Hlynur - 15.02.1978, Blaðsíða 15

borðið hafði verið klætt jóladúkn-
um, þá breiddi Ragnar yfirstýri-
maður á borðið smekklegan jóla-
löber. Síðan var lagður á borð
hátíðaborðbúnaðurinn, sem er í
sérstakri vörslu skipstjóra og er
ekki notaður nema við hátíðleg
tækifæri. Premur jólatrjám var
komið fyrir í sölum skipsins og
voru þau skreytt á hefðbundinn
hátt. Jólaskraut og greni var hengt
upp í sölum og víðar. Meðan á
undirbúningi jólanna stóð, geisaði
stormur útifyrir, sem og um allan
Norðursjó og víðar og var þá mörg-
um hugsað til starfsbræðranna á
sjónum, þeirra sem það hlutskipti
var á jólunum að heyja glímuna
góðkunnu við Ægi konung í ham.
Klukkan 17,30 söfnuðust menn
samaii í afturskipinu í boði nokk-
urra skipverja þar og lyftu glösum.
Klukkan 18,00 mættu skipverjar
allir prúðbúnir við matborðið, sem
var þá hlaðið orðið kræsingum, en
aðalréttur kvöldsins var kalkún.
Kert^ljós loguðu og jólastemning
var komin á meðal áhafnarinnar.
Arnór skipstjóri bauð skipverja vel-
komna til jólafagnaðarins, sem hann
viðhafði nokkur orð um og bað
síðan Sigurð, 3. stýrimann um að
lesa upp jólaguðspjallið Lúk. 2.
kap. 1.—14. vers. Risu menn úr
sætum undir lestrinum. Par með
hófst borðhaldið, en meðan á því
stóð, voru leikin jólalög af plötum.
Að borðhaldi loknu var jólagjöfum
deilt út, en Kvenfélagið Hrönn í
Revkjavík og Salem sjómannastarf-
ið á ísafirði auðsýndu þann rausn-
arskap að gefa sérhverjum áhafnar-
meðlim jólagjöf. Mikil kátína ríkti,
meðan á úthlutun jólagjafanna stóð,
en hún fór þannig fram, að bundið
var fyrir augun á Ragnari yfir-
stýrimanni, Hrafn loftskeytamaður
tók svo upp einn pakka í einu,
sem hann lyfti upp þannig, að allir
aðrir sæju og spurði Ragnar síðan,
hver pakkann ætti. Ragnar svaraði
að bragði og hafði nöfn til reiðu
á hvern pakka og þannig var pökk-
unum deilt niður í tveimur um-
ferðum. Áhöfn M/s Helgafells vill
hérmeð nota tækifærið og þakka
kvenfélaginu Hrönn og Salem Sjó-
mannastarfinu á ísafirði fyrir góðar
og ánægjulegar jólagjafir. Þá las
skipstjóri upp jólakveðjur til skips-
hafnar. Pegar hér var komið, hafði
ónefndur skipsmaður orð á því,
að sungnir yrðu jólasálmar, en sá
hinn sami er söngelskur mjög, þó
ekki fari sögum af sönghæfileikum
hans, því hann var ekki talinn
hæfur til að syngja í skólasöngkór
á námsárum sínum. Skipstjóri bað
menn um að rísa úr sætum, meðan
sungnir væru jólasálmar og fór fram
á við hinn ónefnda að leiða söng-
inn, sem hann og gerði með mikilli
prýði, því þó að flestir tækju undir,
þá heyrðist vart í öðrum en honum
einum. Klukkan var orðin um 21,00
þegar staðið var upp frá borðum,
eftir mjög ánægjulegar og hátíð-
legar samverustundir.
Hreiðar yfirvélstjóri bauð nú
mönnum upp á púnskollu í vistar-
verum sínum. Par sem óvenjulegur
litur var á mjöðnum, en hann
líktist helst útþynntri tómatsósu,
þá fóru menn varlega í sakirnar
og voru mjög hógværir þegar veit-
andinn hellti í glös þeirra. Pegar
til kastanna kom, þá rann mjöður-
inn ljúft niður og var haft á orði,
að líklega hafi yfirvélstjórinn af
bragðvísi litað mjöðinn á þennan
óvenjulega hátt.
Skemmtu menn sér nú við um-
ræður og söng fram eftir kvöldi
og áður en varði var aðfangadagur
að baki og við tóku jóladagarnir,
sem liðu með friði og ró, menn
lásu bækur, fóru í gönguferðir,
borðuðu góðan mat o. s. frv. Sveinn
bryti stóð í eldlínunni þessa dag-
ana, framreiddi hverja máltíðina
annarri gómsætari og á hann hrós
skilið fyrir sitt framlag til ánægju-
legrar jólahátíðar.
Á hádegi hinn 30. desember
lagði M/s Helgafell frá bryggju í
Svendborg, fulllestað áleiðis til
Reykjavíkur. Siglt var norður
Sundin, baujaðar skipaleiðir um
Stórabelti og Kattegat fyrir Skagen-
vitaskip og var þá stefnu breytt
vestur Skagerak áleiðis að strönd
Noregs. Prátt fyrir allhvassa NV og
N átt, þá sóttist ferðin allvel, þar
sem úthafsaldan átti ekki aðgang
að þessum innhöfum, sem leiðin
lá um.
Á gamlárskvöld var borðaður há-
tíðarmatur á siglingu í landvari
undan Noregsströnd. Síðar um
kvöldið, eða klukkan 23,45, boðaði
skipstjóri alla áhöfnina upp í íbúð
sína til nýársfagnaðar. Á miðnætti
var gamla árið kvatt og skálað fyrir
nýju ári. Sungið var „Nú árið er
liðið“ og skemmtu menn sér áfram
við umræður um skeið.
Á Nýársdag var opið úthafið fyrir
stafni. Pað var haldið uppí sjó og
vind á hægri ferð. NV hvassviðri
hafði ýft Ægi gamla dægrin á
undan, hann hristi skipið og skók
með sínum slaghörðu hrömmum,
sem sérhver reyndur sjómaður tek-
ur fullt tillit til. Undir öruggri
stjórn hins happasæla og stjórn-
sama skipstjóra, Arnórs Gíslasonar,
klauf skipið öldur úthafsins áleiðis
heim, þó hægt miðaði um sinn.
Arnór hefur um áratuga skeið
verið starfsmaður skipadeildar SÍS
og síðastliðin 25 ár hefur hann
annast skipstjórn á skipum félags-
ins. Hann er nú kominn á eftir-
launaaldur, en ætlar að starfa á-
fram um sinn, þar sem starfsþrek
hans er enn mikið og viljinn ein-
beittur.
Jólahátíðin á öðru fremur að
minna okkur á Jesúm, á boðskap-
inn sem hann flutti okkur og á
það ætlunarverk, sem hann ætlaði
okkur ófullkomnum mönnum að
vinna að, þ. e. a. s. að feta í fót-
spor hans, sýna viðleitni í að lifa
lífinu í anda hans. Erindi okkar í
þennan heim er aðallega að láta
okkur lærast að auðga með okkur
samúð og kærleikslund til annarra
manna. Kærleikurinn er innsta lög-
mál lífsins, en hann var aðalsmerki
Jesú í öllu lífi hans og starfi.
„Elska skaltu náunga þinn, eins
og sjálfan þig“, sagði hann. Slíkt
vefst fyrir okkur breyskum mönn-
um, sem umvefjum okkur allt of
almennt myrkan hjúp efnishyggju,
sjálfselsku og tillitsleysis. Gefum
okkur tíma til að sinna ætlunar-
verkinu. Jólin minna okkur á það
á hverju ári. Leitum eftir ljósinu,
sem lýsir okkur veginn út úr
myrkrinu, inn í veislusalinn.
Sigurður Jónsson.
HLYNUR 15