Morgunblaðið - 06.10.2018, Blaðsíða 37
MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. OKTÓBER 2018
✝ Jónas GunnarFriðriksson
fæddist 16. ágúst
1932 í Borgarnesi.
Hann lést á heimili
sínu í Gig Harbor í
Washington-ríki í
Bandaríkjunum 20.
ágúst 2018.
Foreldrar Jón-
asar voru Friðrik
Þorvaldsson, f. 10.
desember 1896 í
Álftártungukoti í Álftanes-
hreppi, d. 18. janúar 1983, og
kona hans Helga Guðrún Ólafs-
dóttir, f. 3. maí 1890 á Ölvalds-
stöðum, d. 19. október 1984.
Börn þeirra hjóna urðu sex; ein
stúlka og fimm drengir. Jónas
var þeirra yngstur, en hin voru
Eðvarð, f. 28. október 1918,
Guðmundur Trausti, f. 11. júní
1920, Þorvaldur „Thor“, f. 4.
desember 1921, Elsa, f. 23. júlí
1929, og Ólafur Helgi, f. 16.
október 1930. Allir bræðurnir
eru nú látnir og er Elsa því ein
eftir.
Allir bræðurnir fóru til
Bandaríkjanna að sækja sér
menntun. Eðvarð starfaði sem
mjólkurfræðingur í Kanada og
eignaðist sex börn með konu
sinni Barböru Old Friðriksson.
Guðmundur Trausti var raf-
magnsverkfræðingur í Reykja-
vík og Bandaríkjunum. Eigin-
kona hans var Guðrún Sigur-
veig Jónsdóttir og eignuðust
þau fjögur börn. Þorvaldur
„Thor“ Friðriksson var foringi
fyrrverandi alþingismann, f.
14. apríl 1940, kvæntan Hrefnu
Filippusdóttur.
Jónas og Valgerður eignuð-
ust þrjá syni; 1) Gunnar, sem
er borgarverkfræðingur í Bre-
merton WA., kvæntur Karen
Delvo bókara og eiga þau tvær
dætur. 2) Friðrik, sem er of-
ursti í landgönguliði sjóhersins
(marines) og yfirmaður her-
stöðvarinnar í Pendleton, San
Diego. Kona hans er Elisabet
Saldana og eiga þau tvær dæt-
ur og eitt barnabarn. 3) Jónas,
menntaskólakennari og for-
ystumaður í æskulýðsmálum.
Hann er kvæntur Tabithu Voi-
les lyfjafræðingi og eiga þau
tvo syni og eina dóttur.
Jónas var borgaralegur
starfsmaður Bandaríkjahers og
hafði umsjón með dísilraf-
stöðvum hersins og lagna-
málum í herstöðvum á Ber-
múdaeyjum og á eynni Adak í
Alaska. Þegar Jónas komst á
eftirlaun lá leið hans til Gig
Harbor í Washington-ríki, þar
sem hann festi kaup á húsi í
fögru umhverfi. Valgerður
varð eftir á Adak í nokkur ár
vegna starfa sinna fyrir Alaska
Airlines, en Jónas og dreng-
irnir komu þangað hvert sumar
til ýmissa starfa. Síðan fluttu
þau öll í nýja húsið. Jónas
hlaut margvíslegrar viðurkenn-
ingar fyrir störf sín. Síðustu
árin átti Jónas við mikil veik-
indi að stríða. Valgerður ann-
aðist hann heima þar til yfir
lauk.
Bálför hans hefur farið
fram, en minningarathöfn
verður á heimili þeirra í dag,
6. október 2018. Jónas verður
svo jarðsunginn í kyrrþey á Ís-
landi.
í Bandaríkjaher og
er jarðsettur í
heiðursgrafreit í
Arlington. Eigin-
kona hans var Jo-
an Nelouise Cain
og eignuðust þau
tvö börn. Elsa
Friðriksdóttir, hús-
freyja í Reykjavík.
Eiginmaður henn-
ar er Guðmundur
Óskar Jóhannsson,
kaupmaður og rithöfundur,
sem rak Sunnubúðina í Hlíð-
unum í Reykjavík um langt
skeið. Elsa og Óskar eiga fjög-
ur börn. Ólafur Helgi var sjón-
varpsvirki í Reykjavík og síðar
í Kanada. Hann kvæntist Maríu
Viborgu Hálfdánardóttur og
eignuðust þau tvö börn.
Jónas Friðriksson kvæntist
Valgerði Þorbjörgu Gunnars-
dóttur bankastarfsmanni, f. 8.
desember 1942. Þau giftust 24.
apríl 1965, en þá starfaði Jónas
á Keflavíkurflugvelli við rekst-
ur dísilrafstöðva varnarliðsins.
Foreldrar Valgerðar voru
Gunnar Hans Stefánsson,
fulltrúi forstjóra á Ferðaskrifs-
stofu ríkisins, f. 24. mars 1915
á Ósi á Skógarströnd, d. 31.
janúar 1951, þá farþegi í Glit-
faxa, sem fórst á leið frá
Vestmannaeyjum til Reykjavík-
ur, og kona hans Ásta Árna-
dóttir frá Aðalvík á Ströndum,
f. 6. júlí 1911, d. 4. júní 2002.
Þau eignuðust tvö börn; Val-
gerði og Árna Gunnarsson,
Kær vinur og mágur, Jónas
Friðriksson, lést 86 ára gamall,
hinn 20. ágúst sl. á heimili sínu í
bænum Gig Harbor, skammt frá
borginni Seattle í Washington-
ríki. Hann kvæntist systur
minni, Valgerði Þorbjörgu
Gunnarsdóttur, 24. apríl 1965 og
eignuðust þau þrjá drengi;
Gunnar, bæjarverkfræðing í
Bremerton, Jónas, menntaskóla-
kennara í Battle Ground, og
Friðrik, ofursta og yfirmann
Pendleton-herstöðvarinnar í San
Diego.
Jónas vann fyrir Bandaríkja-
her sem borgaralegur sérfræð-
ingur í rekstri dísilrafstöðva og
skipulagi lagnamála. Hann starf-
aði upphaflega fyrir varnarliðið á
Keflavíkurflugvelli og síðar á
eynni Adak í Alaska og á Ber-
múdaeyjum. Á Adak var Val-
gerður umboðsmaður Alaska
Airlines. Tvisvar fluttu þau til
Alaska og jafnoft til Bermúda.
Þegar Jónas komst á eftirlaun,
flutti fjölskyldan til Gig Harbor
og bjó þar síðan.
Jónas var hávaxinn og sterk-
byggður, ljúfur og hlýr í fram-
göngu og þau hjón gestrisin svo
af bar. Þess arna nutu ættingjar
og vinir. Rausnarlegra heimili
var vandfundið. Þar bjó dóttir
mín á meðan hún stundaði há-
skólanám og þau hjón reyndust
henni sem bestu foreldrar.
Jónas var glaðsinna og brá
sjaldan skapi. Hann fylgdist
grannt með fréttum frá Íslandi
og var stoltur af uppruna sínum í
Borgarnesi. Hin síðari árin átti
knattspyrnan hug hans allan.
Hann fylgdist með flestum leikj-
um Evrópuliða og öllum leikjum
íslenska landsliðsins. Á Bermúda
tóku þau hjón eitt sinn á móti ís-
lenskum knattspyrnumönnum
sem þar léku og héldu þeim
mikla veislu.
Fátt var Jónasi mikilvægara
en eiginkona, sem hann elskaði
og dáði, svo og líf sonanna og
fjölskyldna þeirra. Á milli þeirra
allra ríkti mikið og gagnkvæmt
traust.
Jónas var kletturinn í lífi
þeirra og Valgerður stoð og
stytta. Einhver sagði, að karl og
kona væru sköpuð til að full-
komna hvort annað, ekki til að
verða eins. Þannig var það hjá
Jónasi og Valgerði, enda þurfti
mikið til vegna stöðugra búsetu-
skipta.
Sjaldan leið Jónasi betur en
þegar öll fjölskyldan var saman-
komin í húsinu í Gig Harbor.
Barnabörnin áttu greiða leið í
fang hans og fátt var þeim of
gott. Veisluborðin hennar Val-
gerðar voru dæmafá og þar liðu
mörg kvöld langt inn í nóttina.
Þrátt fyrir langa útivist, átti
Ísland hug hans allan. Ég hygg
hann hafi ósjaldan hugsað til
landsins með trega og nokkrum
söknuði. Þó var nýja landið hon-
um gott og þar var hann farsæll.
En Ísland var hans móðurjörð og
hér mun hann hvíla að lokum.
Hann gekk stundum í bol með
áletruninni: „Ég vil heldur vera á
Íslandi.“ Það mun ekki bregðast
og moldin íslenska mun taka
honum vel og veita hvíld.
Jónas var mikill veiðimaður,
þegar hann var ungur í Borgar-
nesi og á eynni Adak. Og nú er
hann horfinn til nýrra veiði-
lendna. Þar fór hreinlyndur og
hjartahlýr maður, sem öllum
vildi vel og var svo mörgum
góður. Þakkir fyrir líf hans verða
lengi bornar fram.
Samúðarkveðjur sendum við
vestur um haf og til fjölskyld-
unnar hér á landi, einkum til
Elsu, systur bræðranna fimm,
sem lifir þá alla.
Meira: mbl.is/andlat
Árni Gunnarsson.
Margir mæla lífsgæði sín í
efnalegum auði. Þegar aldurinn
færist yfir og það fer að rökkva
þá hugleiða þeir störfin sem þeir
hafa unnið, minnast heimila
sinna, bílanna sem þeir hafa átt
og ekið og kannski peninganna
sem þeir eiga í bankanum.
Það eru trúlega hinir lánsömu,
sem gera sér grein fyrir því að
auður verður ekki reiknaður á
efnalegri mælistiku. Að skapa og
njóta kærleiksríkrar fjölskyldu
og næra nána vináttu, er án efa
réttur mælikvarði á auð. Það var
einmitt samkvæmt þessari stiku,
sem nýlátinn faðir minn reyndist
bæði auðugur og velmegandi.
Hann var einstakur faðir sem
kenndi okkur bræðrunum að
meta tilgang og gildi þess að
vera dugandi í hverju verki,
ábyrgir og að sýna hverjum
manni samúð. Hann naut ylsins
sem umvafði hann í hópi sjö
barnabarna og barnabarna-
barns.
Hann var ástríkur og trúr eig-
inmaður sem varð ástfanginn af
Valgerði Gunnarsdóttur fyrir 60
árum. Sá kærleikur, sem ávallt
ríkti á milli föður míns og móður,
var hreinn og fagur og var
grundvöllur allrar fjölskyldunn-
ar. Þau nutu vináttu- og kær-
leikssambands sem allir leita en
ekki er öllum gefið.
Gunnar, Friðrik
og Jónas Jónassynir.
Ýmislegt veldur straumhvörf-
um í lífi fjölskyldna; vinningur í
happdrætti HÍ hafði mikil áhrif á
fjölskyldu Jónasar. Faðir hans
Friðrik ákvað að nota vinninginn
til að byggja nýtt hús í Borgar-
nesi, selja það og koma börnum
sínum til mennta í Danmörku.
En síðari heimsstyrjöldin útilok-
aði menntun í hersetinni Dan-
mörku – og þess vegna fóru eldri
bræðurnir til Bandaríkjanna –
hvar þeir urðu að ganga í herinn
en ella snúa aftur til Íslands.
Í æskunni í Borgarfirði voru
bræðurnir allir mjög
uppátektarsamir. En systirin
Elsa fékk það hlutverk að vera
prúða og stillta barnið. Ýmsar
mergjaðar sögur rifjuðust upp 6.
júlí 1996 í Borgarnesi þegar
systkinin komu öll saman í síð-
asta sinn. Þessar sögur eru allar
nánast ótrúlegar, en nokkuð
margar þó sannar eins og að þeir
bræður hafi keyrt upp fossinn í
Langá á 1946 jeppa með spili að
framan.
Fjórir bræðranna unnu um
skeið á Keflavíkurflugvelli.
Eiginkona Lilla, Joan, var fyrsti
fjölskyldumeðlimur bandarísks
hermanns sem fékk að koma til
Íslands. Á Vellinum var hægt að
smakka hamborgara, kjúklinga-
leggi, franskar kartöflur og 7up
gos mörgum árum áður en þetta
var fáanlegt annars staðar á Ís-
landi.
Okkur þótti alltaf mikill ævin-
týrablær yfir Jónasi og þeim
bræðrum öllum. Eftir herþjón-
ustu vestra réðst Jónas til starfa
fyrir herinn, fyrst um sinn á
Keflavíkurflugvelli en síðan Ber-
muda-eyjum og Adak-eyjum við
Alaska og loks til Washington-
fylkis. Fjölskyldan heimsótti Ís-
land nokkuð títt og dásamlegt
var að koma til þeirra í Gig Har-
bor. Þráðurinn slitnaði aldrei.
Sem betur fer, því það var mikið
lán að fá að njóta nærveru Jón-
asar og fjölskyldunnar allrar;
synirnir bera foreldrum sínum
fagurt vitni og þegar Jónas
kvaddi höfðu hjónin eignast 11
afkomendur. Fyrsta barna-
barnabarnið var fætt.
Það sem einkenndi Jónas var
gleði og hlátur. Öllum leið vel í
nálægð hans, ungum sem öldn-
um. Og mjög margir sóttu í nær-
veru hans og vináttu. Þegar Jón-
as var ungur í Borgarnesi fékk
hann greiddan aðgang inn á
kvikmyndir vegna þess að hlátur
hans var svo smitandi að allar
grínmyndir urðu margfalt
skemmtilegri. En kvikmynda-
stjórinn vildi hann ekki á sorg-
legar, dramatískar myndir, því
Jónas hló jafn innilega að drama-
tískum atriðum. Og ein langlíf-
asta minningin af Jónasi er af
Guðmundi og Jónasi saman á
ferð um landið, við veiðar eða
aðra skemmtan, hvar þeir gerðu
að gamni sínu og hlógu. Hlátur-
rokur þessar voru börnunum
mikið gleði- og aðdáunarefni – og
þessar rokur óma enn.
Friðrik pabbi Jónasar inn-
stillti í börnin að allir hefðu eitt-
hvað framyfir mann sjálfan.
Enda ræddi hann jafnt við róna
og ráðherra af sömu virðingu
hvar sem hann kom. Jónas og
systkin hans hafa fylgt þessu for-
dæmi föður síns. Við minnumst
Jónasar með kærleik, söknuði og
miklu þakklæti fyrir að vera
samferða Jónasi í gegnum lífið.
Elsa Friðriksdóttir, Óskar
Jóhannsson, Helga Guðrún
Óskarsdóttir, Rósa Óskars-
dóttir, Friðrik Þór Óskarsson
(„Fiffó“), Óskar Jóhann
Óskarsson („Deddi“), Jón
Guðmundsson („Onni“), Pét-
ur Guðmundsson („Diddó“),
Friðrik Þór Guðmundsson
(„Lilló“), Kristrún Jóna
Guðmundsdóttir („Rúna“).
Jónas Gunnar
Friðriksson
Elsku systir okkar, mágkona og frænka,
ÁSTA VALMUNDARDÓTTIR,
Eiðistorgi 3, Seltjarnarnesi,
er andaðist þann 24. september, var
jarðsett frá Seltjarnarneskirkju í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Jakobína M. Valmundard.
Knútur Valmundsson Ingibjörg Sigfúsdóttir
Birna Valmundsdóttir Driva Stig Driva
og frændsystkini
Okkar ástkæra
RANNVEIG JÓNSDÓTTIR,
Hraunvangi 7, Hafnarfirði,
áður Kleppsvegi 6, Reykjavík,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði aðfaranótt
25. september.
Útför hennar fer fram frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 12. október klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda og vina,
Helga Loftsdóttir Sigurbjörn Þorbergsson
Elskulegur eiginmaður minn og faðir,
ÞORSTEINN KRISTJÁNSSON
frá Gásum,
Suðurbyggð 12 á Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð 1. október.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 15. október klukkan 13.
Þórey Ólafsdóttir
Stefanía Þorsteinsdóttir Gísli Pálsson
Kristín J. Þorsteinsdóttir Kristinn Sigurharðarson
Sigrún Hrönn Þorsteinsd. Rögnvaldur Ólafsson
Ásdís Alda Þorsteinsdóttir Árni Þór Bjarnason
Ólöf Ásta Þorsteinsdóttir Sigurþór Guðmundsson
afa- og langafabörn
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUNNAR GUÐMUNDSSON,
fyrrverandi framkvæmdastjóri,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 10. október klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Skátasamband
Reykjavíkur.
Auður Sveinsdóttir
Guðmundur Gunnarsson
Guðrún Gunnarsdóttir
Gunnar Andri Kristinsson
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ELÍNBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR,
sem lést mánudaginn 1. október,
verður jarðsungin í Garðakirkju þriðjudaginn
9. október klukkan 13.
Börn, tengdabörn
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
EYGLÓ GÍSLADÓTTIR,
Njarðarvöllum 6, Reykjanesbæ,
lést föstudaginn 21. september.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju
þriðjudaginn 9. október klukkan 13.
Anna Gústafsdóttir Tryggvi Ingvason
Sigurður Hjálmar Gústafss.
Inga Hildur Gústafsdóttir
Vilhjálmur Pétur Björgvinsson
Gísli Jón Gústafsson Bahja Zaami
barnabörn og barnabarnabörn