Morgunblaðið - 14.08.2018, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. ÁGÚST 2018
Veist þú hvert eignir þínar renna eftir þinn dag?
Kynntu þér málið á heimasíðu okkar, www.útför.is.
Þar getur þú m.a. sett inn þínar forsendur
í reiknivél. Við aðstoðum þig við gerð
erfðaskrár, kaupmála og við dánarbússkipti.
Katla Þorsteinsdóttir,
lögfræðingur
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
✝ HallgrímurGuðjónsson
fæddist 15. jan-
úar1919 í Hvammi í
Vatnsdal, A-Hún.
Hann lést 3. ágúst
2018 á Hrafnistu
við Brúnaveg.
Foreldrar: Ingi-
björg Rósa Ívars-
dóttir húsfreyja, f.
26.8. 1891, d. 8.9.
1982, og Guðjón
Hallgrímsson bóndi, f. 17.11.
1890, d. 11.9. 1982. Þau eign-
uðust sjö börn, þau eru Stein-
grímur, f. 15.4. 1917, d. 13.12.
1982, Sigurlaug Guðrún, f. 15.4.
1920, d. 15.11. 1995, Jón Auð-
unn, f. 17.12. 1921, d. 23.9. 2014,
Ingibjörg, f. 25.5. 1923, d. 28.8.
1979, Þórhildur, f. 1.12. 1925,
Eggert, f. 15.12. 1927, d. 10.5.
1953.
Hallgrímur fluttist 12 ára
gamall með foreldrum sínum að
Marðarnúpi vorið 1931. For-
eldrar hans höfðu keypt Marð-
arnúp þar sem Guðjón taldi að
miklir möguleikar væru þar,
þau áttu Hvamm áfram og höfðu
ráðsmann þar við búrekstur.
Síðla árs 1945 keypti Hall-
grímur Hvamm og hóf þar bú-
skap árið 1946.
1975, b) Bjarni, f. 1980, maki
Elzbieta Baranowska, þau eiga
eitt barn, c) Elín, f. 1982, maki
Kári Martinsson Regal, þau eiga
þrjú börn.
3) Þuríður Kristín Hallgríms-
dóttir, f. 27.2. 1955, maki Finn-
bogi G. Kjartansson, f. 19.9.
1952, börn: a) Hallgrímur, f.
1978, b) Kjartan Henry, f. 1986,
maki Helga Björnsdóttir, þau
eiga tvö börn,
c) Fjóla, f. 1993, maki Davíð
Ó. Sigurbergsson. 4) Margrét
Hallgrímsdóttir, f. 3.11. 1957,
maki Gunnar Þór Jónsson, f. 9.8.
1956, börn: a) Geir, f. 1984, hann
á tvö börn, b) Guðjón, f. 1988,
maki Arna Íris Vilhjálmsdóttir,
þau eiga tvö börn, c) Kristín, f.
1992, maki Torfi Guðbrandsson,
þau eiga tvö börn.
Hallgrímur naut almennrar
skólagöngu. Í sveitinni var far-
kennari sem kom við á bæj-
unum. Einnig sótti hann skóla
fram að Eyjólfsstöðum.
Hallgrímur fór í Héraðsskól-
ann í Reykholti, þar stundaði
hann nám einn vetur, 1936 til
1937. Að loknu námi í Reykholti
fór hann í Bændaskólann á
Hvanneyri, lauk þar búfræðik-
andídatsprófi vorið 1940.
Hallgrímur var bústólpi í
sinni sveit, honum voru falin ým-
is störf fyrir samfélagið í Vatns-
dalnum, hann var meðal annars
hreppstjóri um 10 ára skeið.
Útför Hallgríms fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 14. ágúst
2018, klukkan 13.
Hallgrímur
kvæntist þann
19.11. 1952 Sig-
urlaugu Fjólu
Kristmannsdóttur,
f. 29.11. 1921 á
Narfastöðum, Ytri-
Njarðvík, d. 29.9.
2010.
Foreldrar henn-
ar voru Þuríður
Ingibjörg Klemens-
dóttir húsfreyja, f.
5.3. 1888, d. 5.5. 1968, og Krist-
mann Runólfsson kennari, f.
21.2. 1886, d. 12.5. 1954, þau
bjuggu á Hlöðversnesi á Vatns-
leysuströnd.
Börn þeirra 1) Hafsteinn
Gunnarsson, f. 12.7. 1949, faðir
Gunnar H. Hermannsson, f.
2.12. 1922, d. 8.6. 1977, maki
Ásta Jónsdóttir, f. 22.10. 1949,
börn: a) Gunnar Atli, f. 1972,
maki: Ulrike D. Malsch, þau eiga
tvö börn, b) Auður Bryndís, f.
1978, maki Brynjar Sörensen,
þau eiga þrjú börn, c) Eygló
Lilja, f. 1980, maki Jóhann Frið-
riksson, þau eiga þrjú börn, d)
Hugrún Fjóla, f. 1985, hún á eitt
barn. 2) Ingibjörg Rósa Hall-
grímsdóttir, f. 11.4. 1953, maki
Gísli Ragnar Gíslason f. 18.8.
1952, börn: a) Sigurlaug Ýr, f.
Elsku pabbi minn, ég ætla að
rifja upp stundir með þér þegar
ég var ung. Gaman var að fara
með þér í fjárhúsin og fjósið til að
fylgjast með vinnulaginu. Þegar
ég var barn og fram undir ung-
lingsár var fjósið heima á hlaðinu,
stutt að fara úr húsi og sjá til með
nautgripunum. Rafmagnið kom
’59 og bætti það búskapinn til
muna.
Fyrsti bíllinn kom einnig heim
’59, margar skemmtilegar ferðir
voru farnar t.d. í berjamó, heim-
sóknir og að skoða góða landið
okkar Ísland. Ég ætla að hverfa
aftur til rafmagnsleysisins og ég
sé þig fyrir mér að bera lugtina
góðu til að lýsa leiðina til útihús-
anna. Ljósin voru ekki á hverju
strái í myrkrinu að vetrarlagi.
Lamparnir voru áberandi í íbúð-
arhúsinu og útihúsunum, aðal-
lega á veggjum. Einu sinni var
reyndar lampi á borði í stofunni
sem féll við, þá logaði bál, en Guð-
jón Kristmundsson sýndi þar
mikið snarræði og kæfði eldinn
með teppi. Gaman var að sitja í
bíl með þér og um tíma keyrðir
þú skólabörnin, ekki var það leið-
inlegt fyrir dótturina. Ekki má
gleyma sauðburðinum, þ.e.a.s. að
fá að vera með þér og læra að
vinna.
Ég gleymi ekki hversu
ánægjulegt það var að reka féð á
heiðina og í framhaldinu komu
réttirnar að hausti. Þú varst vel
undirbúinn að fara í göngurnar
með nesti, hundinn Móra og
fleira.
Mig langar að nefna að hund-
urinn Sámur fylgdi þér seinna í
búskapnum. Hesturinn þinn
Gamli Brúnn stóð fyrir sínu og
síðar góði Smári, en hann var
einkar fjörmikill hestur. Hryssur
voru ekki tamdar, en fallegar
með folöldin sín. Heyskapurinn
var annasamur, og tók stundum
drjúgan tíma sökum þess að
tæknin var ekki komin til sögunn-
ar. Þú baðst mig alltaf að fara
varlega í nálægð við vélarnar, en
þú vildir alltaf lána mér bílinn
þegar ég hafði aldur til.
Elsku pabbi minn, þakka þér
fyrir að hugsa vel um að hægt var
að fara oft í reiðtúra á sunnudög-
um þegar ekki var annasamt við
vinnuna. Ég hugsa til ykkar
mömmu, þið voruð svo falleg
saman og góð við hvort annað.
Vinna ykkar var alltaf til fyrir-
myndar. Þegar búskapnum var
lokið í Hvammi var haldið til
Reykjavíkur árið 1985. Ánægju-
legt að hafa ykkur með okkur
hjónum, börnum, mökum þeirra
og barnabörnum. Elsku pabbi
minn, ég þakka þér fyrir allar
góðu stundirnar í lífinu. Guð
geymi þig.
Ingibjörg Rósa
Hallgrímsdóttir.
Minn ástkæri afi Hallgrímur
Guðjónsson er fallinn frá. Ég
vann sem kaupakona í elsku
sveitinni minni í Hvammi í Vatns-
dal, ævintýralegir tímar í sveit-
inni einkenndust af almennum
sveitastörfum eins og að gefa
dýrum að borða, reka kýr í haga,
moka flór, raka tún, versla í kaup-
félaginu á Blönduósi, vaska upp,
leggja á borð og jú svo eflaust
þvældist ég eitthvað fyrir einnig
með því að taka heljarstökk uppi í
hlöðu og á heyvagninum, við að
tálga skip og útbúa túttubyssur,
veiða síli og margt fleira minna
nytsamlegt. Í lok sumars fékk ég
svo greitt eftir sumarið í sveitinni
og það var stolt ung stúlka sem
hélt til Reykjavíkur en þó með
miklum söknuði og trega.
Afi var virkilega nákvæmur,
réttsýnn og fróðleiksfús maður
og hafði virkilega gaman af því að
tala um sveitina sína en afi keypti
Hvamm af föður sínum Guðjóni
síðla árs 1945 og rak það eins og
herforingi alla tíð eða þar til að
þau amma fluttu til Reykjavíkur
árið 1985.
Afi gegndi lykilstöðum eins og
hreppstjórastöðu og ýmsum öðr-
um félagsmálastörfum.
Eftirminnileg er ein ferð mín
af mörgum úr HÍ í hádegishléi en
þá var ferð minni heitið út Suður-
götuna niður á Þorragötu þar
sem afi og amma bjuggu og mér
tókst að fá hraðasekt á leiðinni.
Ég var orðin mjög svöng og afi og
amma voru alltaf með sérstakan
mat fyrir mig að borða. Eftir
matinn voru þjóðmál, ættfræði og
tölur ræddar, afi lagði sig í sóf-
anum og hlustaði á fréttir ásamt
okkur ömmu.
Jólin 2017 eru mér enn í fersku
minni en ég var með afa á Hrafn-
istu á aðfangadag því að hann
treysti sér ekki til móðursystur
minnar eins og vaninn hafði verið
undanfarin ár. Við afi gengum til
sæta, þar spyr vinur hans hvaða
kona fylgi honum, afi hafði ein-
stakt lag á að brosa í kampinn
þegar honum hentaði án þess að
svara og það gerði hann í þetta
sinn. Að borðhaldi loknu héldum
við afi inná herbergið hans til að
opna gjafir. Afi vildi nú ekkert
opna allar gjafirnar og fórum við
aðeins á röltið til að athuga hvort
eitthvað væri um að vera fyrir
vistmenn en það var ekkert í
gangi svo að við fórum aftur inná
herbergið þar sem við áttum góða
stund saman.
Afi og amma áttu farsælt og
gott líf saman, þau hafa notið
þeirrar einstæðu gæfu að geta
verið sjálfstæð og út af fyrir sig
sem ég tel vera einstakt. Afi var
mjög jarðbundinn og staðfastur
og amma var algjör andstæða,
alltaf á fleygiferð en það var
virkilega fín blanda, ég sá hvað
þau elskuðu hvort annað mikið,
sönn ást og virðing í hávegum
höfð. Afi og amma voru bæði
mjög hreinskilin á sinn hátt sem
ég tel vera lykill í samskiptum
fólks.
Alltaf þegar ég kom að hitta
afa sagði hann „Mikið ertu falleg,
elsku Sigurlaug mín, og mikið
ertu góð að koma til mín.“
Afi minn var einstakur maður
og mun alltaf eiga sérstakan stað
í hjarta mínu, afi hefur alltaf sýnt
mér raunverulega ást, hlýju og
virðingu. Ég sakna þín svo mikið,
elsku afi minn, ég er mjög lánsöm
að hafa átt samleið svo lengi með
perlu eins og þér. Ég elska þig,
afi minn, megi Guð vera með þér
að eilífu.
Sigurlaug Ýr Gísladóttir.
Elsku afi okkar er nú fallinn
frá. Afi fæddist þegar frostavet-
urinn mikli var nýliðinn, og því
hægt að segja að hann hafi lifað
þennan mikla vetur af þar sem
hann var í maganum á móður
sinni. Tímarnir hafa heldur betur
breyst síðan þá. Þegar hann varð
70 ára hætti hann að eldast, hann
leit eins út í 30 ár. Það segir mikið
um það hvað hann var hraustur
og flottur.
Afi var alltaf snyrtilegur til
fara, virðulegur í tali og hélt fast í
gamla tíma. Hann hafði ávallt orð
á því ef honum þótti við vera í sér-
staklega fínum fötum. Hann
heillaðist af bláa litnum og fannst
falleg föt sýna snyrtimennsku og
virðuleika.
Í einni heimsókninni minni
mætti ég í rifnum gallabuxum
með gati á hnjánum sem voru
mikið í tísku en afi gaf ekki mikið
fyrir þær og spurði mig hvort
þetta væru vinnubuxur.
Við systkinin vorum svo hepp-
in að fá að verja miklum tíma með
ömmu og afa. Ferðirnar okkar
norður í Vatnsdal eru ógleyman-
legar og við tókum virkan þátt í
að skipuleggja landið sem afi tók
frá þegar hann seldi Hvamm. Við
fórum margar ferðir að gróður-
setja tré og á leiðinni var stoppað
í (gamla) Staðarskála og afi
keypti sér stundum nýsteikta
ástarpunga sem hann hafði sér-
stakt dálæti á.
Í sveitinni leið afa vel og það
var svo gaman að fylgjast með
honum á sínum heimaslóðum,
sögurnar sem hann gat sagt okk-
ur voru alltaf áhugaverðar, það
var engu sleppt í frásögn enda
þótti afa mjög gaman að tala og
hann var virkilega góður í því.
Afi og amma komu alltaf til
okkar á aðfangadag. Þær minn-
ingar eru okkur afar kærar og
hlýjar.
Þegar við vorum krakkar sát-
um við inni í stofu á meðan
mamma og pabbi voru að elda,
hlustuðum á messuna og héldum
í hendurnar á ömmu og afa.
Amma söng með og afi hlustaði
vel. Það sem er okkur efst í huga
þegar við hugsum um afa er hlý-
leikinn, snyrtimennskan, virðu-
legi talandinn, viskan, og af og til
húmor og þá skoppuðu axlirnar
upp og niður og lágur hlátur
heyrðist.
Elsku fallegi afi okkar, nú ertu
kominn á betri stað, kysstu
ömmu Fjólu frá okkur.
Blessuð sértu sveitin mín,
sumar, vetur, ár og daga.
Hallgrímur
Guðjónsson
✝ Magnea ÓlöfFinnbogadóttir
fæddist á Ket-
ilvöllum í Laug-
ardal 24. mars
1929. Hún lést 9.
ágúst 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Finnbogi
Árnason, f. 18.
mars 1902 í Mið-
dalskoti, Laugar-
dal, d. 20. sept-
ember 1968, og Sigríður
Ólafsdóttir, f. 25. apríl 1904 á
Arnarfelli, Þingvallasveit, d. 23.
apríl 1987. Systkini Magneu
Ólafar eru Kristinn, f. 28. maí
1927, d. 4. október 1991, Jóna, f.
2. júlí 1930, og Guðrún, f. 27. maí
1934.
Hinn 15. apríl 1950 giftist
Magnea Ólöf Þorláki Runólfs-
syni, f. 2. mars 1929, d. 29. nóv-
ember 2003. Foreldrar hans
voru Runólfur Þorláksson, f. 4.
mars 1886 í Reykjavík, d. 21.
nóvember 1954, og Agnes Kon-
ráðsdóttir, f. 21. janúar 1899 í
Stykkishólmi, d. 3. nóvember
1977.
Magnea og Þorlákur bjuggu
allan sinn búskap í Reykjavík,
ur, börn þeirra eru Katrín Eyja
og Hugi Þór. Fyrir átti Guðjón
dótturina Hrönn, f. 17. apríl
1970, börn hennar eru Guðjón
Birkir Björnsson og Dagný
Björnsdóttir.
3) Finnbogi, f. 1. febrúar 1957,
kvæntur Katrínu Eiðsdóttur, f.
20. janúar 1963. Fyrri kona
Finnboga var Anna Freyja Jó-
hannsdóttir, börn þeirra eru: a)
Jóhann, f. 15. júní 1978, kvæntur
Sigríði Jónu Ingólfsdóttur, börn
þeirra eru Aldís María, Andri
Snær og Arna Lind. b) Björn, f.
6. maí 1980, kvæntur Sif Jóns-
dóttur, dóttir Björns er Hildur
Freyja. c) Magnea Ólöf, f. 12. júlí
1985, sonur Magneu og Björns
Harðarsonar er Hörður Ingi og
sonur Magneu og Einars Örlygs-
sonar er Finnbogi Þór. d) Agnes
Sigríður, f. 23. febrúar 1988,
sambýlismaður Arnar Helgason,
börn þeirra eru Alexandra og
Þórir Dreki.
4) Agnar, f. 12. mars 1960,
kvæntur Kristínu Rut Jóns-
dóttur, f. 6. febrúar 1963, börn
þeirra eru: a) Pétur Óli, f. 2.
október 1988, móðir hans er Sig-
ríður Garðarsdóttir. b) Agnar, f.
25. maí 1992, sambýliskona Hera
Björt Aradóttir. c) Dagmar, f.
20. apríl 1996, sambýlismaður
Steinar Ernir Knútsson.
Útför Magneu Ólafar fer fram
frá Bústaðakirkju í dag, 14.
ágúst 2018, og hefst athöfnin
klukkan 15.
lengst af í Langa-
gerði 50.
Magnea og Þor-
lákur eignuðust
fjögur börn: 1) Run-
ólfur, f. 24. sept-
ember 1950. Hann
er kvæntur Önnu
Grímsdóttur, f. 24.
júní 1951, synir
þeirra eru: a) Þor-
lákur, f. 24. mars
1973, kvæntur Val-
dísi Arnardóttur, börn þeirra
eru Runólfur, Örn Alvar og
Anna Margrét. b) Daði, f. 1. júní
1979, sambýlismaður Bjarni
Benedikt Björnsson.
2) Sigríður, f. 24. apríl 1952.
Hún er gift Guðjóni M. Jónssyni,
f. 2. nóvember 1951, börn þeirra
eru: a) Magnea Ólöf, f. 21. janúar
1972, gift Halldóri K. Björns-
syni, börn þeirra eru Arnór
Daði, Thelma Karen og Kjartan
Kári. b) Arndís, f. 13. febrúar
1975, sambýlismaður Kristján
Már Atlason, dóttir Arndísar og
Magnúsar Arnar Guðmarssonar
er Katla Sigríður, sonur Krist-
jáns Más er Atli Dagur. c) Jón
Þór, f. 13. desember 1976,
kvæntur Evu Björgu Torfadótt-
Mamma er farin frá okkur, hún
kvaddi 9. ágúst eftir erfið veikindi.
Alzheimer-sjúkdómurinn er erfið-
ur og óútreiknanlegur.
Mamma var góð kona, hugsaði
vel til allra, hjálpaði til ef á þurfti
að halda. Foreldrar okkar gáfu
okkur fallegt og notalegt heimili,
mamma var alltaf til staðar fyrir
okkur, alltaf heima þegar maður
kom heim úr skólanum enda af
þeirri kynslóð.
Mamma var heimavinnandi en
var mikil listakona, málaði á olíu á
yngri árum, svo fór hún útí postu-
línsmálun, kenndi það í mörg ár
og eigum við marga fallega muni
eftir hana sem munu gleðja okkur.
Mamma var dugleg að bjóða
fjölskyldu og vinum til sín, bæði í
Langagerðið og svo í Hæðagarð-
inn, og var þá oft glatt á hjalla,
spilað og leikið sér, allir aldurs-
hópar saman. Vinkonurnar í
Langagerði komu oft í kaffi og var
þá alltaf spáð í bolla við mikinn
fögnuð og gleði, Mamma var
stofnfélagi í kvenfélagi Bústaða-
sóknar á yngri árum var mikið
bakað og sagt „þetta á að fara upp
í kirkju“ og vorum við ekki alltaf
ánægð, en við vorum samt heppin
því mamma var myndaleg hús-
móðir og átti alltaf gott með
kaffinu. Mamma og pabbi voru
glæsileg hjón, samhent, þau ferð-
uðust mikið saman bæði heima og
erlendis og var þá Spánn ofarlega
á blaði. Við vorum heppin, við
Guðjón, við fórum víða með þeim,
svo voru alltaf dekurdagar í sum-
arhúsinu okkar Paradís fyrir for-
eldra okkar meðan heilsa þeirra
leyfði og þá var ferðast um sveit-
ina.
Það eru góðar minningar sem
við höfum þaðan, en nú eru þau öll
farin í Sumarlandið góða. Svo eru
það systurnar Jóna og Rúna en
þær systur voru mjög samrýndar
alla tíð og fóru víða saman. Svo
áttu þær sumarhúsið sitt saman,
Guðrúnarskála í Hveragerði, þar
sem þær áttu margar góðar
stundir saman og höfðu strákana
sína líka sér við hlið, er Mundi
okkar er einn eftir af þeim, og var
þá oft glatt á hjalla, spilað sungið
og dansað saman.
Mamma var heppin að hafa
þær og ég líka. Þær voru svo
tryggar, komu til mömmu nánast
alla þriðjudaga frá því að hún
veiktist og verður þeim seint full-
þakkað, „takk, takk“, mínar kæru
móðursystur. Svo var Guðbjörg
mákona oft með í för, enn og aftur
takk fyrir tryggðina.
Langar mig að þakka mömmu
samveruna á jörðinni, við kveðj-
umst sáttar eftir góða ævi. Takk,
elsku mamma, fyrir allt og
sjáumst síðar og kveð ég þig með
þakklæti í huga, farðu í friði.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Kærleikskveðja,
þín dóttir
Sigríður Þorláksdóttir
(Sigga).
Nú hefur kær tengdamóðir
mín, Magnea Ólöf Finnbogadótt-
ir, kvatt þennan heim eftir löng og
erfið veikindi. Ég á margar ljúfar
minningar frá næstum hálfrar
aldar samveru með tengdafjöl-
skyldu minni eftir að ég kynntist
Runólfi, elsta syni þeirra Þorláks
og Magneu.
Magnea var dugleg og stór-
glæsileg kona, hress og hrein-
Magnea Ólöf
Finnbogadóttir