Ófeigur - 15.04.1948, Blaðsíða 24

24
ÓFEIGUR
Barði og Gylfi. Á móti voru allir Mbl.-menn og kratar,
en málið komst þó til efrideildar og fékk þar fáa og
leiðinlega lífdaga. Hannibal stóð þar með Hermanni og
Brynjólfi, en Bjarni B. og kratar voru 9 móti 8. Var
allt útreiknað fyrirfram, að Eysteinn og menn hans
skyldu fylgja Sigfúsi fast í neðrideild, til að sýna kjós-
endum vaskleik sinn. f efrideild skyldi málið lognast út
af, án eftirmæla í blöðunum. Þetta eiga að heita klók-
indi, og þeir klóku halda, að kjósendur sjái ekki bak
við leiktjaldið. En það er öðru nær. Kjósendur vita
flest af því, sem á að leyna fyrir þeim, og vinsældir
Ófeigs stafa alveg sérstaklega af því, að þar er lesend-
um oft réttur sá þráðarendi, sem þeim þykir sig vanta.
Pólitískt pukur er æfinlega merki um slæman málstað
og minnimáttarkennd. Ef Eysteinn hefði þorað að
segja samvinnumönnum sannleikann í þessu máli, mundi
hann hafa sparað sér mikið erfiði við laumuspil Her-
manns og Sigfúsar. Skynsamir menn hefðu fallizt á og
metið nauðsyn borgaralegra samtaka, ef þeim hefði
verið flutt málið hreinlega. Til að fá aðstöðu til að
losna við bolsivika úr landstjórninni, varð að gera í
bili griðasáttmála milli kaupfélaga og kaupmanna um
að að láta að mestu gilda gömul landamæri. En vel má
það vera samvinnumönnum um allt land umhugsunar-
efni, hversu komið er málum þeirra, að mestu flóða-
labbar alþingis, hafa stærstu málefni þeirra að leikfangi.
XXXIII.
Hermann hefir mjög uppi ráðagerðir að færa út ríki
sitt, skipta um nafn á flokknum, afneita fortíð hans,
en fá inn í nýsköpunina Gylfa, Barða, Hannibal, Sig-
fús, Jónas Haralz og það, sem þeim kynni að fylgja.
Talað er um, að þessi blanda gæti heitið Lýðveldis-
flokkur, af því að lýðveldið er komið og til að safna
undir merkið þeim frumefnum, úr verkamannaflokk-
unum, sem hallast að einræði. Hermann hugsar ekki
um málefni, heldur atkvæði, í sambandi við valdabar-
áttu. Hann sér fólkið f jölmenna úr sveitunum, einkum
til Reykjavíkur. Til að fullnægja þörf þess, er Tíminn
gerður að dagblaði og byrjað að ræða sérstaklega um
síld. Þessi flokksmyndun getur átt mikinn rétt á sér,
ef með því tækist að sameina „rótlaust þangið“, sem er
framvörður bolsivismans. Hitt er vafasamt, hvað þeir