Ófeigur - 15.12.1950, Page 23

ÖFEIGUR
23
brandur Jónsson að fást við útreikninga í Hólakirkju-
garði á grunni dómkirkjunnar. Er sennilegt, að Páll
Zophoníasson, sem flutti um þetta leyti norður, hafi
látið þessar rannsóknir hlutlausar. Ríkisstjórnin veitti
Guðbrandi ekki leyfi til að skipta sér á einn eða ann-
an hátt af beinum biskups og sona hans. En í kyrþey
tekur Guðbrandur sér fyrir hendur að leita að bein-
um þeirra Hólafeðga til að flytja þau burtu. Taldi hann
sig hafa fundið þrjár beinagrindur á þeim stað, sem
líklegt mætti telja að verið hefði gröf þeirra feðga.
Svo hljóðlega fór Guðbrandur í þessu máli, að Skag-
firðingum virðist hafa verið með öllu ókunnugt um
þetta athæfi nema ef vera skyldi einhverjum sárfáum
samsektarmönnum. Ekki er vitað, hvar Guðbrandur hef-
ur falið beinagrindurnar þrjár fyrstu ár eftir upp-
gröftinn, en þær munu þó hafa verið einhversstaðar í
höfuðstaðnum. Að lokum spurðist til beinagrind-
anna í kaþólsku kirkjunni og voru þær þá geymdar í
smekklegri kistu. Hefir Hólabiskup í Landakoti að lík-
indum látið gera kistuna og búa veglega að helgum
dómi píslarvottanna svo sem er siður k.aþólskra manna.
En ekki tóku kaþólsku prestarnir við beinum þeirra
feðga til varanlegra geymslu, sennilega af því, að þeir
þekktu umráðamanninn og hafa áreiðanlega efast um
gildi heimildanna fyrir uppgreftrinum. Þeir hafa viljað
búa heiðarlega að minningu hinna frægu feðga, en ekki
blandað sér að öðru leyti í þessar framkvæmdir Guð-
brandar. Hann mun að vísu telja sig kaþólskan mann.
Það er mál manna að af tilteknum og mjög skiljanleg-
um ástæðum ætli hin æruverðuga móðurkirkja ekki
að veita þessum umsækjanda viðtöku í söfnuðinn
fyr en komið er að því augnabliki þegar Guðbrandur
yfirgefur í einu lúterskuna og jarðlífið. Stóð málið með
þessum hætti þegar Sigurgeir Sigurðsson tók við bisk-
upsdómi á íslandi.
#
Nokkur pati hafði borizt út um uppgröftnn og
að Guðbrandur hefði ferðazt með bein Hólafeðga
stað úr stað líkt og banamenn Þorgeirs Hávars-
sonar með höfuð fornkappans, en að lokum og
það ekki alls fyrir löngu hefðu þau hafnað í Landa-
kotskirkju. Sigurgeir biskup virðist einn meðal höfð-
ingja kirkjunnar, hafa skilið til fulls muninn á mann-