Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.12.2017, Blaðsíða 14

VIÐTAL
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17.12. 2017
E
itt stærsta tækifærið fyrir erlenda
mynd til að fá athygli og dreif-
ingu vestanhafs er kvikmyndahá-
tíðin Sundance í Bandaríkjunum.
Íslensk mynd hefur aðeins einu
sinni áður verið valin í aðalkeppni hátíð-
arinnar en nýlega bárust tíðindi af því að
kvikmynd Ísoldar Uggadóttur, Andið eðli-
lega, sé önnur í sögu íslenskra kvikmynda til
að hljóta slíka tilnefningu.
Ísold hefur áður gert nokkrar stuttmyndir,
ein þeirra hefur meðal annars verið tilnefnd
til Sundance-verðlauna en Ísold viðurkennir
að þessi viðurkenning sé talsvert stærri þar
sem um kvikmynd í fullri lengd sé að ræða.
Með aðalhlutverk fara leikkonurnar Kristín
Þóra Haraldsdóttir og Babetida Sadjo. Krist-
ín Þóra og Ísold settust niður með blaða-
manni yfir kaffibolla og svöruðu því fyrst
hvernig tilfinning það væri að vera til-
nefndur.
Hugsuðuð þið aldrei; þetta er hrikalega
góð mynd, hún á sko alveg möguleika á að
komast á Sundance?
Ísold: „Maður náttúrlega vonar en aðeins
12 myndir komast áfram af mörg þúsund
sem sækja um. Eftir að ég komst með stutt-
myndina Góða gesti á hátíðina 2007, sem var
mikill sigur, hugsaði ég hversu frábært það
yrði að komast að með mynd í fullri lengd, en
bjóst kannski ekki við að draumurinn rætt-
ist.“
Kristín Þóra: „Þetta er stórkostleg tilfinn-
ing og svolítið súrrealísk líka. Ég er ný í
kvikmyndaheiminum, er búin að vera mikið í
leikhúsinu en Andið eðlilega er fyrsta kvik-
myndin sem ég leik í. Ég er því svolítið mikið
búin að vera að spyrja Ísold: „Og hvað? Hvað
svo? Hvernig virkar þetta?“ Ég man að þeg-
ar ég las handritið fyrst táraðist ég og fann
hvað mig langaði til að þessi saga fengi að
heyrast sem víðast. Ekki síst þess vegna er
alveg geggjað að fá þessa viðurkenningu.“
Hvað þýðingu hefur það fyrir kvikmynd að
komast á Sundance?
Ísold: Myndin fær mun meiri athygli en
hún hefði nokkurn tímann annars fengið, sér-
staklega frá bandarísku pressunni. Þetta er
tækifæri til að koma list sinni á framfæri en
einnig markaður fyrir myndirnar. Eitt af
stóru markmiðum kvikmyndagerðarfólks er
að bíómyndirnar komist í bíóhús því kvik-
myndir eru auðvitað líka menningarútflutn-
ingur. Myndir sem fara á Sundance eiga
miklu meiri möguleika á slíku en þarna er
samankomið fólk sem er að velja titla sem
það sér fyrir sér að muni ganga vel í bíó.“
Segja má að Andið eðlilega sé algjör
kvennasprengja. Kona skrifaði handritið,
leikstýrði, sá um kvikmyndatökur, var fram-
kvæmdastjóri, konur voru aðstoðarleik-
stjórar, kona valdi í hlutverk, konur leika tvö
aðalhlutverkin, kona sá um leikmynd, bún-
inga, gervi og meðframleiðendur voru konur.
Þannig mætti endalaust áfram telja.
Var þetta meðvituð ákvörðun að hafa kon-
ur á nær öllum póstum?
Ísold: „Já og nei. Þegar við fórum að ráða
fólk í vinnu leið mér aldrei öðruvísi en við
værum að ráða hæfasta fólkið sem stóð okk-
ur til boða hverju sinni, og það var svolítið
tilviljanakennt að það voru konur. Við fórum
ekki út og leituðum sérstaklega uppi konur
til að vera meðframleiðendur en vissulega
höfðaði efniviðurinn til kvenna og þær leituðu
til okkar. Fyrsti meðframleiðandinn var
þannig sænsk kona sem heyrði okkur kynna
verkið á framleiðslumessu í Noregi og varð
strax mjög hrifin. Hvort ástæðan var sú að
efniviðurinn er svolítið kvenlægur veit ég
ekki. Ég viðurkenni þó að ég var með það
bak við eyrað að mig langaði að vinna með
kvikmyndatökumanneskju sem væri kona.
En ég hefði skoðað allt.“
Er öðruvísi að vera saman svona margar
konur?
Kristín: „Þetta er aðeins öðruvísi orka jú
en ég hugsaði ekki mikið út í það hreinlega
fyrr en eftir á, hvað það væri töff að það
skyldu vera svona margar konur saman-
komnar í verkefninu. Það var eiginlega frek-
ar að maður hugsaði: Af hverju er þetta ekki
oftar svona?“
Ísold: „Í kvikmyndagerð er svo rosalega
mikið álag, hver dagur er pakkaður og press-
an þannig að maður hefur eiginlega ekki tíma
til að staldra við og átta sig á sérstöðunni eða
rómantíkinni. Við vorum úti í öllum veðrum,
með börn og dýr og mörg tungumál á setti, á
venjulegum degi gat heyrst íslenska, enska,
sænska, pólska og franska á tökustað. Creole
og arabíska jafnvel. Þetta var því mikil
áskorun og tvöföld leikstjórn oft þegar gefa
þurfti fyrirmæli bæði á ensku og íslensku.“
40 manns biðu eftir ketti
Andið eðlilega fjallar um hælisleitandann
Adja frá Gíneu-Bissá sem belgíska leikkonan
Babetida Sadjo leikur og hvernig örlög henn-
ar fléttast saman við örlög íslenskrar konu,
Láru, sem Kristín Þóra leikur. Leiðir þeirra
liggja saman við vegabréfaskoðun á Keflavík-
urflugvelli þar sem Adja er stöðvuð í vega-
bréfaeftirliti af Láru, sem hefur nýhafið störf
á Keflavíkurflugvelli. Þær tengjast óvæntum
böndum en með stórt hlutverk fer líka Patrik
Nökkvi Pétursson, sem leikur ungan son
Láru. Myndin var tekin upp á Suðurnesjum
og var verkefnið gífurlega flókið í afleitu
veðri þar sem stundum var ekki stætt úti.
Vissuð þið að þetta yrði flókið?
Ísold: „Ég held ég hafi ekki áttað mig á því
Þær eru báðar á leið á Sundance með frumraunir, Ísold
Uggadóttir flýgur beint með sína fyrstu kvikmynd í
fullri lengd í aðalkeppni kvikmyndahátíðarinnar og
Kristín Þóra Haraldsdóttir er þar í sínu
fyrsta kvikmyndahlutverki, í Andið eðlilega.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
Af hverju er þetta
ekki oftar svona?
Morgunblaðið/Hari
Ísold Uggadóttir og
Kristín Þóra Haralds-
dóttir.