Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.2018, Blaðsíða 65

Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.2018, Blaðsíða 65
659. nóvember 2018 Öskur í næturkyrrð William Witts bjó við Franklin-veg og hafði tekið á sig náðir þegar hann heyrði konu veina: „Nei, ó nei.“ Í kjölfarið heyrðist veikt öskur og fannst Witts sem það bærist frá Cotteridge-garðinum. Annar íbúi við götuna heyrði háværara öskur skömmu síðar. Korter í fimm um morguninn var starfsmaður súkkulaðiverk- smiðjunnar á heimleið af nætur- vakt. Sá hann þá ekki nema konu liggjandi á gangstéttinni rétt við rekkverkið að garðinum. Hann kveikti á eldspýtu til að sjá betur og sýndist sem konan væri liðið lík. Hann hljóp sem fætur toguðu á næstu lögreglustöð. Brotin bjórflaska og göngustafur Vissulega var konan látin og skil- ríki sem fundust í veski hennar staðfestu að þarna var engin önnur en Jane Turner. Andlit hennar var blóðugt, pilsið hafði verið dreg- ið upp og fölsku tennurnar lágu í rennusteininum og þar skammt frá lá göngustafur. Brotinn flösku- stútur lá á milli fóta hennar og restin af þeirri flösku fannst fyrir innan rekkverkið að garðinum. Dánarorsök var úrskurðuð þónokkur höfuðhögg og einnig var fjöldi annarra áverka á líkinu. Grunaður heimsóttur Farman og Walsingham lásu um líkfundinn í blöðunum og gáfu sig tafarlaust fram og sögðu frá kynn- um sínum af konunni og karl- manni sem hafði verið með henni í för. Nánari eftirgrennslan lögreglu leiddi í ljós að Jane hafði verið á Bell-kránni með Eli Richards sem, vel að merkja, hafði ekki mætt til vinnu þennan morgun. Þann 30. mars fór lögreglan heim til Elis og sá að honum svip- aði til lýsingar Farman og Wals- ingham. Eli sór og sárt við lagði að hann vissi ekkert um málið. Skrámur á enni og enginn staf- ur „Það sást til þín þar sem þú kneyfðir öl í félagsskap þessar- ar konu á Bell-kránni við Bristol- stræti á föstudagskvöldi,“ sagði rannsóknarlögreglumaðurinn Ge- orge Brown við Eli. „Nei, ekki ég,“ svaraði Eli. Brown tók þá eftir skrámum á enni Elis sem sagðist hafa fengið þær þegar hann féll af vagninum. Eli var þá sagt að hann kæmi með þeim á lögreglustöðina þar sem hann yrði settur í sakbendingu. Lögreglan hafði á orði að Eli haltr- aði: „Þú notar staf, ekki rétt. Hvar er stafurinn? Viltu ekki ná í hann?“ Eli sagðist þá hafa glatað hon- um þegar hann datt af vagninum síðastliðna nótt. „Ertu viss um að það hafi verið í gærnótt, ekki í fyrr- inótt,“ spurði lögreglan þá. Rifrildi og viðskilnaður Á leiðinni á lögreglustöðina tók Eli sinnaskiptum og viðurkenndi að hafa setið við drykkju með konu á Bell-kránni. Einnig viður- kenndi hann að hafa spurt tvo heimavarnarmenn til vegar og hann og konan orðið þeim sam- ferða til Franklin-vegar. „Hún fór að rífast við mig og ég skildi við hana þar,“ sagði Eli. Sagðist hann hafa látið hana hafa einhvern aur og ekki séð hana síðar. Eli skrifaði yfirlýsingu sína og undirritaði með krossi, sagðist vera óskrifandi. Blóð á frakka Ýmislegt benti til þess að Eli væri viðriðinn dauða Jane. Honum var sýndur stafurinn sem fannst á vett- vangi og viðurkenndi að stafurinn væri hans. Á frakka Eli fundust blóðslettur og í einum vasa hans var alblóðugur vasaklútur. „Ég strauk á mér ennið með honum eftir að ég datt inn í runnann við Bournville-stíg,“ sagði hann um vasaklútinn og bætti við að kon- an hefði verið með honum þá og hann hefði misst göngustafinn í rennusteininn. Eli var sagt að honum yrði haldið enn um sinn, enda fleiri spurningar sem brunnu á rann- sóknarlögreglunni. Glerbrot í nærbrókum Við leit á heimili Elis fundust nýþvegnar nærbuxur og sagðist hann hafa þvegið þær; hann glímdi við blóðkreppusótt. Við nánari rannsókn á buxunum fundust örfín glerbrot. Eli var færður úr hverri spjör og fékk nýjar til að klæðast. Þegar hann var að klæða sig í buxurnar sá einn rannsóknarlögreglumaður að Eli var hruflaður á hnjám. „Ég gerði ekki neitt,“ mótmælti Eli þegar hann loks var ákærður fyrir morðið á Jane Turner. „Ég er saklaus“ Eli átti ekki möguleika við réttar- höldin, enda sönnunargögnin slík að nánast ómögulegt var að hrekja þau. Kviðdómur komst að sekt Elis á öðrum degi réttarhaldanna og dómarinn, Stable, dæmdi hann til dauða. „Ég er saklaus,“ sagði Eli Richards og haltraði síðan út úr dómsalnum. Áfrýjun hans bar ekki árang- ur og 29. nóvember, 1941, var Eli hengdur í Winson Green-fangels- inu. Böðullinn var Thomas Pierre- point. n SAKAMÁL 16 mánaða sonur Riu Ramkissoon, Javon, var sveltur til bana. Þannig var mál með vexti að Ria var í sértrúarsöfn-uði og svelti son sinn að skipun leiðtoga söfnuðarins, konu sem nefndi sig Queen Antoinette. Yfirsjón Javons ku hafa verið að segja ekki „amen“ áður en máltíð hófst og sagði Queen Antoinette að það yrði að svelta hann því hann væri haldinn illum anda. Ria gerði sem henni var boðið enda dauðhrædd við leiðtogann og eilífa bölvun ef hún óhlýðnaðist. Ria fékk 20 ára dóm. HÁSKAMAÐURINN HALTRANDI n Jane Turner var auðnuleysingi n Áfengið reyndist henni fjötur um fót n Mætti örlögum sínum eftir drykkju á krá „Hann er búinn að draga mig hingað frá Small Heath og það hefur tekið hann óratíma. Við Cotteridge- -garðinn Síðasti viðkomustaður Jane Turner. Skilríki Í veski Jane fundust skilríki hennar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.