Skírnir - 01.09.2013, Blaðsíða 35

SKÍRNIR LÝÐRÆÐISBRESTIR ... LÝÐVELDISINS 265
I séráliti fulltrúa Kvennalistans kom m.a. fram að nauðsynlegt
væri að takmarka veiðar með kvótasetningu og andstöðu var lýst
við að veiðiheimildum yrði áfram úthlutað til einstaklinga og út-
gerðarfélaga sem gætu ráðskast með þær á kostnað hagsmuna fisk-
vinnslufólks og í andstöðu við byggðasjónarmið. Kvennalistakonur
höfnuðu þessum drögum og kváðust myndu vinna áfram að fram-
gangi tillagna sinna við umfjöllun málsins á þingi (Alþingistíðindi
1989-1990 A III: 2569-2570).
Ellefu önnur sérálit og bókanir komu fram sem lýstu djúp-
stæðum efasemdum um tillögur nefndarinnar. Skúli Alexandersson,
þingmaður Alþýðubandalagsins, benti t.d. á að þær gengju þvert
gegn tillögum flokksins um sjávarútvegsstefnu og byggðakvóta.
Fulltrúi Alþýðuflokksins, Eiður Guðnason, ítrekaði þá stefnu
flokksins að skilja bæri á milli skipa og veiðiheimilda og að við
mótun fiskveiðistefnu bæri að taka meira tillit til byggðasjónarmiða
(Alþmgistídindi 1989-1990 A III: 2563, 2565).
I áliti Verkamannasambands Islands sagði m.a. að með drögum
þessum að lögum væri ljóst að verið væri að lögfesta um ófyrirséða
framtíð eignarhald útgerða á þessari þýðingarmestu auðlind þjóðar-
innar. Þá væri það einnig deginum ljósara að næði frumvarpið fram
að ganga í óbreyttri mynd yrðu aflaheimildir komnar á hendur ör-
fárra fjársterkra útgerðaraðila innan fárra ára. Fyrir sjómenn myndi
það þýða gífurlegan mismun á tekjum og fyrir fiskvinnslufólk at-
vinnumissi og byggðaröskun í meira mæli en áður hefur þekkst.
Verkamannasamband Islands lýsti þeirri skoðun sinni að yrðu
drögin að lögum hefði ráðgjafarnefndin með öllu misst sjónar á
upphaflegum tilgangi laganna eins og hann kæmi fram í 1. grein, þ.e.
að nytjastofnarnir væru eign allrar þjóðarinnar sem nýta bæri af
hagkvæmni og tryggja með því atvinnu og byggð í landinu (Alþingis-
tíðindi 1989-1990 A III: 2568-2569).
Árni Benediktsson frá Félagi Sambandsfiskframleiðenda og
Jóhann A. Jónsson, fulltrúi Samtaka um jafnrétti og félagshyggju,
skiluðu breytingatillögu ásamt ítarlegri greinargerð. Tillögur þeirra
mæltu fyrir um að kvótanum væri skipt á milli skipa (70%) og fisk-
vinnslustöðva (30%). I greinargerð þeirra var sérstakur kafli, „Afla-
heimild er vald“. Þar var að finna merkilega greiningu á valdi og