Skessuhorn - 04.03.2015, Blaðsíða 24
24 MIÐVIKUDAGUR 4. MARS 2015
„Ég veit ekkert hvað ég verð lengi
að þessu. Vonin er sú að þetta verði
að einhverju leyti komið í stand fyrir
sumarið en ég veit ekkert hvort það
er raunhæft. Hingað til hef ég mest
verið einn í að rífa innan úr hús-
inu og laga. Það er líka gott að eiga
pabba sem er húsasmiður og tengda-
pabba sem er rafvirki. Þeir eru mér
báðir innan handar við þetta, gefa
hollráð og koma þegar ég þarf á
þeim að halda. Gamlir vinir hafa
svo komið hingað og hjálpað til dag
og dag við að rífa innan úr húsinu.
Ég tek næstum allt í burtu sem hef-
ur verið gert síðustu 100 árin, inn-
réttingar, gömul gólfefni, einhverja
milliveggi, klæðningar og annað.
Segja má að grindin ein standi eftir
þegar ég verð búinn að rífa og byrja
að smíða og endurnýja. Ég get þó
notað ofnalagnir og eitthvað af raf-
lögnum áfram og upprunalega gólf-
ið á efri hæðinni verður eins og nýtt
þegar búið verður að taka það í gegn,
þar eru borð úr norskum trjám sem
lifðu fyrir 200 árum eða svo.“
Skagamaðurinn Ólafur Páll
Gunnarsson stendur með kúbein
milli handanna í gömlu húsi á Akra-
nesi sem hann keypti í lok síðasta
árs. Hann lítur upp. „Hér ætla ég að
smíða vegg,“ segir Óli Palli og bend-
ir.
Þykir vænt um Akranes
Það þarf ekki að kynna Óla Palla fyr-
ir lesendum Skessuhorns og lands-
mönnum öllum. Hann hefur um
margra ára skeið sinnt þáttagerð
í útvarpi og sjónvarpi. Borinn og
barnfæddur Skagamaður. Þó hann
sé löngu fluttur búferlum frá Akra-
nesi þá heldur hann alltaf tryggð við
bæinn enda á hann þar bæði foreldra
og stóran frændgarð. „Ég var rosa-
lega feginn þegar ég flutti héðan rétt
rúmlega tvítugur og suður á sínum
tíma en síðan eru liðin mörg ár. Mér
fannst gott að geta farið út í búð í
fjölmenninu syðra án þess að fólk
þekkti mig. Ég hafði beðið lengi eftir
því að fara héðan. Svo líður tíminn.
Í dag finnst mér mjög gott að koma
á Akranes. Mér þykir mjög vænt um
þennan bæ. Akranes er einhvern
veginn líflegra nú en oft áður. Mér
finnst betri stemning en fyrr og ein-
hvern veginn í loftinu að hún batni
enn. Það hefur líka margt fólk flutt
hingað aftur sem var farið héðan.“
Óli segir að það sé samt ekki á fyr-
irsjáanlegri dagskrá að hann flytji
aftur til Akraness. „Nei, það er nú
ekki planið þó enginn viti sína ævi
fyrr en öll er. Við fjölskyldan búum
Fyrirtækið Vinir Hallarinnar sem
hefur rekið Bíóhöllina á Akranesi
og staðið fyrir fjölda viðburða
þar í bæ um árabil verður nú að-
ili að nýjum samningi um rekstur
félagsheimilisins Hlégarðs í Mos-
fellsbæ. Samstarfsaðili Vina Hall-
arinnar verður umboðsskrifstofan
Prime í Reykjavík. Á þriðjudaginn
undirrituðu fulltrúar beggja fyrir-
tækja rekstrarsamning við Mos-
fellsbæ sem er eigandi Hlégarðs.
Til að sinna þessu hafa Vinir
Hallarinnar og umboðsskrifstof-
an Prime stofnað sameiginlegt fé-
lag sem heitir Hlégarður ehf.
Félagsheimilið hefur staðið
ónotað um nokkurt skeið. Unn-
ið hefur verið að miklum endur-
bótum bæði utanhúss sem innan.
Því verður haldið áfram á þessu
ári, meðal annars með því að end-
urnýja eldhúsið. Með rekstrar-
samningnum skuldbindur Hlé-
garður ehf. sig til að standa fyr-
ir að minnsta kosti tólf menning-
arviðburðum af ýmsu tagi árlega
í Hlégarði. Slíkir menningarvið-
burðir geta verið leik- og listsýn-
ingar, tónleikar, skemmtanir fyr-
ir eldri borgara, opin kvöld fyrir
framhaldsskólanemendur og aðr-
ir svipaðir viðburðir. Með þessu
vilja stjórnendur Mosfellsbæjar
tryggja að Hlégarður verði áfram
menningarhús Mosfellsbæjar.
„Þetta er samningur sem við
gerum til þriggja ára til að byrja
með. Þá verður hann endur-
skoðaður. Við leggjum til ýmsan
tækjabúnað og sinnum ákveðn-
um verkefnum fyrir bæjarfélagið.
Til að byrja með förum við hægt
í sakirnar á meðan við áttum okk-
ur betur á þörfum íbúa Mosfells-
bæjar. Síðan sjáum við fyrir okk-
ur ýmiss konar veisluþjónustu,
móttöku fyrir fyrirtæki og hópa
og þess háttar til viðbótar við það
sem höfum skuldbundið okkur til
að gera samkvæmt samningnum.
Það eru ýmsir möguleikar fyr-
ir ákveðnum rekstrargrundvelli,“
segir Ísólfur Haraldsson fram-
kvæmdastjóri Vina Hallarinnar
við Skessuhorn. mþh
Ísólfur Haraldsson og Vinir Hallarinnar skapa sér nú fótfestu í Mosfellsbæ
með því að eiga aðild að rekstri hins fornfræga félagsheimilis Hlégarðs þar í
bæ.
Taka við rekstri
Hlégarðs í Mosfellsbæ
Konungur Rokklands tekur gamalt hús í fóstur
suður í Hafnarfirði. En Akranes er
minn heimabær,“ slær hann föstu.
Hús í hjarta bæjarins
Húsið sem Óli keypti í nóvember
á síðasta ári stendur við Akratorg í
sjálfu hjarta Akranesbæjar. Það er
þekktast undir nafninu Sunnuhvoll
en hefur númerið 33 við Skólabraut
á opinberum skrám. Húsið hafði
staðið autt um nokkurt árabil. Það
var í eigu Íbúðalánasjóðs þegar Óli
festi á því kaup. „Mig langaði til að
eignast þetta hús. Ég sá að það stóð
tómt og hafði þekkt fólk sem bjó hér
og stundum komið hingað gegnum
árin. Mér hefur alltaf fundist húsið
fallegt og þótti synd að sjá það standa
autt og grotna niður. Það var búið að
vera til sölu í langan tíma þegar ég
fór að sýna því áhuga.“
Óli segir að það hafi skipt öllu að
húsið er á Akranesi, bænum þar hann
fæddist og ólst upp. „Ég hefði ekki
nennt að gera þetta ef húsið hefði
til að mynd staðið í Borgarnesi skil-
urðu, né Stykkishólmi eða einhvers
staðar annars staðar. Það er vegna
þess að þetta hús er hér á Akranesi
og á þessum stað að ég geri þetta.“
Gamall bæjarhluti með
aðdráttarafl
En það var fleira sem mælti með því
í huga Óla að eignast Sunnuhvol.
„Staðsetningin hér við Akratorg-
ið er sú besta hér í bænum. Hérna
niðri í gamla bæjarhlutanum á Akra-
nesi finnst mér að allir ættu að vilja
búa. Hér er fullt af gömlum og fal-
legum húsum og ég hef aldrei séð
hús sem ekki er hægt að laga. Það er
víða búið að rífa of mörg gömul hús
eða þau fjarlægð með öðrum hætti
til að byggja eitthvað annað og oftast
ljótt í staðinn. Gamli Skaginn á að
eiga hellings möguleika. Alls staðar
í heiminum vill fólk búa við sjóinn,
hafa útsýni yfir hafið, andað að sér
hreinu sjávarloftinu og heyra í brim-
inu. Hér á Akranesi er eins og all-
ir sem á annað borð geti ráðið hvar
þeir búa, vilji setjast að einhvers stað-
ar uppi í Flóa, sem lengst frá sjónum.
Kannski er það út af fýlunni sem er
oft hérna frá hausaþurrkuninni niðri
á Breið. Það getur vel verið. En ég
hef mikla trú á þessu. Akratorgið er
fallegt. Maður þarf ekki einu sinni
að splæsa í jólatré því það er sett upp
árlega beint fyrir utan stofuglugg-
ann hér,“ segir Óli og bendir út um
gluggann með útsýni yfir torgið.
Hús með rúmlega
aldarlanga sögu
Sunnuhvoll stendur vissulega á góð-
um stað við Skólabrautina. Í rúma
öld hefur það verið ákveðinn og á
sinn hátt áberandi hús í gömlu mið-
bæjarmynd Akraness. Eins og með
önnur gömul hús á Akranesi þá er
saga þess samofin mannlífi og sögu
bæjarfélagsins. Þegar Akranes fékk
kaupstarréttindi 1942 hafði Sunnu-
hvoll þegar staðið á sínum stað í 32
ár. „Þetta hús var byggt 1910 og er
því 105 ára gamalt á þessu ári. Hér
hefur fjöldi fólks átt heima í gegnum
tíðina. Sumir hafa sett sig í samband
við mig eftir að ég keypti húsið.
Ég er svona smám saman að kynna
mér sögu hússins og átta mig bet-
ur á henni. En ég finn að fólk sem
er á lífi í dag og á taugar til húss-
ins þykir mjög gott að vita til þess
að einhver sé að sýna því áhuga og
vilji koma því til vegs og virðingar á
ný. Sunnuhvoll á marga vini og vel-
unnara.“
Óli segir frá því að í Sunnuhvoli
hafi til að mynda búið klæðskeri
til lengri tíma. „Hann vann hér og
sneið og saumaði í viðbyggingu við
húsið og svo niðri í kjallara sem er
undir öllu húsinu. Sigurður skó-
smiður sem enn býr hér á Akranesi
átti líka heima hér. Hann gerði ým-
islegt til endurbóta fyrir húsið fyr-
ir um 25 árum síðan. Ég hef aðeins
verið í sambandi við hann og feng-
ið upplýsingar. Sigurður klæddi það
að utan, skipti um glugga og fleira.
Ég læt þá glugga halda sér enda eru
þeir ófúnir. Húsið hefur hins veg-
ar alltaf verið illa einangrað, reynd-
ar eiginlega aðeins að hluta til. Það
var til dæmis engin einangrun á efri
hæðinni og í þakinu. Ég hef verið að
bæta úr þessu undanfarið. En burð-
arvirki hússins er mjög heilt, enginn
fúi eða neitt, líklega vegna þess að
það var óeinangrað og óþétt. Þann-
ig séð er þetta að mörgu leyti gott
hús.“
Hvíld að vinna
í Sunnuhvoli
Það er mikil vinna að ráðast í endur-
bætur á gömlu húsi. „Ég hef verið
hér í öllum frístundum sem ég hef
átt síðan ég keypti húsið í nóvember.
Ég átti smá sumarfrí inni á Ríkisút-
varpinu frá því í fyrra og hef verið að
taka einn og einn dag af því. Þá kem
ég hingað upp á Skaga síðdegis eftir
vinnudag og vinn hér fram á kvöld
og gisti hjá mömmu og pabba hér
á Akranesi. Síðan næ ég næsta degi
heilum hér í húsinu með því að taka
út frídag. Svo er ég hér allar helgar.
Það hitti líka svo vel á að þátturinn
Rokkland sem ég er búinn að vera
með í mörg ár var settur í fjögurra
mánaða frí nú í nóvember. Fríið frá
Rokklandinu smellpassaði við þetta
verkefni hér og gefur mér meira
svigrúm en ella.“
Vinnan í húsinu er ákveðið frí og
sálubót frá erli dagsins í útvarpshús-
inu í Reykjavík. „Ég er einn með
sjálfum mér. Sumir halda að þegar
maður er fjölmiðlamaður sérhæfð-
ur í músík geri maður ekki annað en
sitja og hlusta á tónlist og spila plöt-
ur alla daga en það er ekki svo. Þeg-
ar maður er í vinnunni fer megnið
af tímanum í að svara síma, skrifa
tölvupósta, vera á fundum og þess
háttar. Hérna þegar ég er að vinna
í húsinu gefst mér hins vegar gott
tækifæri og friður til að hlusta á tón-
list, spá og spekúlera. Þetta smell-
passar alveg.“
Vill skapa gistiheimili
En fyrst að Óli og fjölskylda sjá
ekki fyrir sér að flytja upp á Akra-
nes, hvað ætlar hann þá að gera við
Sunnhvol þegar hann verður búinn
að gera húsið upp?
„Ég sé fyrir með að leigja húsið út
fyrir eins konar heimagistingu hér
við Akratorgið. Ef það gengur ekki
einhverra hluta vegna þá má allt-
af leigja húsið út til almennra nota
eða jafnvel selja það. En þetta er fal-
legt hús á besta stað í bænum. Þegar
búið verður að klæða það að utan og
endurnýja að innan þá verður þetta
eins og nýtt hús. Ég er ekkert með
dollaramerkin í augunum sjáandi
fyrir mér einhvern svaka bisness í að
hafa keypt þetta hús og eiga það eft-
ir að það hefur verið gert upp. Þetta
verða nú ekki nema þrjú herbergi
sem hægt verður að leigja og svo er
eldunaraðstaða og annað. Hins veg-
ar held ég að þetta eigi eftir að geta
borið sig, það er að fólk vilji gista í
svona húsi hér á þessum stað í bæn-
um,“ segir Óli Palli að lokum. mþh
Skrúðganga með börnum, lúðrasveit og skátum gengur fánum prýdd upp
Skólabraut áður en gatan var steypt. Gula húsið með rauða þakinu er Sunnuhvoll.
Til hægri á myndinni sést svo í húsið Vegamót (Skólabraut 35). Fjær má svo sjá
glitta í gamla íþróttahúsið sem stóð við Laugarbraut. Sennilega er myndin tekin
um 1960, líklega á 17. júní eða sumardaginn fyrsta.
Ljósm. Jóhannes Gunnarsson/ Ljósmyndasafn Akraness
Óli Palli ásamt Guðmundi Jóni Hafsteinssyni æskuvini sínum þar sem þeir félagar
voru staddir við að rífa innan úr Sunnuhvoli í síðustu viku.
Óli Palli á Akratorgi með Sunnuhvol í baksýn. Húsið er 105 ára gamalt og gengur
nú í endurnýjun lífdaga.