Breiðfirðingur - 01.04.1984, Qupperneq 73

BREIÐFIRDINGUR
71
um saman. Þá fóru menn á ís frá Rauðusteinum að Bú-
landshöfða.
A þessum kalda vetri sagði JóHanna mér frá að hvergi
hefði verið hægt að geyma mjólk, allt botnfraus. Þá bað
hún Alexander, bróður sinn, að smíða fyrir sig kistu, sem
hægt væri að hafa inni í baðstofu, til að geyma mjólkina
í. Alexander varð við bón systur sinnar og kom fljótlega
með kistuna. Jóhanna bjó þannig um mjólkina, setti
þykkan ullarflóka á botninn, mjólkina setti hún í fötur og
ull ofan á. Þetta ráð gafst vel, mjólkin fraus ekki í kist-
unni. Kista þessi er enn til, hún er í minni eigu. Jóhanna
gaf mér hana eftir sinn dag. Ég lét mála hana og á henni
stendur ártalið 1918, kistan er slitin eftir tímans tönn.
Mér finnst gaman að eiga hana til minningar um mína
góðu og tryggu vinkonu og smíðaða af Alexander bróður
hennar, þeim þjóðhagasmið.
A heimilinu í Bifröst var hugsað fyrir öllum hlutum
smáum sem stórum, hyggindi og ráðdeild réðu þar
ríkjum. Að sjálfsögðu hefur það hjálpað þeim hjónum
Jóhönnu og Guðbrandi að hafa nægjanlegt fyrir sitt heim-
ili á þessum erfiðu árum. Rómað var hvað systkinin í Bif-
röst væru stórheiðarlegt fólk og ábyggileg í öllum við-
skiptum. Án efa eru þetta erfðir frá foreldrum og uppeld-
isáhrif, sem hér fóru eftir. Það var haft að máltæki í Ól-
afsvík og eignað bræðrunum Balda og Héða eins og þeir
voru kallaðir af samferðafólki. ,,Rétt er rétt.“ Var það
hlið peninganna. í dag mætti margur taka þetta hugarfar
sér til fyrirmyndar.
Um jól voru alltaf haldin jólaboð í Bifröst og gagn-
kvæmt í Baldurshaga hjá Sigrúnu. Þetta hélst meðan
systkinin voru öll heima á báðum bæjum. í Bifröst var
allt tekið út úr baðstofunni og þar dansað. Héði átti
grammófón og mikið af skemmtilegum plötum með dans-
lögum. Þarna var gleðin allsráðandi, dansað af miklu fjöri
fram eftir nóttu, mörg af systkinunum í Bifröst voru
mikið dansfólk. Héði þótti lengi besti dansherrann í Ól-