Ófeigur - 15.12.1950, Qupperneq 3

ÓFEIGUR
3
Símar til Bessastaða um heimild í nokkra klukku-
tíma til að freista að klambra upp þingmannastjórn.
Jafnframt símar hann heimboð til glímukappans, og
var það skjótlega þegið. Þá sátu þeir Ólafur og Her-
mann saman í fimm klukkustundir og sömdu um allt,
sem hingað til hafði aðskilið þá. Ólafur bauð Fram-
sókn forsætið, ef Steingrímur búnaðarmálastjóri eða
\ einhver honum líkur hefði veg og vanda af stjórnar-
myndun. Eysteinn gat fengið galtóman kassann og
mörg hundruð milljóna ábyrgðir, en Hermann landbún-
aðarmálin, ef Framseókn vildi fella krónuna um ná-
lega helming til að létta á útveginum. Hermann játti
öllu. Ólafur hafði unnið mikið dagsverk. Bjargað metn-
aði þingsins, afstýrt hættu af úrræðamiklum utanþings-
manni. Fengið mildan, vinsælan og athafnalítinn and-
stæðing í forsæti. Útvegað handa sér og sínum utan-
ríkismál, verzlun og viðskipti, útvegsmál, landhelgis-
mál, símamál, útvarp og kennslumál. Njáll lagði slæð-
ur góðar ofan á sættagjöld til Flosa. Hermann lagði
allar milljónir eignaaukaskatts Eysteins ofan á sína
sætt, til að gleðja stóreignamenn þjóðarinnar, um leið
^ og eiðrofinn var tekinn í fulla sátt.
*
Ráðuneyti Steingríms Steinþórssonar er sterkt og
veikt í senn. Samkomulag ráðherranna er gott. Þeir
eru staðráðnir í að sitja lengi að völdum, helzt ekki
minna en tvö kjörtímabil. Sexmenningarnir mynda
þrjár valdasamstæður. Bjarni og Eysteinn fundu á
sér, að þeim væri hentugt að gera ráð fyrir langri sam-
búð. Þeir eru á svipuðu aldursskeiði. Báðir höfðu geng-
ið um áraskeið í hin rauðu björg, en komu þaðan aft-
ur með endurminningar sem minntu á ferðalag Jóns
Hreggviðssonar innan um gálgamennina í Hollandi.
l Hvorugur átti þangað afturkvæmt. Á lýðræðisbraut-
inni var þeim sá kostur einn vænn til frama og valda,
að halda uppi skin-ófriði milli ,,almúga“ Framsókn-
armanna og íhaldsliðsins, en samræma baráttu og
átök báðum til hagsældar. Með Ólafi og Hermanni tók-
ust heitar skyndiástir. Mæla báðir á þann veg hvor
um annan, að þeir hafi vart kynnzt slíkum stjórn-
málamanni eða betri dreng heldur en hinum nýja mót-
býlismanni. Hvorugur aðilinn treystir þó á varanlegan