Breiðfirðingur - 01.04.1984, Side 15

BREIÐFIRÐINGUR
13
fleiri búshluti. Ávarp gamla mannsins var: ,,Tóti minn.“
Kunni ég því vel.
Vorið 1919 fluttu prófastshjónin í Hvammi til Stykkis-
hólms. Eitthvað mun ég hafa hjálpað sr. Ásgeiri við
Samantekt og frágang á dóti til flutnings frá Hvammi.
Hann vildi sýna mér þakklæti sitt og kallar á mig þangað
sem reiðtygin voru, tekur gamlan en vel nothæfan hnakk
og réttir mér og segir að ég skuli eiga hann fyrir hjálpina.
Hnakkurinn var reiðalaus. Gerði prófastur sér lítið fyrir
og tók reiða frá söðli frúarinnar og fær mér um leið og
hann segir: „Flýttu þér nú í burtu með þetta.“ Ég þakk-
aði honum fyrir og þá báru fætur mig hratt meðfram hlíð-
inni og heim.
2. Þá var ég hraustur.
Eftir að ég fermdist fór ég strax í vinnumennsku að Sáms-
stöðum í Laxárdal. Þar bjuggu þá í tvíbýli við aðra fjöl-
skyldu systkinin Guðbjörg Sveinsdóttir og Sigurjón
Sveinsson. Þar vann ég alla algenga vinnu, þótt ég væri
þá óharðnaður unglingur eins og sagt er.
Sigurjón var harður húsbóndi eins og raunar fleiri voru
á þeim árum. Sérstaklega gætti þess gagnvart allri um-
gengni við sauðfé, en hann var fjármaður góður eins og
þeir ættmenn hans fleiri.
Frá Sámsstöðum fluttist ég í vinnumennsku að Fremri-
Brekku í Saurbæ. Þar bjuggu þá hjónin Ragnheiður
Magnúsdóttir og Magnús Ingimundarson. Par var meðal-
stórt bú, en vel rekið. Magnús hafði á yngri árum dvalið
hjá Torfa í Ólafsdal. Hefur hann án alls efa hlotið gott
veganesti þaðan, enda varð Magnús í ýmsum greinum fyr-
irmyndarbóndi, þótt hirðing og meðferð búfjár bæri þar
af. Dvölin á Fremri-Brekku varð mér afar hollur og góð-
ur skóli.
Frá Brekku fór ég að Hvoli í Saurbæ og dvaldi þar eitt
ár. Þar bjuggu þá Anna Halldórsdóttir og Sigurður
Lýðsson. Sigurður andaðist í febrúar um veturinn. Stóð