Morgunblaðið - 15.11.2018, Síða 54

54 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. NÓVEMBER 2018
✝ Bjarni Bergs-son fæddist í
Grindavík 2. júlí
1930. Hann lést 7.
nóvember 2018.
Hann var sonur
hjónanna Bergs
Bjarnasonar, f. 1.5.
1903, d. 4.3. 1997,
og Jóhönnu Vil-
hjálmsdóttur, f.
28.10. 1900, d. 26.9.
1984. Bjarni var
elstur fjögurra bræðra en eftir-
lifandi bræður hans eru þeir
Guðbergur, f. 16.10. 1932, Vil-
hjálmur, f. 2.10. 1937, og Hinrik,
f. 13.10. 1942.
Bjarni kvæntist Ragnhildi
Friðriksdóttur og eignuðust þau
soninn Berg, f. 7.5. 1960, d. 29.6.
2013. Ragnhildur
og Bjarni slitu sam-
vistum. Bjarni
kynntist Hönnu
Sigurðardóttur, f.
9.12. 1932, og
bjuggu þau saman
allt þar til hann
lést.
Bjarni lærði
skipasmíði í Skipa-
smíðastöð Njarð-
víkur og vann við
það fag í nokkur ár. Hann vann
síðar sem smiður á ýmsum tré-
smíðaverkstæðum í Reykjavík
eftir að hann hætti í skipasmíð-
inni.
Útför Bjarna fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 15.
nóvember 2018, klukkan 13.
7.11. er afmælisdagur rúss-
nesku byltingarinnar en andlát
Bjarna bar upp á þann dag. Bjarni
var mikill sósíalisti en grunnurinn
að þeirri hugsun hans var lagður
strax árið 1953 þegar hann fór til
Rúmeníu ásamt fleiri ungmennum
frá Íslandi. Bjarni veiktist í þeirri
ferð og átti hann í þeim veikindum
alla ævi.
Bjarni frændi minn er eftir-
minnilegur karakter. Hann hafði
áhuga á svo mörgu í lífinu og fátt
var svo ómerkilegt að hann sýndi
því ekki áhuga og spurði alla tíð
um allt sem sneri að okkur
bræðrabörnum hans og fjölskyld-
um og aldrei komum við að tómum
kofanum þegar bókmenntir og
listir bar á góma. Hann var mikill
bókmennta- og ljóðaunnandi. Jón-
as Hallgrímsson var í sérstöku
uppáhaldi og kunni hann ljóðin
hans utanað, þuldi þau upp og
söng við hátíðleg tækifæri. Bertolt
Brecht var sér á báti í hans huga
og hann fylgdist alltaf með í bók-
menntaheiminum.
Bjarni frændi var frábær sögu-
maður og ef hann væri ungur
maður í dag væri ég ekki hissa á
að sjá hann einan á sviði í uppi-
standi, því frásagnir hans voru
engu líkar og oft kryddaðar með
leikrænum tilburðum og söng.
Við Bjarni ræddum oft og mikið
saman. Fjölskylda hans var al-
þýðufjölskylda og stundum var lít-
ið til á æskuheimilinu. Minningar
hans frá því fyrir stríð eru mér
minnisstæðar því hann talaði oft
um hversu fátæklegt líf kreppuár-
anna var, hve hversdagsleikinn
var grár og lífið fábreytilegt.
Bjarni reyndi þá oft að finna sér
eitthvað til að fegra heiminn, glitr-
andi glerbrot eða falleg tindós
gátu oft glatt. Bjarni var fagurkeri
og var alltaf veikur fyrir fegurð-
inni í öllum myndum hennar.
Hann elskaði falleg föt, skó og
hálsbindi og þær eru ófáar sög-
urnar sem hann sagði um ferðir í
verslanir heimsborganna, Lond-
on, Róm og New York.
Sambýliskona hans, Hanna, var
alla tíð stoð hans og stytta. Þau
upplifðu margt fallegt saman og
urðu ferðalög um heiminn fljótt
þeirra líf og yndi, enda var hann
frændi minn mikill heimsmaður
sem elskaði að fræðast um sögu og
menningu landa. Ítalía var í sér-
staklega miklu uppáhaldi, þar var
góður matur, góð vín, falleg föt og
sneisafullt af menningu og fróð-
leik.
Bjarni stundaði göngutúra og
þá var gjarnan gengið um miðbæ
Reykjavíkur. Síðustu árin þurfti
hann að hafa fyrir þessum göngu-
túrum og var Hanna var óþrjót-
andi dugleg við að aka honum nið-
ur í bæ og sækja hann þangað. Ef
Hanna gat ekki keyrt tók hann
strætó. Kannski elskaði hann mið-
borgina og mannlífið þar vegna
þess að hann var sjálfur alinn upp
í fábreytileika og einangrun, hann
naut þess sérstaklega þegar hann
fór í bæinn að setjast inn á kaffi-
hús og fá sér ristað súrdeigsbrauð
og Himalayate.
Við eftirlifandi fjölskylda
Bjarna eigum eftir sakna hans.
Hann fyllti lífið gleði og frásögn og
var hrókur alls fagnaðar.
Elsku Hanna, við sendum sam-
úðarkveðjur og erum viss um að
Bjarni verður ávallt með þér í
andanum.
Jóhanna Hinriksdóttir.
Bjarni Bergsson
✝ Bára Helga-dóttir fæddist í
Vík í Mýrdal 17.
september 1938.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Suðurnesja 7.
nóvember 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Helgi
Helgason, f. 30. júní
1911, d. 6. október
1985, og Jóhanna
Halldórsdóttir, f. 24. ágúst 1909,
d. 15. febrúar 1969. Bræður
Báru voru Halldór Hörður, f. 19.
janúar 1930, d. 22. ágúst 2018,
Helgi Grétar, f. 31. janúar 1935,
d. 19. september 1990, Valgeir
Ólafur, f. 13. janúar 1937, d. 27.
janúar 2012, Sævar, f. 12. júlí
1941, d. 28. desember 2008, Jón
maki Guðfinna, f. 14. september
1970, og Guðlaug, f. 25. febrúar
1968, maki Hafsteinn, f. 29. mars
1966. Fyrir átti Einar þrjú börn,
þau eru: Einar Ingvi, f. 9. mars
1951, Ásta, f. 18. maí 1953, og
Eygló Ósk, f. 27. júlí 1957, d. 3.
mars 1998. Bára átti 23 barna-
börn og 21 barnabarnabarn.
Bára ólst upp í Vík í Mýrdal til
15 ára aldurs. Þá flutti fjöl-
skyldan suður til Njarðvíkur þar
sem Bára bjó alla tíð síðan. Bára
starfaði sem gangastúlka á
sjúkrahúsi Keflavíkur og við
ræstingar hjá varnarliðinu í 15
ár. Einnig starfaði hún hjá
veisluþjónustu Axels Jónssonar í
10 ár þar sem henni líkaði ein-
staklega vel. Bára var 16 ára
gömul þegar hún gekk í Kven-
félag Njarðvíkur og starfaði
mikið fyrir Rauða kross Íslands.
Bára verður jarðsungin frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju í dag, 15.
nóvember 2018, klukkan 14.
Bjarni, f. 18. febr-
úar 1949, d. 24.
apríl 2016.
Hinn 13. apríl
1963 giftist Bára
Einari Árnasyni, f.
1. september 1930,
d. 11. febrúar 2016.
Bára eignaðist sex
börn, þau eru: Jó-
hanna Guðrún, f. 2.
ágúst 1956, maki
Skúli Hafþór, f. 9.
september 1956. Helgi Guðjón, f.
4. október 1958, maki Aneta, f.
29. desember 1983. Árni, f. 20.
desember 1962, var kvæntur
Sigríði Lilju Sigurðardóttur, f. 1.
desember 1965. Áslaugur Stef-
án, f. 5. mars 1964, maki Guðrún
Jóna, f. 3. september 1974.
Arnar, f. 11. september 1965,
Elsku mamma mín, nú er kom-
ið að kveðjustund.
Að eignast góða mömmu er
ekki sjálfgefið. Ég var svo heppin
að eiga bestu mömmu sem hægt
er að hugsa sér og í henni mína
bestu vinkonu. Þú varst mikil fjöl-
skyldukona og við börnin þín og
okkar fjölskyldur vorum þér allt.
Þegar ég hugsa til baka þá man ég
aldrei eftir því að þú hafir skamm-
að mig, alltaf svo ljúf og góð. Ég
var 15 ára þegar ég kynntist Haf-
steini og þú tókst honum strax
opnum örmum. Við eigum fjögur
börn og líf okkar hefði ekki verið
eins og það er ef við hefðum ekki
átt þig að. Sú hefð skapaðist að þú
komst alltaf á páskadagsmorgun
með páskaeggið þitt og opnaðir
það með okkur. Á aðfangadag
komstu svo með pakkana þína í
fallega jólasveinapokanum þínum
og naust dagsins og kvöldsins með
okkur. Við áttum margar góðar
Spánarferðir, sumarbústaðarferð-
ir og ferðir í fallegu Víkina þína
saman. Við Hafsteinn hefðum ekki
haft tækifæri til að ferðast og gera
allt sem við höfum gert tvö saman
nema því þú komst alltaf og sást
um heimilið á meðan. Við fórum
áhyggjulaus í fríið og vissum að
börnin okkar voru í góðum hönd-
um hjá ömmu Báru. Þú varst svo
mikill klettur í lífi mínu, stóðst svo
sterk og hjálpaðir mér þegar ég
þurfti að takast á við erfið veik-
indi. Það leið aldrei sá dagur að við
heyrðum ekki hvor í annarri eða
hittumst, ég kom til þín eða þú til
mín.
Nafnið amma Bára festist fljótt
við þið og allir í kringum okkur
kalla þig ömmu Báru enda ekki
skrítið þar sem þú tókst alltaf öll-
um opnum örmum. Þú varst þeim
eiginleika gædd að mega ekkert
aumt sjá og hugsaðir alltaf um þá
sem minna máttu sín eins og
stúlkuna frá Indlandi sem þú
styrktir síðustu ár. Það sem þú
varst stolt af henni og nú er komið
að mér að taka við og halda áfram
að styrkja þessa stúlku.
Þú fluttir á Nesvelli fyrir þrem-
ur árum í íbúð við hliðina á
tengdamömmu. Það var svo gam-
an að fylgjast með því hversu fal-
legt samband þið áttuð og hugs-
uðuð vel um hvor aðra.
Elsku Jóhanna, Helgi, Árni,
Áslaugur og Arnar, missir okkar
er mikill. Ég er stolt og þakklát að
tilheyra hópnum okkar sem
mamma hélt svo vel utan um. Ég
elska ykkur.
Elsku mamma, mikið ofboðs-
lega á ég eftir að sakna þín en ég
veit að faðmurinn sem tekur á
móti þér er stór og hlýr; bræður
þínir, foreldrar og fleiri sem þú
saknaðir alltaf svo mikið.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Þín elskandi dóttir,
Guðlaug.
„Guð geymi þig“ er setning sem
amma Bára sagði alltaf þegar ég
var á leiðinni í ferðalag. Nú er
komið að guði að geyma elsku
ömmu sem ég elskaði svo heitt.
Amma Bára var einstök kona,
ástin sem hún sýndi öllum þeim
sem hún þekkti var einstök. Það
skipti ömmu engu máli hvaðan þú
komst eða hvað þú gerðir, hún bar
sömu virðinguna fyrir öllum,
stórum sem smáum.
Ég elskaði að fara til ömmu og
vera hjá henni í dekri. Amma vildi
allt fyrir mig gera og var alltaf til í
ís eða sætindi eins og ég. Hún elsk-
aði að fá okkur til sín eftir skóla,
fara í bakaríið og spila við okkur.
Þetta var toppurinn.
Ég hef alltaf reynt að vera að-
eins öðruvísi í klæðaburði og elsk-
aði að fá að fara í skápana hjá
ömmu, hvort sem það var að fá húf-
urnar hennar, hattana eða beltin
lánuð.
Þegar við Hörður fluttum til út-
landa þá var aðeins eitt skilyrði frá
ömmu; ég yrði með íslenskan
heimasíma svo hún gæti alltaf
hringt í mig. Í eitt skiptið fékk ég
skilaboð frá mömmu um hvort það
væri ekki allt í lagi hjá okkur. Jú ég
hélt það nú, en þá var amma búin
að reyna að hringja og hringja í
stelpuna sína en af einhverjum
ástæðum virkaði síminn ekki,
amma sat þá heima og var farin að
hafa áhyggjur af mér. Það sem ég
elskaði að heyra alltaf í ömmu og
spjalla um allt milli himins og
jarðar.
Ég man alltaf eftir brosinu þínu
þegar ég kom með Hörpu Mar-
gréti dóttur mína til þín í fyrsta
skiptið. Hún á yndislegar minning-
ar um ömmu Báru, ég er svo þakk-
lát fyrir það að hún fékk að kynn-
ast þér, elsku amma.
Minningarnar sem ég á í hjart-
anu um einstaka ömmu eru mér
einstaklega dýrmætar.
Ég sakna þín sárt, elsku amma,
og mun reyna alla daga að vera
eins falleg sál og þú varst. Takk
fyrir að vera alltaf til staðar fyrir
mig, ég elska þig.
Hafdís Hafsteinsdóttir.
Það sem ég á eftir að sakna þín
elsku amma mín. Samband okkar
var einstakt og einkenndist alltaf
af svo mikilli virðingu og ást. Þú
kenndir mér að fara með bænirnar
mínar og trúa á Guð. Það var alltaf
svo gott að fá að gista hjá þér því
þú kunnir svo margar bænir og við
fórum með þær allar fyrir svefn-
inn. Þú varst bæði með mér á stóru
og litlu stundunum í lífi mínu og
þessar stundir hefðu ekki verið
eins án þín. Þú kunnir svo sann-
arlega að setja þig í spor annarra
og máttir ekkert aumt sjá.
Þið Hafsteinn Logi voruð svo
góðir vinir og ég er endalaust
þakklát fyrir að hann skyldi fá að
kynnast þér. Nú er það minningin
sem lifir og við Atli lofum þér því
að vera dugleg að segja honum frá
þér og kenna honum bænina sem
þú kenndir barnabörnunum
þínum; Faðir vor.
Ég veit að þú munt halda áfram
að leiða mig og fjölskylduna mína í
gegnum lífið. Leiðsögn þín í lífinu
er ein stærsta gjöf sem ég hef
fengið.
Amma Bára, þú verður alltaf
ljósið í lífi mínu.
Þín
Hjördís, Atli og Haf-
steinn Logi.
Elsku amma Bára mín er farin
á betri stað, kveðjustundin var
erfið en hún fékk hvíldina umvafin
okkur fjölskyldunni og fann kær-
leikann umvefja sig. Stund sem ég
aldrei gleymi.
Hún fékk mig, Báru „litlu“, í
fangið þá aðeins 36 ára gömul, viss
pressa fyrir litlu nöfnuna, en frá
degi eitt var samband okkar ein-
stakt og minningarnar eru enda-
laust margar því við gerðum svo
mikið gaman saman. Sumarnæt-
urnar í steinablómabeðinu, silfur-
púss og smákökubakstur korter í
jól, sofa í ömmurúmi með olíu-
borna fætur (olían heit af ofnin-
um), Vík í Mýrdal, okkar uppá-
haldsstaður, húsið sem hún og
bræður hennar fæddust í, krata-
kosningavökurnar, vika á skíðum í
Kerlingarfjöllum með okkur Jó-
hönnu Helga, ófá skipti út að
borða, bíó, jólatónleikar, öll ára-
mót, ná í hana vikulega og leggja
fallega hárið á henni, gefa henni
fyrsta langömmubarnið Skúla Má
’96 og svo Elmar Þór 17. sept. ’98 í
60 ára afmælisgjöf, bjóða henni í
mat og svo ótal margt fleira.
Amma Bára mín, ég geymi þig í
hjarta mínu, alltaf, og reyni að
bera nafn þitt vel og gera þig
stolta. Drottningin mín, þú vissir
að þú varst elskuð af mér og mín-
um, það er mér svo mikilvægt. Ég
var alltaf svo montin að eiga svona
stórglæsilega og góða ömmu
Báru.
Þakklát er ég fyrir að hafa get-
að á 80 ára afmælinu þínu 17. sept.
sl. farið með þig í förðun, gert hár-
ið fínt og skálað í hvítvíni yfir há-
degismat á veitingastað. Þín er
sárt saknað af okkur öllum.
Takk fyrir að standa með mér
og mínum í blíðu og stríðu. Ég hef
nú skrifað nafn þitt í síðasta skipt-
ið í pöntunarbókina mína því þú
vildir kveðja með hárið fínt og ég
stend við mitt.
Það verður skrítið að eiga af-
mæli á mánudaginn án þín en ég
kveiki á öllum kertunum í húsinu
og hugsa til þín.
Við stelpurnar þínar verðum
allar með eitthvað bleikt og marg-
ar okkar eitthvað fallegt sem þú
áttir.
Hvíldu í friði, ég bið að heilsa
fólkinu þínu sem þú saknaðir svo
sárt.
Þín
Bára Skúladóttir, Smári,
Skúli Már og Elmar Þór.
Söknuðurinn er mikill en þakk-
lætið í hjarta mínu er enn meira.
Þú kenndir mér það mikilvægasta
í lífinu. Þú kenndir mér að trúa.
Stundirnar þegar þú sast með mér
og fórst með bænirnar fyrir svefn-
inn gleymast aldrei. Stoltið sem
skein úr augum þínum nýlega,
þegar við mæðgur vorum hjá þér
og Sólrún Tinna fór með faðirvorið
reiprennandi fyrir þig, var svo fal-
legt og er mér svo dýrmætt.
Þú ert mín fyrirmynd í svo
mörgu og mikilvægu og er ég þér
þakklát fyrir svo margt.
Þú varst einstök kona, góð við
alla og vildir að öllum liði vel. Ég
trúi því að nú líði þér vel umvafin
fallegum englum sem hafa tekið á
móti þér opnum örmum.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Elsku amma Bára, engillinn
okkar, þín er sárt saknað en fal-
legar minningar um einstaka
ömmu geymum við í hjörtum
okkar.
Þín
Helga Hafsteinsdóttir.
Elskulega frænka mín hún
Bára er látin. Við andlát Báru
frænku sækja á mig ótal minning-
ar um einstaklega ljúfa og góða
frænku sem hefur verið stór hluti
af mínu lífi síðan ég man eftir mér.
Það var alltaf svo gott að koma til
hennar Báru frænku enda tók hún
ávallt á móti mér eins og hún ætti í
mér hvert bein enda leit ég stund-
um á hana sem ömmu mína, en föð-
ursystir var hún og hún var algjör-
lega einstök sem slík.
Elsku frænka, tárin fylla augun
mín þar sem ég sit núna og skrifa
um þig, mér finnst sárt að ég eigi
ekki eftir að koma til þín í kaffi
þegar ég kem suður í heimsókn um
helgar eða fá þig yfir í kvöldmat til
okkar mömmu. Það er svo skrýtið
hvernig lífið getur bara breyst á
örskotsstundu því fyrir aðeins
nokkrum vikum áttum við yndis-
legt kvöld saman og ég hefði ekki
trúað því að stuttu eftir þetta kvöld
myndir þú kveðja þetta líf.
Ég mun sakna þín, elsku
frænka, og þakka þér samfylgdina
í gegnum lífið. Þessi samfylgd hef-
ur verið mér afar dýrmæt.
Sunneva Guðjónsdóttir.
Bára Helgadóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
BRYNDÍS GUÐRÚN
KRISTJÁNSDÓTTIR,
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 1. nóvember.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju mánudaginn
19. nóvember klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hennar er
bent á minningarsjóð líknardeildar og heimahlynningu LSH.
Árni Vilhjálmsson
Kristjana S. Árnadóttir Kristján G. Guðmundsson
Svan G. Guðlaugsson Inese Babre
Guðlaug B. Árnadóttir Jón P. Bernódusson
Vilhjálmur Árnason Sigfríður G. Sigurjónsdóttir
Kristján S. Árnason Anna Kristín Grettisdóttir
Halldór R. Hjálmtýsson Nelia B. Baldelovar
Pétur G. Þ. Árnason Ingibjörg K. Þórarinsdóttir
Ágúst Hjálmtýsson Yfan Tang
Ástrós Hjálmtýsdóttir Kristján Bjarnason
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HAUKUR BENEDIKTSSON,
lést sunnudaginn 11. nóvember á
Sjúkrahúsi Akraness.
Útför fer fram í kyrrþey.
Hjalti Hauksson
Benedikt Hólm Hauksson
Jóhanna S. Hauksdóttir Haukur Magnússon
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÍÐUR LILLÝ
GUÐBJÖRNSDÓTTIR,
Strandvegi 2, 210 Garðabæ,
lést á blóðlækningadeild 11 G á
Landspítalanum við Hringbraut aðfaranótt miðvikudagsins
14. nóvember sl. Útförin verður auglýst síðar.
Gunnar Þór Þórhallsson
Margrét Gunnarsdóttir
Vilborg Gunnarsdóttir
Þórhallur Gunnarsson Brynja Nordquist
barnabörn og barnabarnabörn