteyptur maður
og traustur. Hann var í nær
daglegu símasambandi við
nokkra vini sína og systkini sín
nánast til hinsta dags. Hans
kom að stofnun Færeyinga-
félags í Eyjafirði fyrir um það
bil fjörutíu árum. Þar kynntist
hann vel löndum sínum og sum-
ir þeirra urðu ævilangir vinir
hans.
Hans þurfti að gangast undir
erfiða hjartaaðgerð rúmlega
fimmtugur. Í kjölfarið var hann
duglegur að taka þátt í æfing-
um og gönguferðum á vegum
hóps sem tengdist líkamsrækt-
arstöðinni Bjargi á Akureyri.
Sá félagsskapur var honum
kær og vildi hann helst ekki
missa af stundum með því fólki.
Hans átti auðvelt með að
setja sig í spor fólks og reynd-
ist mörgum vel. Hans og Ása
hlúðu vel að föðurbróður henn-
ar, Baldvini Sigvaldasyni, sem
var einstæðingur í Reykjavík
og lést vorið 1974.
Hans fékk slæman astma
strax á barnsaldri og herjaði sá
sjúkdómur illilega á hann síð-
ustu árin. Hann var æðrulaus
síðustu vikurnar sem hann lifði
og var sáttur við að yfirgefa
jarðlífið.
Við sendum Ásu frænku okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Hans
Meinhards Jensen.
Ingvar, Svandís
og Berghildur.
Hans Meinhard
Jensen
Sæl frænka mín.
Ertu komin norður
og vantar þig gist-
ingu? Þannig svar-
aði Ingó frændi iðulega er ég
hringdi í hann hér áður fyrr
eða hann hringdi í mig og
sagði: „Sæl elskan mín, eitt-
hvað að frétta?“ Vinátta okkar
og frændskapur spannar nú
nokkra áratugi en við erum
systrabörn og bjuggum hvort í
sínum landshlutanum. Það eru
ákveðin forréttindi að kynnast
landsbyggðinni og gaman að
kynnast veröldinni hjá Ingó.
Veiðimaður af lífi og sál og gert
að öllu.
Ég hef aldrei smakkað gæs í
eins mörgum tilbrigðum og á
hans heimili; soðin, bökuð í
ofni, grilluð, reykt, í hakki og á
pizzu.
Reglulega fór hann í stöng
með félögum sínum og á ótal
verðlaun og viðurkenningar á
því sviði. Hann var sannkall-
aður veiðisportisti og nýtti allt
til matar og hafði óskaplega
gaman af að hafa fullt af fólki í
kringum sig og mjög góður
heim að sækja. Seinni árin fór
frændi í útrás og Spánn varð
fyrir valinu en hann fór þangað
reglulega. Í einni slíkri ferð
hitti hann svo Ednu sína en
hann var orðinn einn og stækk-
aði hún og opnaði veröldina enn
meira fyrir honum og hún
kynntist náttúruveröldinni
hans. Var gaman að fylgjast
með samleið þeirra og ham-
ingju. Ótrúlega flott saman og
alltaf að brasa eitthvað.
Frændi var algjört snyrti-
menni og allt í röð og reglu hjá
honum og Edna algjör fagur-
keri svo þau smullu aldeilis vel
saman. Dugleg að ferðast inn-
anlands og utan, dvalið í Mána-
hlíð (sumarbústað Ingós) dytt-
Ingólfur
Herbertsson
✝ Ingólfur Her-bertsson fædd-
ist 2. maí 1947.
Hann lést 22. októ-
ber 2017.
Útför Ingólfs fór
fram 6. nóvember
2017.
að þar að,
trjáræktin, sjó-
sportið, verbúðin,
berin, fuglarnir,
heimilin og matar-
gerð.
Síðustu árin
hafa heimsóknir
okkar á báða bóga
verið sannkallaðar
gæðastundir er við
höfum setið yfir
mat, löngu spjalli
og miklum hlátri sem hafa
dýpkað vináttuna. Vænt þótti
mér um boðið í 70 ára afmælið
hans sem haldið var hjá Óskari
syni hans. Keyrðum við Nonni
bróðir norður ásamt Rögga
mínum og Svenna frænda. Alls
kyns heimagert íslenskt og
færeyskt lostæti úr fuglum, alls
kyns fiski, brauð og með öllu
tilheyrandi. Þar hitti ég líka
börnin hennar, börnin hans,
vini hans, ættingja hennar og
ættingja okkar. Sannkölluð
gleðistund og frændi í essinu
sínu. Var svo brunað beint suð-
ur en svo sannarlega þess virði.
Lífið er ekki eingöngu dans á
rósum en fyrir skömmu kom
frændi suður fárveikur og lagð-
ist beint inn á Landspítalan
þaðan sem hann átti ekki aft-
urkvæmt.
Edna, fjölskylda hennar, og
börnin hans stóðu eins og klett-
ar við hlið hans. Í slíku felast
lífsins auðæfi. Mig langar að
lokum að kveðja þig með þessu
fallega ljóði Þorsteins Erlings-
sonar:
En hamingjan geymir þeim
gullkransinn sinn,
sem gengur með brosið til síðustu
stundar,
fær síðan kvöldroða á koddann
sinn inn,
kveður þar heiminn í sólskini og
blundar.
Innilegar samúðarkveðjur til
elsku Ednu, Kibbu, Óskars,
Arneyjar, þeirra fjölskyldna,
barna Ednu og þeirra fjöl-
skyldna.
Vertu kært kvaddur, elsku
frændi.
Sveinbjörg (Lilla).
Andlátsfregn Ei-
ríks æskuvinar
míns barst mér til
útlanda. Þetta er því síðbúin
kveðja.
Fárra ára gamlir fluttumst
við til Akureyrar, Eiki að aust-
an, ég að vestan. Leiðir okkur
lágu fyrst saman er við sett-
umst í 1. bekk Barnaskólans,
sjö ára gamlir.
Þar nutum við kennslu Arnar
Snorrasonar í 5. stofu næstu sex
veturna. Þetta var góður bekk-
ur, u.þ.b. 30 nemendur – „Arn-
arungarnir“, og frábær kennari.
Við strákarnir vorum aðeins um
12 talsins og gengu átta okkar
fljótlega í Skátafélag Akureyrar
og vorum við þar saman í
flokknum „Kettir“, sem styrkti
vináttuböndin enn frekar. Þar
nutum við handleiðslu Tryggva
Þorsteinssonar skátaforingja við
útivist og fjallaferðir, leik og
söng.
Betra veganesti til lífsgöng-
unnar var vandfundið utan for-
eldrahúsa.
Menntaskólaárin á Akureyri
liðu fljótt. Eftir stúdentspróf
1953 skildi leiðir. Eiríkur út-
skrifaðist frá Íþróttakennara-
skóla Íslands áður en hann fór í
læknisfræði 1958. Við vorum því
ekki samferða í Háskólanum, en
samferðum okkar var þó ekki
lokið. Akureyrarskátar héldu
hópinn fyrir sunnan í nokkur ár.
Með okkur blundaði fjalla-
bakterían, sem blossaði upp –
ekki síst um páska. Um páskana
1955 var Eiríkur með okkur á
Fimmvörðuhálsi og í Þórsmörk
(E.S.: Áfangar nr. 40, 1991).
Páskaferðin 1956, 24. mars til
29. mars, var ógleymanleg
(E.S.: Áfangar nr. 28, 1988). Það
var göngu- og skíðaferð frá
Gullfossi norður yfir Hofsjökul
Eiríkur Páll
Sveinsson
✝ Eiríkur PállSveinsson
fæddist 12. nóv-
ember 1934. Hann
lést 9. október
2017.
Eiríkur Páll var
jarðsunginn 30.
október 2017.
og heim til Akur-
eyrar.
Fyrstu áfangarn-
ir voru Hvítárnes
og Kerlingarfjöll.
Vistir til 14 daga og
ferðabúnaður var
35-40 kg á mann,
allt borið á bakinu.
Þriðji áfanginn,
lengstur og erfið-
astur, var upp
Blágnípujökul í
beina línu norðaustur yfir há-
bungu jökulsins, tæplega 1.800
m, með stefnu austan Illviðr-
ishnjúka, norður og niður að
Laugafellsskála.
Þangað náðum við eftir um
80 km göngu á 23 klukkustund-
um, þar af um 40 km á jökl-
inum. 29. mars gengum við svo
niður að Hólsgerði, fremsta
bænum í Eyjafirði vestan meg-
in. Ekið var svo samdægurs til
Akureyrar.
Með okkur Eiríki í þessari
ferð voru þrír aðrir verðandi
læknar: Haukur Kr. Árnason,
Leifur Jónsson og Óli B. Hann-
esson auk Magnúsar Hallgríms-
sonar, síðar verkfræðings.
Þetta var löng og krefjandi
skemmtiganga. Í Árbók FÍ 2001
(bls. 207) segir Oddur Sigurðs-
son jarðfræðingur að þetta hafi
verið „fyrsti leiðangur Íslend-
inga yfir Hofsjökul“.
Nú kveð ég minn gamla vin
og sendi Rannveigu og fjöl-
skyldu innilegar samúðarkveðj-
ur.
Jóhann Lárus Jónasson.
Smáauglýsingar
Bækur
Vestfjarðabækurnar 2017
Allur pakkinn 22,000 kr.
Frítt með Póstinum.
Vestfirskar sagnir 4. hefti, Hjóla-
bókin 5, Rangárvallasýsla,
Þorp verður til á Flateyri 2, 100
Vestfirskar gamansögur, Allt þetta
fólk, Þormóðsslysið 18. febrúar
1943, Sólin er kl. 7 á Hreiðars-
staðafjallinu, Vestfirðingar til sjós
og lands, Fortunu slysið í
Eyvindarfirði á Ströndum 1787,
Gerist varla betra. Þetta er alveg
satt!
Vestfirska forlagið
jons@snerpa.is
456 8181
Viltu vita meira um
Hornstrendingana?
Þá er málið leyst. Í Hornstranda-
bókum okkar er uppistaðan
frásagnir af Hornstrendingum fyrr
og síðar. Tilboð allar 5=7,500 kr.
Frítt með póstinum. Gerist varla
betra!
Vestfirska forlagið
jons@snerpa.is
456-8181
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Aðeins 3.900 kr.
á mann!
Ath! Eingöngu afgreitt fyrir hópa
Nánari upplýsingar á sjavarbarinn.is
Rjómalöguð sjávarréttasúpa
Karrísíld
Rússnesk rauðrófusíld
Grafinn lax og karfi
Tvíreykt sauðahangikjöt
Forréttir
Jólalambakótilettur í raspi
Grillsteikt lambalæri bernaise
Dönsk purusteik
Allt góða og hefðbundnameðlætið
Aðalréttir
Hjónabandssæla
Ís og ávextir
Eftirréttir
Grandagarði 9 - Sími 517 3131 - sjavarbarinn.is
Öðruvísi
Jólahlaðborð
fyrir hópa
Bátar
Flatahrauni 25 - Hafnarfirði
Sími 564 0400
www.bilaraf.is
Mikið úrval í bæði
12V og 24V.
Atvinnublað
alla laugardaga
Sendu pöntun á augl@mbl.is
eða hafðu samband í síma 569-1100
Allar auglýsingar birtast
bæði í Mogganum og ámbl.is
ER ATVINNUAUGLÝSINGIN
ÞÍN Á BESTA STAÐ?
Bílar
Toyota Corolla útsala!
Nýr 2017 Active Diesel.
Álfelgur. Bakkmyndavél.
Leiðsögubúnaður ofl lúxus.
Verð aðeins 2.990.000,-
www.sparibill.is
Hátúni 6 A – sími 577 3344.
Opið kl. 12–18 virka daga.
Bílaþjónusta
GÆÐABÓN
Ármúla 17a
Opið mán.-fös. 8-18. S. 568 4310
Það besta fyrir bílinn þinn
Alþrif, djúphreinsun, mössun, teflon,
blettun, bryngljái, leðurhreinsun.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar