Ófeigur - 15.04.1948, Blaðsíða 19

ÖFEIGUR
19
XXVIII.
Við umræðurnar um Bessastaði kom í ljós, að þegar
ríkisstjóri fór þangað til vistar, hafði Hermann gefið
út einskonar fríbréf til stjórnarvaldanna um að ríkis-
sjóði bæri að styðja að ummyndun staðarins. Þetta
plagg var síðan notað eins og allsherjar lykill að lands-
sjóði, þegar um tiikostnað við Bessastaði var að ræða.
Að vísu hafði Hermann enga heimild til að gera slíka
ákvörðun, en allar stjórnir, sem setið hafa að völdum
síðan 1941, hafa látið sem þær tryðu á gildi þessa
fáránlega plaggs. Hefir síðan, ár eftir ár, verið veitt
fé til umbóta á Bessastöðum, stórar fjárhæðir, og aldrei
leitað samþykkis alþingis.
Þegar ég óskaði í fyrirspurnarformi eftir skilagrein,
höfðu hlutaðeigandi ráðherrar ávísað í þessu skyni allt
að fimm milljónum kr. Erlendis er öll eyðsla, til þjóðhöfð-
ingja og húsakynna þeirra, ákveðin af löggjafarþingun-
um, eins og hver önnur útgjöld.Hitler og Stalin hafa
hinsvegar sömu aðferð og Hermann, hvort sem það
hefur verið til fyrirmyndar eða ekki. I umræðunum
tók ég fram, að sjálfsagt væri að hafa sómasamleg
húsakynni á forsetaheimilinu, enda mundi þingið hafa
tekið í það mál með velvilja, ef höfð hefði verið í því efni
sómasamlega fjárveitingaraðferð. Þingmenn brostu
samt, þegar Pétur Ottesen skaut inn í spurningu „hvort
tilkostnaður við alifuglahúsið mundi nema 1000 kr. á
púttuna".
Tilgangur minn með fyrirspurninni var sá, að freista
að þingið tæki upp í þessu efni sömu vinnubrögð
eins og tíðkast hjá hvítum og frjálsum mönnum. I
öðru lagi var mér kunnugt um, að landið var búið að
ganga mjög myndarlega frá bústað æðsta starfsmanns
þjóðfélagsins og að þar hafði komið fram allmikill stór-
hugur og nokkur framsýni. Hinsvegar hefur alþingi
og rikisstjórn sýnt frámunalegt hirðuleysi og skamm-
sýni varðandi húsakynni Alþingis og stjórnarráðsins,
hliðstæð hinum frámunalega kotungsskap, sem höfuð-
borgin lætur koma fram um sín húsnæðismál fyrir stjórn
bæjarins. Tel ég sigurvænlegt, að bregða á loft fyrir
augum alþjóðar, mynd af þeirri rausn og fyrirhyggju,
sem sýnd hefir verið í verki á Bessastöðum, til að eggja
forráðamenn ríkisins og höfuðborgarinnar, um að sýna
nokkurn stórhug um hin ytri tákn stjórnarvaldsins í