Hlynur - 15.02.1978, Blaðsíða 20

Sveinbjörg í góðum hópi samvinnu-
starfsmanna á leið á vináttuviku í Finn-
landi sumarið 1976.
heimur og allt fór að falla hvert
að öðru, eins og reitir í púsluspili,
hlutirnir fóru að taka á sig mynd.
Ég átti t. d. ákaflega erfitt með
að samþykkja það, að allir sem
ekki ,,frelsuðust“, eins og kallað
er, væru útskúfaðir og helvítis-
kenninguna gat ég aldrei viður-
kennt, enda hafa síðari tíma kenni-
smiðir vikið í veigamiklum atrið-
um frá því, sem Biblían segir.
Mormónar kenna hins vegar, að
við komum í þennan heim úr for-
tilveru, jarðlífið er okkar aðal
reynslutími og eftir dauðann erum
við í andaheimi fram að upprisu,
sem verður við síðari komu Krists,
en eftir Púsund ára ríkið, verður
dómurinn, þar sem allir verða
dæmdir samkvæmt verkum sínum.
1 þessum andaheimi gefst öllum
tækifæri til að heyra fagnaðarboð-
skap Krists og meðtaka hann, enda
segir í Biblíunni t. d., að „Jesú
hafi farið í andanum og prédikað
fyrir öndum í varðhaldi“. Eftir
dóminn ganga menn síðan inn í
eitthvert hinna þriggja ríkja, sam-
kvæmt verkum sínum, en þessi
ríki talar Páll postuli um sem
Ljóma sólar, Ljóma tungls og
Ljóma stjarnanna. Innan hvers
þessara ríkja eru síðan ótal stig,
þannig að hver og einn fær rétt-
látan dóm, samkvæmt því sem
hann á skilið.
Mormónakirkjan er hin endur-
reista kirkja Krists, en sagt var
fyrir um endurreisn hennar í Biblí-
unni, að hún yrði endurreist fyrir
síðari komu Krists, en ýms teikn
eru á lotti um að hún sé ekki
langt undan.
Kristur er höfuð kirkjunnar, en
henni er í umboði hans stjórnað af
forseta. Engin ákvörðun er tekin
á vegum kirkjunnar og engri köll-
un úthlutað nema með opinberun,
þ. e., leitað sé vilja Drottins í ein-
lægri bæn. Við höfum alla sömu
helgidaga og þjóðkirkjan, en hjá
okkur geta allir piltar hlotið prest-
dæmi, þ. e. a. s. ef þeir hafa stund-
að kirkju sína vel og lifað vamm-
lausu líferni. 12 ára gamlir geta
piltar orðið djáknar og kennarar
14 ára. Hver einasti meðlimur
kirkjunnar er heimsóttur einu sinni
í mánuði til þess að fylgjast með
aðstæðum þeirra og hjálpa þeim,
ef þess gerist þörf. Pessar vitjanir
annast þessir ungu piltar, venju-
legast með aðstoð sér eldri manna.
Sé þörf á aðstoð, láta þeir biskup
vita og hann gerir síðan ráðstafanir
til hjálpar. Við 16 ára aldur geta
þeir svo orðið prestar og fram-
kvæmt ákveðnar helgiathafnir, t. d.
skírt. Pegar þeir eru orðnir 18 ára,
hljóta þeir svo fullt prestdæmi,
þ. e. Melkizedek prestdæmið. Ung-
börn eru ekki skírð, en börn eru
skírð við átta ára aldur, þegar þau
teljast ábyrg gerða sinna. Pess má
geta, að enginn prestur tekur laun
fyrir starf sitt og engar kallanir
innan kirkjunnar eru launaðar, en
kallanir eru margar og margbreyti-
legar.
Mormónar eru þekktir fyri'r
mikla og góða almenna menntun
og sálgæsla er mjög í fyrirrúmi.
Skýrslur sýna, að í Bandaríkjunum
eru Mormónar best menntaðasta
fólkið, enda byggja þeir á menntun,
heilbrigðu lífi og afneita neyslu
allra eiturefna. Hreinlífi og helgi
hjónabandsins og fjölskyldutengsl
eru einnig einkenni þeirra. Sömu-
leiðis eru Mormónar mjög lög-
hlýðnir og álíta það skyldu sína,
að hlýða lögum lands síns.
Pegar talað er um Mormóna,
kemur mörgum fjölkvænið fyrst í
hug. Pað tíðkaðist um tíma. Pegar
opinberun kom um það, varð það
mörgum leiðtoganna áfall. T. d.
er haft eftir Bigham Young, en
hann átti yndæla konu og tók
þessa opinberun nærri sér, að eitt
sinn er hann horfði á líkfylgd fara
um götuna, hafi hann sagt, að
hann vildi heldur vera í stað þess
manns sem í kistunni lægi, en að
fylgja þessu boðorði. Brigham
Young eignaðist þó, held ég, yfir
20 konur og fjölda barna. Aldrei
voru þó nema örfá prósent þeirra
manna, sem í kirkjunni voru, sem
fengu að eiga fleiri en eina konu,
því með því var strangt eftirlit.
Petta sem ég hef sagt um
Mormónakirkjuna, er auðvitað mjög
sundurlaust, enda ekki unnt að
kynna svo mikil trúarbrögð í stuttu
máli. Við höfum fram að þessu
mætt velvild og skilningi og bisk-
upinn hefur tekið okkur mjög vel.
Alltaf eru þó viss öfl, sem vilja
koma okkur á kné, og ef að líkum
lætur, eiga Mormónar hér á landi
fyrir höndum einhverjar ofsóknir,
eins og raunin hefur orðið annars
staðar, í hvernig formi sem það nú
verður.
En við vinnum nú að þýðingu á
Mormónsbók, og mitt starf er m. a.
að hafa umsjón með þeirri þýðingu,
auk þess að þýða handbækur og
margt fleira sem við þurfum á
að halda.
Við þökkum Sveinbjörgu fyrir
veitinguna og spjallið og göngum
út í kafaldið. Ekki hafa þessar trú-
málaumræður haft úrslita áhrif á
viðhorf okkar. Steinar bóndi á
Steinum undir Steinahlíðum snéri
líka aftur og fór að gera við garð-
inn sinn, sem hafði hrunið, meðan
hann skrapp að heiman að hitta
kónginn. — grj.
20 HLYNUR