Morgunblaðið - 15.02.2018, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. FEBRÚAR 2018
✝ Kristín Stef-ánsdóttir
(Stína) fæddist á
Hvammi í Vest-
mannaeyjum
21.febrúar 1925.
Hún lést á Hjúkr-
unarheimilinu Eir
3. febrúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Stefán Vil-
hjálmsson, f. 24.8.
1890, d. 29.6. 1973,
og Guðríður Guðmundsdóttir, f.
12.5. 1893, d. 24.6. 1984. Systkini
Kristínar voru: Guðný Sigurleif,
f. 14.2. 1918, d. 15.1. 2009, Ólafur
Kristinn, f. 8.8. 1919, d. 29.2.
2000, Þorsteinn, f. 2.10. 1920, d.
24.11. 1920, Þorsteinn, f. 9.11.
1921, d. 31.1. 1951, Regína Matt-
hildur, f. 18.9. 1923, d. 22.5. 2011,
Ásta, f. 27.9. 1927, og Vilhjálmur,
f. 12.2. 1931.
Kristín giftist Agli Guðlaugs-
syni, f. 25.5. 1951, d.
9.1. 2013. Börn
þeirra eru Kolbrún,
f. 5.2. 1944, d. 7. júní
2017, Stefán, f. 6.5.
1948, en kona hans
var Bryndís Erla
Eggertsdóttir, d. 8.
júní 2015, Kristín
Ellý, f. 29.12. 1951,
maki Grétar Bald-
ursson, Hrafnhild-
ur, f. 16.11. 1957,
maki Halldór Bergdal Bald-
ursson, Elísabet, f. 18.1. 1960,
maki Kristján V. Halldórsson,
Guðmunda, f. 24.5. 1965, maki
Stefán Gísli Stefánsson, og Egill,
f. 17.8. 1966. Barnabörnin eru 20,
barnabarnabörn 48 og barna-
barnabarnabörn eru þrjú.
Kristín verður jarðsungin frá
Aðventukirkjunni í Reykjavik í
dag, 15. febrúar 2018, klukkan
13.30.
Í dag kveðjum við móður og
tengdamóður okkar elskulegu,
Kristínu Stefánsdóttur frá Vest-
mannaeyjum. Jafn yndislega
mannesku er varla hægt að
hugsa sér. Alltaf svo glöð, já-
kvæð og góð, alltaf var litið á
björtu hliðarnar og engin vanda-
mál, bara lausnir. 44 ár eru síðan
leiðir okkar Elísabetar lágu sam-
an og tók Stína, eins og hún var
alltaf kölluð, mér með opnum
örmum, betri tengdamömmu er
ekki hægt að hugsa sér. Sameig-
inlega áttum við trúna á Guð og
Jesú. Hann er hjálpræðið okkar
mannanna. Vegurinn, sannleik-
urinn og lífið.
Ó, þá náð að eiga Jesú
einkavin í hverri þraut.
Ó, þá heill að halla mega
höfði sínu’ í Drottins skaut.
Ó, það slys því hnossi’ að hafna,
hvílíkt fár á þinni braut,
ef þú blindur vilt ei varpa
von og sorg í Drottins skaut.
Eigir þú við böl að búa,
bíðir freistni, sorg og þraut,
óttast ekki, bænin ber oss
beina leið í Drottins skaut.
Hver á betri hjálp í nauðum?
Hver á slíkan vin á braut,
hjartans vin, sem hjartað þekkir?
Höllum oss í Drottins skaut.
Ef vér berum harm í hjarta,
hryggilega dauðans þraut,
þá hvað helzt er Herrann Jesús
hjartans fró og líknar skaut.
Vilji bregðast vinir þínir,
verðirðu’ einn á kaldri braut,
flýt þér þá að halla’ og hneigja
höfuð þreytt í Drottins skaut.
(M. Joch.)
Nú ertu leyst þrautunum frá,
elsku Stína okkar. Komin á betri
stað. Staðinn sem Jesú fór til að
undirbúa.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Far þú í friði, elsku mamma,
tengdamamma, amma,
langamma og langalangamma.
Þín verður sárt saknað.
Minningin lifir.
Takk fyrir allt.
Elísabet (Bettý) og
Kristján (Stjáni).
Elsku mamma mín,
Þetta er erfið stund að kveðja
þig. Þú varst alltaf svo dugleg að
ná þér þótt þú yrðir lasin, en það
gekk ekki núna.
Þakka þér fyrir allar stundirn-
ar sem við áttum saman. Þú
varst alltaf svo blíð og góð
mamma og margir leituðu til þín
með marga hluti.
Þú varst mikil barnakona, allt-
af tilbúin að passa barnabörnin.
Þið pabbi tókuð börnin oft í bíl-
túra í sumarbústaði og í sveitina,
það gerði mikla lukku.
Þú varst mikill dýravinur,
passaðir alltaf að dýrin fengju
nóg að borða.
Svo fyrir átta árum fluttu þið
pabbi á hjúkrunarheimilið Eir.
Þar ætluðuð þið bara að vera í
stuttan tíma en ykkur leið mjög
vel þar. Við fórum oft með ykkur
í bíltúra og í heimsóknir og öllum
leið vel.
En svo veiktist pabbi og fór
hann svo frá okkur. Við lofuðum
pabba að hugsa vel um þig, sem
við gerðum.
Þetta var mikill missir fyrir
þig og þú varst alltaf að leita að
pabba og spyrja um hann.
Svo fékkstu fleiri barnabörn
og meira segja fyrsta langalang-
ömmubarnið þitt sem komu oft
til þín. Þú varst svo ánægð með
öll börnin þín. Þau voru mjög
heppin að eiga þig að.
Sendi mínar bestu þakkir fyrir
mjög góða umönnun til starfs-
fólksins á hjúkrunarheimilinu
Eir.
Elsku mamma mín, ég sakna
þín.
Þín dóttir,
Hrafnhildur (Habbý).
Elsku besta og yndislegasta
mamma mín lést 3. febrúar síð-
astliðinn.
Mamma var falleg kona. Hún
og pabbi kynntust í Grindavík er
þau voru liðlega tvítug og giftust
1951. Þau eignuðust alls sjö börn.
Mamma kunni vel til verka á svo
mörgum sviðum. Hlutskipti
hennar varð þó ekki að starfa ut-
an heimilis. Með svo stóran
barnahóp var nóg að sýsla á
heimilinu og það starf annaðist
hún af mikilli samviskusemi og
dugnaði. Heimilið var alltaf
hreint og strokið og prýtt lista-
verkum sem hún hafði saumað út
af mikilli natni. Mamma naut
þess að sauma, flosa myndir og
rýja teppi. Við systkinin eigum
falleg handverk eftir hana. Á
okkur börnin saumaði hún og
prjónaði föt og sá alltaf til þess
að við værum vel til fara. Er þau
pabbi byggðu fyrsta húsið sitt í
Minniborg í Grindavík lét hún
ekki sitt eftir liggja og hjálpaði
til við húsbygginguna. Þannig
var þeirra líf. Þau studdu hvort
annað en að mestu þannig að hún
annaðist börnin heima á meðan
hann vann hörðum höndum sem
múrari.
Það var gott að alast upp hjá
mömmu. Hún var einstaklega
geðgóð, glaðlynd og skemmtileg
og skipti ekki skapi þótt hama-
gangurinn væri stundum mikill á
barnmörgu heimili. Hún var sjö-
unda dags aðventisti og mjög
trúuð. Hún elskaði börn og var
dugleg að passa börnin mín og öll
hin barnabörnin líka og þótti
þeim gaman að vera hjá ömmu
og afa. Hún var einstaklega gjaf-
mild, brosmild og skemmtileg og
hafði gott skopskyn. Mikill
gestagangur var á heimilinu því
mamma var vinsæl og öllum góð
og mátti ekkert aumt sjá. Hún
var líka mikill dýravinur.
Mamma og pabbi fluttust til
Reykjavíkur á sjöunda áratugn-
um og þar var heimili þeirra til
hinsta dags. Pabbi féll frá árið
2013. Síðustu árin var mamma á
hjúkrunarheimilinu Eir og leið
vel þar enda starfsfólkið yndis-
legt og hugulsamt.
Hvíldu í friði, elsku fallega og
besta mamma mín. Takk fyrir
allt. Alltaf fór maður frá þér með
bros á vör. Við eigum eftir að
sakna þín endalaust. Ástvinum
þínum sendi ég mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Þín dóttir
Guðmunda.
Það eru margar kærar minn-
ingar sem hafa farið um huga
minn síðustu daga um mömmu,
enda er auðvelt að finna góðar
minningar um konu eins og hana
móður mína. Hún var einstök
kona, alltaf til í að aðstoða mig og
aðra ef hún gat, svo hjálpsöm var
hún.
En alltaf sagði hún við okkur:
„Hafið trúna fremst í öllu sem
þið gerið eða takið ykkur fyrir
hendur.“
Mamma var mjög heimakær
og gestrisin og hafði unun af því
að bjóða upp á nýbakað bakkelsi,
sem dæmi linsubuff eða góðan
frómas ásamt öðru góðu, enda
var hún mikil húsmóðir. Ég og
fjölskylda mín fengum líka tæki-
færi til að ferðast með mömmu
og pabba, t.d. til Kanaríeyja og
líka töluvert innanlands, og þá
fengum við oft að heyra
skemmtilegar og kærar sögur
frá æsku hennar og svo frá barn-
æsku minni. Mamma var líka
mjög minnug á sögur úr Eyjum
þar sem hún ólst upp og voru
margar aðrar sögur sem hún
hafði að segja okkur enda hafði
hún gaman að því að segja frá og
var mjög glettin. Hún hugsaði
vel um öll börnin sín og barna-
börnin, henni þótti alltaf gott að
fá fólkið sitt í heimsókn og vera
með fjölskyldunni og gera eitt-
hvað fyrir það. Mamma var mjög
trúuð og vel lesin á Biblíuna, en
jafnframt hafði hún unun af því
að syngja og oft á tíðum brast
hún í söng. Á hennar síðustu ár-
um heimsótti ég hana reglulega
upp á Eir og það verða vissulega
mikil viðbrigði að fara ekki til
hennar. Við kveðjum góða konu
með trega, en þrátt fyrir veikindi
sín undir það síðasta var hún allt-
af kát og glöð í lund þó að hún
vissi ekki alltaf hverjir voru að
heimsækja hana. Minningin um
þessa góðu konu mun lifa með
okkur fjölskyldunni, söknuður-
inn er mikill, því við elskuðum
hana en við vitum að lífið heldur
því áfram. Hvíldu í friði, elsku
mamma mín. Blessuð sé minning
þín, Guð blessi þig og gefi þér
frið.
Mín huggun og von,
Guðs himneski son,
vér þín væntum í skýjum.
löng er oss biðin,
leið oss í friðinn,
upp ljúk, á vér nú knýjum.
(Stefán Thorarensen)
Þín dóttir og tengdasonur,
Kristín Ellý og Grétar.
Elskulega hjartans mamma og
amma.
Að skrifa þér þessa línur fyllir
hjarta okkar af sorg en við hugg-
um okkur við þá hugsun að þú
ert hvíldinni fegin. Það er svo
dýrmætt að hafa átt mömmu og
ömmu eins og þig, blíða, jákvæða
og kærleiksríka. Það var alltaf
hlýlegt og notalegt að vera í ná-
vist þinni og þú vildir öllum vel.
Það verður skrítið að geta ekki
heimsótt þig lengur en það eru
svo margar góðar minningar sem
koma upp í huga okkar þegar við
hugsum til baka um þig sem við
munum halda fast í. Við erum svo
þakklát að hafa fengið að eiga
svona góða mömmu og ömmu,
þín er sárt saknað.
Hvíldu í friði, elsku besta
mamma og amma okkar.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
Þá auðnu að hafa þig hér,
Og það er svo margs að minnast,
Svo margt sem um huga minn fer,
Þó þú sért horfin úr heimi,
Ég hitti þig ekki um hríð,
Þín minning er ljós sem lifir
Og lýsir um ókomna tíð
(Þórunn Sigurðardóttir)
Egill Egilsson og Rakel
Björk Egilsdóttir.
Elsku Kristín, Stína, tengda-
móðir mín, er fallin frá. Við Guð-
munda dóttir hennar hófum sam-
búð mjög ung að aldri og því var
það mikil gæfa fyrir mig að eiga
svo góða tengdamóður sem
studdi okkur í einu og öllu. Mér
þótti strax einstaklega vænt um
hana enda var hún blíðlynd og
góð og tók mér eins og ég hefði
alltaf verið í fjölskyldunni. Hún
var dugleg að hjálpa okkur með
yngstu börnin og nutu þau
hjartagæsku hennar í ríkum
mæli. Heimili þeirra Egils var
stundum eins og hótel, öllum
þótti gaman að heimsækja þau
og var skemmtilegt bæði fyrir
okkur og börnin að koma til
þeirra.
Elsku fallega og besta tengda-
mamma mín, takk fyrir allt. Mik-
ið verður þín sárt saknað. Ég trúi
því að nú sért þú komin til Egils
þíns og Kolbrúnar dóttur þinnar
og að þér líði vel.
Þinn tengdasonur
Stefán Gísli Stefánsson.
Jæja, nú er komið að þessari
kveðjustund, elsku tengda-
mamma. Sem ég vonaði að yrði
ekki strax en við ráðum víst ekki
öllu.
Vonandi hefur verið tekið vel á
móti þér, annað væri ekki hægt
þar sem betri tengdamömmu er
ekki hægt að hugsa sér.
Ég gæti skrifað heilu síðurnar
um þig en ég ætla að kveðja þig
með þessum sálmi sem segir allt,
en ég mun minnast þín um
ókomna framtíð.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt og hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þinn tengdasonur,
Halldór Bergdal.
Elsku amma mín.
Nú ertu búin að kveðja okkur
og ert komin til afa.
Ég á svo ótrúlega margar góð-
ar og skemmtilegar minningar
um þig. Og mun ég aldrei
gleyma þeim.
Þú varst alltaf svo góð og
skemmtileg, það var alltaf hlegið
mikið þegar maður kom í heim-
sókn til þín. Á eftir að sakna þess
mikið að geta ekki heimsótt þig.
Ég kveð þig, elsku besta
amma mín, með sálmi sem þú
söngst alltaf fyrir okkur, barna-
börnin þín,
þegar við gistum hjá þér og
afa.
Takk fyrir allt, elsku amma
mín.
Hvíl í friði.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(Páll Jónsson.)
Þitt barnabarn,
Sara.
Elsku amma.
Mig langar til að þakka þér
fyrir að vera þú. en hjarthlýrri og
yndislegri konu var ekki hægt að
finna þótt víða væri leitað.
Stundirnar sem ég átti með þér í
Berjarima eru stundir sem ég
mun aldrei gleyma. Þú varst allt-
af til í að spila og áttir alltaf eitt-
hvað gott sem þú hafðir bakað,
ég man þá sérstaklega eftir
heimabökuðu vínbrauðunum þín-
um sem voru sérstaklega góð. Ég
man einnig eftir frábæru ferðun-
um okkar í sumarbústaðinn í
Múraralandinu þar sem við fór-
um í ófáar sundferðir með þér og
afa og man þau skipti sem ég
kom með kristnifræðibækurnar
mínar og bað þig um að hjálpa
mér og þú vissir að sjálfsögðu öll
svörin án þess að kíkja í bók.
Þegar ég keyri í Grafarvogin-
um er mér oft litið á íbúðina ykk-
ar í Berjarima og hugsa þá til þín
og afa. Þegar þú varst nýflutt á
Eir þótti mér voða vænt um það
þegar ég gat hjálpað þér að fara í
heim í Berjarimann, en halda
þurfti á þér upp og gat ég að-
stoðað þig við það með því að
halda á þér þangað.
Æ, amma hvar ertu?
Æ, ansaðu mér.
Því ég er að gráta og kalla eftir þér.
Fórstu út úr bænum eða fórstu út á haf?
Eða fórstu til Jesú í sælunnar stað?
(Höf. ók.)
Jæja, elsku amma mín, nú ert
þú komin til afa og veit ég að þar
líður þér vel. Ég mun alltaf sakna
þín. Sofðu rótt, við elskum þig.
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Elvar Þór og fjölskylda.
Elsku Stína amma.
Þegar ég hugsa til baka þá eru
minningarnar sem ég á með þér
svo margar.
Þið afi voruð svo dugleg að
taka okkur barnabörnin og leyfa
okkur að njóta með ykkur. Þær
voru margar ferðirnar í sum-
arbústaðinn í Múraralandi þar
sem við eyddum helgunum með
ykkur að t.d fara í sund, borða
vínabrauð sem enginn getur bak-
að jafn vel og þú og rista brauðið
sem enginn gerir jafn vel og þú.
Þegar ég hugsa til baka til allra
þeirra skipta í sundi þar þegar
þú varst að reyna að kenna mér
að láta mig fljóta í vatninu sem
þú gerðir svo vel en mér tókst
það aldrei. Það voru ekki bara
helgarnar í sveitinni sem ég fékk
að njóta með ykkur afa heldur
áttum við líka margar og góðar
stundir í bænum. Öll þau skipti
sem við barnabörnin fengum að
gista hjá ykkur og þegar mamma
og pabbi fóru til útlanda var það
toppurinn að fá að vera hjá ykkur
afa á meðan. Alltaf voruð þið með
bros á vör hvort sem það var
þegar við áttum að vera farin að
sofa og þið sussuðuð á okkur eða
þegar við vorum að leika fram á
stigagangi í boltaleik. Þú gafst
þér alltaf svo góðan tíma með
okkur, hvort sem það var að
fræða okkur um Guð og Biblíuna
sem þú kunnir utanbókar, dunda
þér við að sauma öskudagspoka
handa okkur, búa til ananas-
brauð handa okkur, spila á spil
eða kenna okkur ensku, sem þú
varst alltaf að æfa þig í. Á laug-
ardögum fórum við svo í kirkju
og gaman var að fylgjast með þér
syngja því að aldrei þurftir þú að
líta á textann því að þú kunnir
lögin svo vel. Þegar þið afi fóruð
að eldast og fluttuð yfir á Eir var
ekki síður gaman að heimsækja
ykkur þangað þótt minna væri
nú um leikinn þar en meira var
spjallað. Þótt minnið hafi verið
farið að minnka varstu alltaf svo
hress og kát, elsku amma, og
alltaf leistu svo vel út. Þegar ég
hrósaði þér þá þakkaðir þú heil-
brigðu líferni þar sem þú hafðir
aldrei reykt og aldrei drukkið.
Þrátt fyrir að minnið hafi verið
farið að minnka verulega sökum
Alzheimers var afi alltaf ofarlega
í huganum þínum og eftir að
hann féll frá spurðir þú alltaf um
hann Egil þinn og þú trúðir ekki
að hann væri dáinn. Svo komu
spurningar. Ert þú Egill? Hvar
er Egill? Vilt þú vera Egill? Er
hann dáinn? Æ blessaður er
hann dáinn? Hann var góður
maður hann Egill. Það var stutt í
glensið hjá þér amma, líkt og
þegar þú hittir manninn minn í
fyrsta skiptið, þá spurðir þú, ert
þú Egill nei hann er dáinn? Vilt
þú vera maðurinn minn? Og
spurðir mig hvort þú mættir ekki
bara eiga hann með mér og svo
hlóstu bara að sjálfri þér. Fyrir
mér er það hlutverk ömmu og afa
að dekra og veita barnabörnun-
um góð ráð um lífið og veginn og
búa til minningar og það var ein-
mitt það sem þið afi gerðuð með
okkur. Þrátt fyrir að sakna þín
og afa mikið get ég ekki annað en
samglaðst ykkur að vera samein-
uð á ný og þið getið horft saman
niður á börnin ykkar og barna-
börn og barnabarnabörn og meg-
ið þið vera stolt af ykkur og ætt-
um við öll að taka ykkur til
fyrirmyndar . Guð veri með ykk-
ur, elsku amma og afi. Þið munuð
alltaf vera í hjarta mínu.
Ykkar
Díana.
Elsku amma, langamma og
langalangamma okkar,
Takk fyrir allar góðu stund-
irnar sem við áttum með þér.
Þú varst með þeim bestu og
fallegustu manneskjum sem við
gátum kynnst, við vorum heppin
að hafa þig sem ömmu og lang-
ömmu.
Allar heimsóknirnar, matar-
boðin, bíltúrarnir, sumarbú-
staðaferðirnar og kirkjuferðirnar
voru ómetanleg.
Við munum aldrei gleyma
húmornum hjá ykkur afa og hvað
það var gaman að vera í kringum
ykkur.
Núna ertu komin til afa og þið
loksins sameinuð á ný. Við vitum
að afi tók vel á móti þér þótt við
munum sakna þín alla daga.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Páll, Sylvía, Aníta,
Birkir og börn.
Það að heyra að Stína amma
hefði kvatt þennan heim hefur
síðustu daga fengið mig til að
hugsa um allar þær góðu minn-
ingar sem hún hefur gefið mér.
Ég held að eflaust séu margir
sem þekktu hana sammála mér
því að amma var algjör gullmoli
sem vildi allt fyrir alla gera.
Bæði var hún ávallt glöð í bragði
og ég hreinlega man ekki eftir
því að hún hafi nokkurn tímann
reiðst eða skipt skapi. Hún var
svo kát og hamingjusöm að hún
átti það jafnframt oft til að
bresta í söng þegar vel lá á henni,
sífellt raulandi og naut sín vel að
syngja sálma og lesa úr Biblí-
unni. Ég kynntist henni svo vel
þegar við vorum nágrannar í
Berjarimanum.
Eftir skóla þegar ég var yngri
heimsótti ég hana mjög oft og þá
var hún oftast búin að baka eitt-
hvað gott t.d. vínarbrauð, ananas
brauð eða annað kruðerí. Amma
var mikill sælkeri og góður gest-
gjafi, það var alltaf gott að koma
til hennar og gæða sér á veit-
ingum.
Við ræddum líka oft saman um
lífið og tilveruna og um trúna á
Jesú. Amma og afi voru aðvent-
istar og það var rætt um gildi
þess að halda hvíldardaginn heil-
agan, en það er sjöundi dagurinn
samkvæmt þeirra skilningi, sem
hlýtur að vera laugardagur.
Hvíldardagurinn var ömmu og
afa mikilvægur og oftar en ekki
Kristín
Stefánsdóttir