Dagblaðið Vísir - DV - 08.06.2018, Page 54

54 BLEIKT 8. júní 2018
Í
lok árs 2016 varð Sigríður Þor-
steinsdóttir vör við sár sem
myndast hafði við aðra geir-
vörtu hennar. Sigríður gerði þó
ekki mikið mál úr því enda gerði
hún ráð fyrir að sárið hefði mynd-
ast vegna þess að hún var á þess-
um tíma með dóttur sína, þriggja
mánaða gamla, á brjósti. Fljótlega
fór hún að taka eftir fleiri sárum
um líkama sinn og um hálfu ári
seinna greindist hún með sjald-
gæft blóðkrabbamein sem átti eft-
ir að breyta lífi hennar.
„Á nokkrum dögum voru
sárin búin að dreifa sér um allan
líkamann og líktist þetta mest
hlaupabólu fyrst. Ég fór til lækn-
is þann 27. desember og á næstu
mánuðum vissu engir læknar hvað
þetta var. Ég fór í fimm húðsýna-
tökur, nokkrum sinnum í skanna
og alls konar rannsóknir en aldrei
gátu þeir fundið út hvað þetta var,“
segir Sigríður, sem er aðeins 27 ára
gömul, tveggja barna móðir. Hún
er búsett á Akureyri með sambýl-
ismanni sínum.
Upplifði óbærilegan sársauka
„Ég fór síðan í skurðaðgerð í
handarkrika því þar var bólginn og
sýktur eitill. Þá var sárið á geirvört-
unni orðið ansi stórt og var farið að
vaxa út úr brjóstinu. Sársaukinn var
því orðinn óbærilegur en læknarn-
ir vildu þó ekki skera það í burtu.“
Það var ekki fyrr en í skurðað-
gerðinni á handarkrikanum sem
skurðlæknirinn tók þá ákvörðun
að það yrði að skera sár Sigríðar í
burtu áður en skaðinn yrði skeður.
„Guði sé lof fyrir skurðlækninn
að þetta ferlíki var skorið í burtu.
Ég fór því í aðra aðgerð á innan
við mánuði og mjög stutt er á milli
skurða, aðeins um tíu sentimetrar.
Ég er ekki með neina tilfinningu á
þessu svæði ennþá,“ segir hún.
Aðgerðin á sári Sigríðar var
framkvæmd þann 15. maí árið
2017 og tæpum tveimur vikum síð-
ar fékk hún þær hörmulegu fréttir
að um krabbamein hefði
verið að ræða.
„Þetta heitir á íslensku
húðfrumueitlakrabba-
mein og er einhvers kon-
ar blóðkrabbamein. Ég
var svolítið reið því ég
var búin að væla, tuða og
skæla undan þessu ferlíki
allan tímann en aldrei var
hlustað á mig.“
Varð hrædd þegar
krabbameinið var farið
Þann 12. júní hóf Sigríð-
ur erfiða lyfjameðferð
þar sem hún mætti í sex
skipti og innbyrti um tíu
mismunandi tegundir af
lyfjum í senn.
„Þetta var átakan-
legur og erfiður tími. Ég
gerði mitt besta til að
sýna það ekki, en þegar
ég lauk lyfjameðferðinni
og var orðin laus við
meinið varð ég eigin-
lega hræddari en áður.
Ég vissi ekkert hvað ég
átti af mér að gera svo ég
stökk út í lífið eins og ekkert hefði í
skorist. Ég byrjaði að vinna af full-
um krafti ásamt því að sinna heim-
ilinu.“
Einungis tveimur vikum síðar
fóru ný sár að myndast á höfði Sig-
ríðar. Rannsóknir leiddu í ljós að
um sams konar krabbamein var
að ræða.
„Ég fór of hratt út í lífið, fagn-
aði of mikið og greindist svo með
sama krabbameinið. En núna
var ekki aftur snúið, ég fékk nýtt
lyf sem er eins konar mótefni við
mínu krabbameini og núna þarf
ég að fara í sextán skipti í lyfjagjöf,
á þriggja vikna fresti. Fyrir þessa
lyfjameðferð fékk ég lyfjabrunn
sem er festur í vöðva rétt neðan
við viðbeinið hægra megin. Það
er sömu megin og hinar tvær að-
gerðirnar voru gerðar þannig að
ég er alveg tilfinningalaus frá öxl
og niður á síðuna á þeim helmingi
líkamans, en það er ekkert annað
í stöðunni, því æðarnar mínar eru
eiginlega bara ónýtar eftir síðustu
lyfjameðferð.“
Greindi börnunum ekki frá fyrra
krabbameininu
Sigríður hefur fengið hjartsláttar-
truflanir vegna lyfjabrunnsins
og er með stanslausa verki. Að
hennar sögn eru aukaverkanirn-
ar af lyfjunum samt það versta við
veikindin. „Aukaverkanirnar eru
verstu veikindin sem ég hef upp-
lifað í gegnum þetta allt. Mér leið
hræðilega af þeim en sem betur
fer þá finn ég orðið minna fyrir
þeim núna,“ segir Sigríður.
Þegar Sigríður greindist í fyrra
skiptið ákvað hún að segja börn-
unum sínum ekki frá því að hún
væri með krabbamein en þegar
hún hóf seinni lyfjameðferðina
greindi hún eldri stráknum sín-
um, sem er sjö ára gamall, frá veik-
indunum.
„Þegar ég greindist grét ég mjög
mikið þegar enginn sá til en á end-
anum sætti ég mig við þetta. Aðrir
í kringum mig voru eflaust í áfalli,
en ég sagði við mitt fólk að nei-
kvæðni og erfiðleikar væru ekki í
boði.“
Jákvætt hugarfar Sigríðar hefur
hjálpað henni að komast í gegnum
þá miklu erfiðleika sem lagðir hafa
verið á hana undanfarið ár.
„Ég ætla að sigra þetta. Ég hef
látið eins og ég sé ekki veik, eða
ég hef ekki þorað að leyfa mér
það öllu heldur. Það hefur gert
mér auðveldara fyrir að halda í já-
kvæðnina.“
Langaði að gefast upp
Á sama tíma og Sigríður komst að
því að hún væri með krabbamein
ákvað hún að taka mataræði sitt í
gegn og fara að borða hollari fæðu.
„Aukaverkanirnar hjálpuðu
til við holla mataræðið því ég gat
ekki drukkið gos eða borðað þurr-
an mat eins og brauð og svoleiðis.
Ég borðaði hins vegar endalaust af
ávöxtum og grænmeti. Það kom
fyrir að ég féll í mataræðinu en þá
Frábært verð og
falleg hönnun
Kíktu á sturta.is og skoðaðu úrvalið
Sigríður greindist fyrir tilviljun
með sjaldgæft blóðkrabbamein
„Stundum vildi ég bara gefast upp og leyfa meininu að sigra mig“„Ég vissi ekkert
hvað ég átti að
gera svo ég stökk út í líf-
ið eins og ekkert hefði í
skorist.
Aníta Estíva Harðardóttir
anita@dv.is
„Þegar ég greindist
grét ég mjög mikið
þegar enginn sá til.