Saga - 2006, Blaðsíða 13

kunn sem safngestir gefa fyrir fræðslugildi hefur tekið stórt stökk
upp á við vegna þeirra gagnvirku þátta sem við höfum bætt við.
Hið sama má segja um tölfræði varðandi jákvæða og áhrifaríka
upplifun barna. Það er afar áhugavert að sé fólk spurt hvort það
kjósi að hafa gagnvirkni á sýningum svara 93% gesta okkar því að
þeir telji gagnvirkni auka gildi heimsóknarinnar. Aðeins 1% þeirra
gesta sem voru spurðir, af mörg hundruð gestum, sagði að sér lík-
aði ekki við gagnvirka þætti sýninganna. Sem sagt, hvort sem
safngestir nýta hina gagnvirku þætti eða ekki var aðeins 1% sem
líkaði ekki við þá.
Ef við höfum trú á gildi rannsókna, ef við teljum stofnanir okk-
ar vera faglegar, og ef við tökum mið af óskum og væntingum not-
enda safnanna, hvaða gildu afsökun höfum við þá fyrir því að gera
safngesti okkar ekki að þátttakendum í þeirri miðlun sem fram fer
á sýningum okkar? Að gera það ekki væri ófaglegt og órökrétt!
Varðandi menntunarhlutverk hafa ríkisstyrkir til breskra safna
verið hvetjandi í þessa veru, vegna þess að nokkuð hefur verið um
verkefnastyrki sem skilyrtir hafa verið til eflingar menntunar á
söfnum. Bæði ríkið og sveitarstjórnir hafa veitt þess háttar styrki.
Notendamiðuð þróun hefur einnig náð til annarra sviða safna-
starfsins, svo sem til skrásetningar safnkosts, þar sem í auknum
mæli er tekið mið af notendum. Nú bjóða söfnin til að mynda upp
á aðgang að upplýsingum úr skráningargrunnum um safnkost í
gegnum vefinn.
— Árið 1997 ritaðir þú skýrsluna A Common Wealth um menntunar-
hlutverk safna fyrir bresku ríkisstjórnina. Telur þú ríkisstjórnina hafa ver-
ið með virka stefnumótun varðandi menntunarhlutverk safna? Ef svo er,
hvernig hefur sú stefnumótun aðallega farið fram?
Það má rekja upphaf þeirrar skýrslu til ársins 1991 þegar ég fór að
íhuga stöðu breskra safna og menntunarhlutverk þeirra. Síðar aug-
lýsti ríkisstjórnin eftir styrkjum til rannsóknarverkefna og notaði ég
tækifærið og mótaði þessar hugmyndir nánar í rannsóknarverkefni
um menntunarhlutverk safna í Bretlandi. Ekki var verkefnið sam-
þykkt í það sinn en ég hlaut þó styrk til rannsóknarinnar 1993 og
ákvað að nýta hann að fullu til að láta verkefnið miðast í sem mest-
um mæli við raunverulegar aðstæður. Ég sendi spurningalista til
fjölda breskra safna þar sem spurt var um aðstæður þeirra og ég átti
fundi með forráðamönnum safna um landið allt. Þannig hafði ég
T I L H V E R S E R U S Ö F N? 13
Saga vor 2006-NOTA-2 26.4.2006 17:26 Page 13