Ófeigur - 15.04.1948, Blaðsíða 9
ÓFEIGUR
anum. Höfðu kommúnistar þriðjung liðs á hvorum fundi
og varði sá liðskostur alla kúgun Rússa. Næst var
fundur ungra manna úr öllum stjórnmálaflokkunum.
Voru kommúnistar þar einir móti borgaraflokkunum.
Samþykkti stjórnarliðið bæði ádeilu á kommúnista fyrir
ofsa þeirra í Tjekkoslóvakíu og Finnlandi og auk þess
áskorun um stuðning við ráðuneyti Stefáns Jóhanns.
Daginn eftir birtir Vigfús Guðmundsson yfirlýsingu í
Tímanum, þar sem hann saumar allþétt að ungum Fram-
sóknarmönnum fyrir þátttöku í stuðningi við samstjórn-
ina. Hafði Vigfús sett ádrepu sína í blaðið, án þess að
ritskoðun væri beitt en líklegt þykir að Hermann hafi
sagt: ,,Þú ræður verkum þínum Vigfús.“ Þegar Eysteinn
sá klausuna þótti honum, sem búið væri að kippa einum
fæti undan valdastóli sínum. Greip hann símann og var
hálfa stund burtu við liðsdrátt móti Vigfúsi. Hermann
var ekki heldur iðjulaus þá stundina og kallaði saman
þá menn, sem höfðu átt þátt í að bera fram traust á
vini hans Eystein og Bjarna. Setti hann upp svip rann-
sóknardómara og spurði ungmennin, hvaðan þeim kæmi
vald og myndugleiki til að marka stefnu Framsókn-
ar. Tjáði hann þeim, að það væri hans verk en ekki
þeirra enda skyldu orð þeirra og yfirlýsingar teljast
markleysa. Sannaðist nú á Hermanni, það sem keisari
einn sagði: „Landflótta konungur er auma skepnan.“
Framsóknarpiltarnir sögðu, að Hermann væri „plat“
formaður og yrðu hans fyrirmæli að engu höfð, enda
birtu þeir hortuga yfirlýsingu móti Vigfúsi. Urðu um
þetta deilur í ýmsum blöðum. Þótti mönnum Vigfús
hafa verið vopndjarfur og einarður að venju. Setti Ey-
steinn nú á hann ritbann hið meira og má ekki taka
neitt í blaðið eftir fjárgæslumanninn, nema það sé tví-
lesið af völdum mönnum. Hins vegar telur Vigfús
dagana þangað til hann er laus við öll kúgunarbönd og
fær aðstöðu til að sinna gestum sínum við bjarkarilm á
bökkum Hreðavatns.
XIV.
Þegar menn eins og Vigfús Guðmundsson eða Sigfús
Hallgrímsson í Vogum við Mývatn óska eindregið eftir
að mega búa í pólitiskri flatsæng með bolsivikum þá
stafar það af því, að þeir hafa um langa stund barizt
í kosningum móti stefnu efnameiri borgara um inn-
2