Breiðfirðingur - 01.04.1984, Side 58

56
BREIÐFIRÐINGUR
Afturí er eitthvert stand
allar frúrnar sögðu grand.
En Haukur skaut þeim ref fyrir rass,
reigði sig og sagði pass.
Kvað nú við hlátur mikill og almennur. Hlógu allir nema
bílstjórinn, sem ekkert skildi og hélt víst að við værum
búnar að tapa vitglórunni. Seinna var bílstjórinn leiddur
í allan sannleika, og hló hann þá einnig.
Við förum Ennisveginn nýja. Hér voru áður torfærur
miklar, grjóthrun, og einnig sjórinn skeinuhættur. Varð
að forðast flóð ef fjara var farin. Nú er kominn hlemmi-
vegur framan í Enninu. Auðséð er að þar hafa stórvirkar
vélar komið við sögu. Reimt þótti fyrr á þessum slóðum.
Kunnu fróðir menn frá mörgu að segja. Ekki er vert að
rifja upp hér löngu liðnar raunasögur. Hér á gleðin að
drottna en fegurðin heillar, hvert sem litið er.
Við erum komin til Ólafsvíkur. Hér er kaffi drukkið og
komast nú þurrar kverkar aftur í samt lag. Skal nú sungið
heimatilbúið kvæði sem fjallar um athafnir orlofsins og
önnur dægurmál.
Kvæðið er birt hér:
Liðið er á daginn þegar við leggjum af stað
og líklega mun kvennaskarinn hafa penna og blað.
Og skrifa niður allt sem fyrir augu og eyru ber
og eflaust vel það fer.
A Snæfellsnes er farið að finna gamlan ás
við fylgjumst með því liðna, íatburðanna rás.
En Bárður gamli er mislyndur og grettur undir brár
og grátt er öldungshár.