Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 11

Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 11
ÖFEIGUR 11 á ræktun ferskvatnsfiska. Leit út fyrir að þessi „vís- indi“ mundu halda áfram eins og tilraunastarfsemi Löves, ef hin æðri máttarvöld hefðu ekki tekið í taum- ana og reynt að bæta úr yfirsjónum búnaðarforkólfanna. # Þór Guðjónsson hafði, á vegum svefnsækinnar rík- isstjórnar horft á svil og seiði ferskvatnsfiska í skrif- stofu sinni í nokkur missiri, þegar honum tæmdist miljónaarfur í Danmörku. Var nú úr vöndu að ráða. Eysteinn Jónsson og ýmsir samstarfsmenn hans hafa gert skattalögin svo úr garði, að fjármagn er útlægt úr eigu einstaklinga á íslandi, nema í höndum snjallra sjónhverfingamanna. Varð hinum unga laxafræðingi strax fullljóst, að ef hann flytti fjármagn sitt heim til ættjarðarinnar, hyrfi það undir eins í gapandi gjá ríkLsjóðs.Sá hann þann kost vænstan, að hætta „vís- inda“starfsemi sinni hér á landi, en hverfa til Dan- merkur og gæta þar milljónaarfsins. Bjarna Ásgeirs- syni þóttu þetta ógeðfelld tíðindi, að missa með þess- um hætti starfsmann, sem var honum mjög að skapi. Varð það nú að samkomulagi milli Bjarna sem æðsta manns búnaðarmála hér á landi, og Þórs Guðjóns- sonar, að hann skyldi koma í sumarleyfi sínu frá arf- gæzlu í Danmörku og halda áfram „vísindalegri“ klak- stjórn fyrir Islendinga. Kom Þór hingað til lands í sumarleyfinu og gat notað kaup sitt hér sem erlend- ur ferðamaður. Ekki gerði hann ferskvatnsfiskunum gagn eða mein með heimsókn sinni. Þótti Hermanni Ijúft að feta í þessu máli, eins og í mörgu öðru, í spor hins skörulega fyrirrennara. Ólafi á Hellulandi þótti nú vera ástæða til að spyrja þing og stjórn hvort ekki væri tiltækilegt, að hann starfaði, þar til nýr lærdómsmaður kæmi, við að halda áfram fyrra verki sínu, bæði við ræktun ferskvatns- fiska og æðarfugla. Taldi hann sig geta sinnt báðum þessum málum fyrir lítið brot af þeim tilkostnaði, sem ríkið hafði haft af hinum auðuga erfingja. Ekki þótti þinginu í vetur, eða Hermanni, þetta tiltækilegt. Létu leiknautar aflraunakappans svo um mælt, að Ólafur hefði aldrei viljað leggja gott orð til bolsivika, meðan sú ferskvatnsfiskaræktun var stunduð, og skyldi hann gjalda þeirrar þverúðar. Liggur öll umhyggja fyrir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.