Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 43

Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 43
ÖFEIGUR 43 um í senn. Fundust þá fjölmargir dulmálslyklar. Urðu hinir seku þá að játa sekt sína. Voru þeir ýmist í þjón- ustu íslenzkra útgerðarfélaga eða erlendra. Sumir störfuðu bæði fyrir landa sína og útlendinga og þágu fé fyrir. Þessi sviksemi gaf ástæðu til að fá enska lögreglu í lið með sér. Barst þaðan allmikil vitneskja í þessu glæpamáli frá ensku lögreglunni, þar á meðal allmargir dulmálslyklar, sem tilheyrðu njósnum íslend- inga fyrir þessa útlendu aðilja. Engin löggjöf var til um þessa svikastarfsemi. Var ekki hægt að dæma af- brotamennina nema í mjög lágar sektir. Hinsvegar urðu þeir fyrir hörðum dómum almenningsálitsins i landinu. Þeir landhelgisnjósnarar, sem höfðu nokkrar félagslegar mannvirðingar, urðu að afsala sér trúnaði fyrir það mannfélag, sem þeir höfðu svikið með svo skemmilegum hætti. XXI. Varðbátar í stað varðskipa. Meðan Magnús Gu^mundsson sat að völdum, 1932 —34 og neyddist til að láta tvö af þremur gæzluskip- um liggja aðgerðalaus inni í höfnum til að spara kol og olíu í nauðsynlegum ferðum, kom Pálmi Loftsson að máli við ráðherrann og benti honum á, að þetta ófremd- arástand í gæzlumálum gæti ekki staðið til langframa. Þó að skipin tvö lægju í höfn, væri við þau mikill kostn- aður, þar á meðal allt mannahald, en enginn stuðning- ur fyrir landhelgisvarnir. Mætti heita, að gæzlan væri að mestu leyti lögð niður, þó að eitt skip væri til eftir- lits með allri strandlengjunni. Lagði Pálmi Loftsson til, að tvö skipin yrðu seld, en í þeirra stað keyptir og gerðir út vopnaðir bátar, sem gætu dreift sér á ströndina eftir þörfum. Ráðherrann tók þessari bend- ingu kurteislega, en gerði ekkert í málinu. Eftir stjórn- arskiptin 1934 tók Pálmi Loftsson málið upp að nýju við þingið. Ég var þá formaður fjárveitinganefndar. Málið var þar til umræðu og fékk góðar undirtektir. Meðal þeirra Sjálfstæðismanna í nefndinni, sem lögðu gott til þessarar breytnigar, voru Magnús Guðmunds- son og Pétur Ottesen. Stuðningsmönnum málsins þótti henta, að fá liðveizlu utan þings frá fulltrúum útvegs- ins. Var þriggja manna nefnd sett til að gera rök- \
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.