Hlynur - 15.02.1978, Blaðsíða 8

Verðbólgan er vandamálið
Viðtal við
Gunnar Grímsson
Á stofnfundi félags lífeyrisþega í lífeyrissjóðum samvinnufélag-
anna var Gunnar Grímsson kjörinn fyrsti formaður þess. Gunnar
hefur á fimmta áratug unnið að fjölþættum störfum innan samvinnu-
hreyfingarinnar. í nærfellt tvo áratugi var hann kaupfélagsstjóri á
Skagaströnd, þá gerðist hann einn af fyrstu kennurum Samvinnu-
skólans að Cifröst, þegar skólinn flutti þangað haustið 1955. Síðar
gerðist hann umsjónarmaður fasteigna Sambandsins og starfsmanna-
stjóri þess um árabil, en hefur nýlega látið af þeim störfum. Pað er
þó af og frá, að Gunnar sé sestur í helgan stein, því hann vinnur nú
sem skjalavörður Sambandsins að margvíslegu heimildarstarfi, m. a.
er nýlega komin á þrykk, samantekt um rekstur og framkvæmdir
Sambandsins frá 1902 til 1947, sem Gunnar hefur tekið saman upp
úr reikningum, fjárhagsáætlunum og fundargerðum.
Hlynur lagði nokkrar spurningar fyrir Gunnar um hið nýstofnaða
félag og málefni lífeyrisþeganna, sem hann leysti úr af sinni alkunnu
Ijúfmennsku.
— Hvað finnst þér brýnast að
bæta úr fyrir lífeyrisþega í lífeyris-
sfóðum samvinnufélaganna í dag
og þá hvernig?
— Aðalvandamál lífeyrissjóðanna
eru áhrif verðbólgunnar. Vörn gegn
verðbólgu hlýtur að verða forgangs-
mál og þá sérstaklega að reyna að
rétta hag þeirra, sem elstir eru í
röðinni, og hafa svo lága grunn-
tölu sem viðmiðun, að óviðunandi
er.
— Hver ættu að vera fyrstu
verkefni hins nýstofnaða félags?
— Pessi samtök eru svo ný af
nálinni að stjórnin hefur ekki hald-
ið sinn fyrsta fund. Það verður að
sjálfsögðu hennar verkefni að meta
það.
— Hver ættu þá að vera helstu
verkefni félagsins?
— í samþykktum félagsins eru
þetta talin helstu verkefni þess:
a. Að gæta sameiginlegra hagsmuna
félagsmanna í skiptum við líf-
eyrissjóðina.
b. Að hafa á hendi upplýsinga- og
fræðsluþjónustu um starfsemi
sjóðanna og starfsreglur þeirra,
um fjármagn þeirra, vöxtun fjár
og varnir gegn verðbólgu, á-
samt úthlutunarreglum, allt í
þeim tilgangi að tryggja lífeyris-
þegum sem mest öryggi og sem
fyllsta þjónustu.
c. Að vinna að því að skapa sem
fjölbreyttasta aðstöðu til starfs,
náms eða tómstundaiðju fyrir
félagsmenn.
d. Að stuðla að hagkvæmni og ör-
yggi í húsnæðismálum félags-
manna.
e. Að vinna að því að lífeyrisþegar,
sem notið höfðu réttinda í
starfsmannafélögunum og LlS,
njóti áfram þeirra réttinda.
— Hvað finnst þér um einn
sameiginlegan lífeyrissjóð innan
samvinnuhreyfingarinnar?
— Við fljóta athugun virðist það
vera sjálfsögð og eðlileg ráðstöfun,
að sjóðirnir renni saman, svo fram-
arlega að á því finnst ekki verulegir
annmarkar, sem ég veit raunar ekki
hverjir gætu verið.
— Hvaða skoðun hefur þú á
einum lífeyrissjóði fyrir alla lands-
menn?
Gunnar Grímsson.
— Sameining allra lífeyrissjóða
landsins hefur sjálfsagt bæði kosti
og galla. Sjóðirnir eru mjög mis-
gamlir og staða þeirra og styrkur
er misjafn. Menn vilja ógjarnan
sleppa hendinni af þeim sjóðum,
sem standa þeim næst. Peir sem
betur eru staddir, búast við út-
gjöldum til hinna veikari og vilja
halda sínu. Allt er þetta mannlegt
og veldur því, að sameining tekur
sinn tíma, en sennilega er hún
framundan.
— Hvað um aðild þessa félags
að stjórn Lífeyrissjóðs SfS °g fl-
sjóða?
— Mér finnst slík aðild mjög
eðlileg, þegar félaginu vex fiskur
um hrygg og félagsmönnum fjölgar.
Ennþá er þetta naumast nema
nafnið.
— En hvað finnst þér um þá
hugmynd að lífeyrisþegar hér á
landi stofni með sér landssamtök?
— Ég held þetta verði að þróast
með eðlilegum hætti. Naumast er
tímabært að tala um landssamtök
félaga, sem enn hafa ekki verið
stofnuð.
— Á hvern hátt getur LÍS sem
best stutt málefni lífeyrisþega i
lífeyrissjóðum samvinnufélaganna?
— Ég hef nú ekki tilbúnar á-
kveðnar tillögur í þessu efni, en
ég vil endurtaka, að allar ráðstaf-
anir, sem verja sjóðina gegn verð-
bólgu og gera þá sem hæfasta til
að standa undir verkefni sínu að
sjá félögum sínum fyrir eðlilegu
framfæri, eru velþegnar og það
verkefni sem nú ber hæst. Sama
8 HLYNUR