Skessuhorn - 04.10.2017, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 4. OKTÓBER 201718
gagnast mér sem slíkri. Aðeins væri
verið að leitast eftir niðurstöðu sem
myndi hjálpa þeim sem ættu eftir að
greinast síðar. Það óraði engan fyrir
því að ég væri ekki á réttum lyfjum.
Eftir það hefur allt gengið vel miðað
við aðstæður. Auðvitað var oft erfitt
að þurfa að sæta einangrun. Ég var
með núll í hvítum blóðkornum og
lenti í einangrun og blóðrannsókn-
um við það eitt að dóttir mín kom
heim úr leikskólanum með smávegis
hor. Eftir á séð var þetta þó allt mik-
ill skóli. Ekki bara fyrir mig, mann-
inn og börnin, heldur alla fjölskyld-
una og baklandið sem ég nefndi
áðan. Allir eru reynslunni ríkari.“
Rækta sauðfé og nýta
Eins og fram hefur komið er Anna
Dröfn nú byrjuð að taka þátt í fyrri
störfum sínum í Ensku húsunum
þar sem ferðaþjónustan er í full-
um gangi, þótt þrekið sé takmark-
að og dagarnir öðruvísi. Þegar við-
talið fór fram hafði hringvegurinn
á suðausturlandi rofnað og gisti-
pantanir streymdu inn frá ferðafólki
sem breyta þurfti ferðaáætlun sinni.
Í Ensku húsunum er lögð áhersla á
heimafengið hráefni og selt það sem
kallað er „local food.“ Þau hjón eiga
110 ær á Litlu-Brekku og nýta allt
kjöt af dilkunum í eigin veitingasölu.
Þannig telur Anna Dröfn að afkoma
sauðfjárbúsins sé betri en gerist og
gengur hjá sauðfjárbændum þar sem
allt sem framleitt er fer alla leið á
diskinn hjá gestinum. „Sauðfjárbú-
ið okkar er hagkvæmt og hefur fína
framlegð af þessum sökum. Við tök-
um um sjö þúsund manns í gistingu
á ári hér í þessum sögufrægu hús-
um og reynum að selja flestum gest-
um okkar mat. Við markaðssetjum
okkur einfaldlega sem ungu hjón-
in í fjölskyldurekna fyrirtækinu á
fallegasta staðnum, sem höfum
börnin okkar með í öllu sem við
gerum og það kunna gestir okkar
að meta. Við höfum auk þess feng-
ið gæðavottun Vakans sem er viður-
kenning fyrir fjögurra stjörnu gisti-
heimili sem uppfyllir ákveðin skil-
yrði. Þá má ég til með að nefna að
við höfum verið afskaplega heppin
með starfsfólk, sem er forsenda þess
að þetta hefur gengur vel hjá okk-
ur.“
Elsti hluti hinna sögufrægu húsa
á bökkum Langár er frá 1884.
Skemmtileg tilviljun að það er fæð-
ingarár sameiginlegs afa Önnu
Drafnar og þess sem þetta skráir.
Í Ensku húsunum má sjá söguna í
hverjum krók og kima; á veggjum
og jafnvel í upprunalegum gólffjöl-
um í anddyrinu. Húsin eiga tengda-
foreldrar Önnu, þau Stefán Ólafs-
son og Ragnheiður Jóhannesdóttir.
Húsakosti er sérlega vel viðhald-
ið enda er Stefán smiður á Litlu-
Brekku ekki síst þekktur fyrir end-
urgerð og viðhald gamalla húsa.
„Við Hjörleifur erum svo heppin að
taka hér við húsum sem hafa verið
í rekstri allt frá upphafi, fyrir rúm-
lega 130 árum síðan. „Hér er gisting
í 15 herbergjum en auk þess leigjum
við út gamalt uppgert íbúðarhús sem
áður var í Galtarholti, en heitir nú
Lambalækur og er hér skammt fyrir
ofan á bökkum Langár.“
Hún segir að þau Hjörleifur hafi
verið ótrúlega heppin með starfs-
fólk þegar henni hafi skyndilega
verið kippt út úr sinni vinnu. „Hún
Bergþóra mín, eða Bergþóra Þórs-
dóttir úr Borgarnesi, tók við rekstr-
inum. Hún hætti í námi sem hún var
í þegar ég veiktist og kemur hingað
vestur og tekur einfaldlega við mínu
hlutverki í Ensku húsunum. Hún
er ótrúleg. Ég veit ekki hvort þetta
hafði beinlínis þau áhrif á hana, en
allavega þegar hún fór aftur í nám
núna, valdi hún að skipta um vett-
vang og fór að læra sálfræði.“
Lífsgleði og jákvæðni er það sem
einkennir hvunndagshetjuna Önnu
Dröfn Sigurjónsdóttur. Þetta er stað-
föst og ákveðin kona sem þrátt fyrir
ungan aldur er búin að ganga í gegn-
um meira en á flesta er lagt á langri
ævi. Slíkt mótar einstaklinginn en
auðveldar honum að vinsa frá í lífinu
það sem ekki skiptir máli og leggja
áherslu á það sem raunverulega gef-
ur lífinu tilgang. Við kveðjum Ensku
húsin og húsmóðurina Önnu Dröfn
sem komin er til starfa á ný.
mm/ Ljósm. úr einkasafni nema
annað sé tekið fram.
„Hjörleifur er mín stoð og stytta og besti vinur í þessu sem og öðru, en svona meðferð væri óyfirstíganleg ef ekki væri fyrir aðstoð foreldra, tengdaforeldra, systkina,
ömmu og góðra vina.“ Hér er stóri hluti baklandsins hennar Önnu Drafnar.
Dagur 122. „Hér var búið að taka æxlið og ég komin á lungnakrabbameinsmeðferð meðan verið var að sjá hvernig týpa
óværan reyndist vera. Þrekið að koma upp aftur og hárið vex aftur hægt og rólega. Við hjónin hjálpumst að við að marka
lömbin. Hjörleifur sér um vinnuna, ég sé um brandarana og kindin Björg, sem er fyrrum heimalningur, lætur sér vel líka.“
Myndina tók Stefán Ólafsson.
Framhald af síðustu opnu