Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 37

Ófeigur - 15.12.1950, Blaðsíða 37
ÓFEIGUR 37 atriði gat ég ekki stuðzt við Emil Nielsen, því að hann hafði byggt allan flota Eimskipafélagsins með kolavélum. Ég afréð að lokum að leggja út í óvissuna og láta smíða mótorskip til gæziunnar. Þá var ekki í öllum heiminum eitt einasta vélskip til landhelgis- gæzlu. Eftir að þessi ákvörðun var tekin, fól ég Emil Nielsen alla framkvæmd við byggingu skipsins, og tók hann þann vanda að sér, eins og svo oft endrnær, þeg- ar íslenzka þjóðfélagið þurfti hjálpar hans við. Ég lagði fyrir forstjórann að fylgja að Jdví leyti, sem unnt væri tillögu okkar Sveins Ólafssonar, að skipið yrði nothæft til björgunar og gæzlu. Ennfremur mælti ég svo fyrir, að leitazt skyldi við að hafa herbergi undir- manna á skipinu svo fullkomin sem unnt væri og gera ráð fyrir sérstöku baðherbergi fyrir háseta. Emil Niel- sen sýndi hinn mesta áhuga og umönnun við verkið, svo sem hans var von og vísa. Hefur ,,Ægir“ nú í 20 ár verið hið mesta happaskip og gert þjóðinni bæði gagn og sóma. Herbergi undirmanna á ,,Ægi“ eru betri en á nokkru öðru íslenzku skipi. En bað handa skip- verjum á „Ægi“ kom aldrei svo heitið gæti. I því efni var hinn mikli ágætismaður bam samtíðar sinnar. XIV. Björgunar- og gæzlustarf „Ægis“. Með komu „Ægis“ hófst nýtt tímabil í sögu björg- unarmálanna. Nú átti þjóðin gott og öflugt björg- unarskip búið fullkomnum tækjum til að bjarga skip- um og mönnum. Einar M. Einarsson var fengsæll á tekjur, bæði af töku brotlegra veiðiskipa í landhelgi og þá ekki síður fyrir björgun skipa og báta. Dönsku varðskipin töldu sér skylt að vera langdvölum á höfn- um og hafa gleðskap með landsmönnum til að auka kynni með Dönum og Islendingum. Höfðu yfirmenn dönsku varðskipanna gestaboð fyrir heldra fólk í kaup- stöðum landsins og dansleiki um borð til að gleðja liðsmenn, sem höfðu langar fjarvistir frá heimilum sín- um. Áður en „Ægir“ kom til sögunnar, þótti nokk- uð við' brenna, að yfirmenn íslenzku sjólögreglunnar tækju þessa lifnaðarhætti hinna dönsku varðskipmanna sér til fyrirmyndar. Ekki vildi Einar M. Einarsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.