Heimsmynd - 01.10.1991, Blaðsíða 75

láta sjá sig en að lita hárið
allt dökkt.“ Hvítar strípur
sem margar konur nota til að
lýsa háralit sinn geta verið
mjög varhugaverðar því á
stundum gera þær það að
verkum að hárið lítur út fyrir
að vera grásprengt. Grátt hár
þarf þó alls ekki að þýða það
sama og að líta illa út. Konur
geta litið mjög vel út þótt
hárið sé farið að grána svo
lengi sem þær eru vel á sig
komnar líkamlega og búa yfir
lífsþrótti. Stífar greiðslur, hár
sem vantar mýkt og hreyfan-
leika, virkar hins vegar elli-
legt. „Hjá okkur á Saloon
Veh eru engar sérstakar línur
ætlaðar konum yfir fertugt,“
segir Elsa. „Hins vegar er
mikilvægt að hætta ekki að
fylgjast með straumum og
stefnum í hártískunni á sama
hátt og nauðsynlegt er að
fylgjast með fatatískunni.
Það er ástæða til að hvetja
konur til að vera ekki hrædd-
ar við að breyta til og vera
opnar fyrir nýjungum. Það
virkar yngjandi og eykur
sjálfstraust þeirra. Annars er
enginn hræddur við að eldast
í dag, sjálf er ég fjörutíu og
fimm ára og hef aldrei verið
ánægðari með lífið.“
Otti við það að eldast
býður hættunni heim, þegar
hugsunin um að líta unglega
út heltekur konur verður það
alltaf til að draga athyglina
að því sem fela átti. Of mikl-
ar megranir, of stutt pils, of
mikill farði, of mikill hárlitur
er ekki rétta leiðin. Fátt er
jafn kjánalegt og mikill mis-
skilningur og það þegar kon-
ur reyna að halda í æskuna
með því að ýta undir sak-
leysilegt yfirbragð sem til-
heyrir unglingsárum í stað
þess að leyfa útlitinu að
þroskast með árunum. „Þess-
ar konur halda í slegna ljósa
englahárið og slaufuskóna
sem eiginmaðurinn féll fyrir
þegar þær voru nítján ára.
Þegar maður sér aftan á
o
fdökkur
farði eldir þig um
að minnsta kosti
tíu ár, veldu því
Ijósari.
ar strípur geta
gert það að verk-
um að hárið lítur
út fyrir að vera
grásprengt.
þessa konu lítur hún út fyrir
að vera smástelpa en þegar
hún snýr sér við blasir hrukk-
ótt andlitið við inn í ljósu
lokkaflóðinu,“ segir Heiðar.
Öfgar í hina áttina eru einnig
til, það er að segja þær ungu
stúlkur og konur sem taka að
klæða sig í frúardraktir langt
um aldur fram. Þær vilja líta
vel út og verja oft miklum
tíma og peningum í fatnað og
snyrtingu en ofgera hlutun-
um með þeim afleiðingum að
vopnin taka að snúast í hönd-
um þeirra.
Miklu varðar að fatnaður
vinni með útlitinu en ekki á
móti. Flestar bæta nokkrum
kílóum á sig með aldrinum
og stöðugt verður erfiðara að
ná þeim af. Þá skiptir miklu
máli að vita hvernig hægt er
að nota snið og liti til að
klæða af sér og draga fram
það jákvæða en úr því sem
ekki er jafn gott. „Allar kon-
ur hafa að minnsta kosti þrjá
góða þætti, galdurinn er að
draga athyglina að þeim,“
segir Anna Gunnarsdóttir
sem sérhæft hefur sig í ráð-
leggingum um fata- og lita-
val. Ymsar ranghugmyndir
eru að hennar sögn við lýði
eins og þær að víð föt klæði
aukakílóin af og að svart
virki grennandi. „Víð föt
auka við það sem fyrir er
þannig að sá sem er of þung-
ur virkar enn meiri. Svört föt
grenna ekki eins og svo
margir álíta. Það sem þau
gera er að sýna nákvæmlega
vaxtarlagið.“ Hins vegar er
það staðreynd að dökkir litir
klæða af en ljósir og skærir
bæta á. Þær konur sem eru
þykkar niður um sig ættu því
alls ekki að vera í hvítum
„Að líta vel út er fyrst og fremst
spurnlng um hvaða viðhorf mann-
eskjan hefur til sjálfrar sín.“
buxum og þær sem eru mjög
barmstórar og miklar um
mittið ættu ekki að klæðast
þverröndóttum toppum.
Anna bendir á að þverlínur
geti verið mjög varhugaverð-
ar. „Stroff á peysu sem dreg-
in er niður fyrir læri til að
hylja þau dregur athyglina
enn frekar að lærunum og
raskar hlutföll, líkamans,
þannig að búkurinn virðist of
langur. Þess í stað ættu læra-
miklar konur einmitt að
girða peysuna ofan í buxurn-
ar.“
Hlutföll líkamans skipta
miklu að mati Önnu. Hún
bendir á að axlir eigi alltaf að
vera breiðasti hluti líkamans
og fötin að liggja laus á þeim.
Þá á lengd frá hvirfli niður að
jakkasídd og þaðan niður í
gólf ávallt að vera sú sama,
eða sú síðar nefnda lengri.
„Hin æskilega ímynd er
grannt mitti og langir leggir.
Þó að þessi hlutföll séu ekki
til staðar geta rétt snið og
réttir litir kippt því í liðinn.
Þeir sem eru með stutta leggi
ættu alltaf að vera í sama lit
uppúr og niðrúr en með eitt-
hvað skært, til dæmis áber-
andi eyrnalokka eða slæðu,
til að draga athyglina að efri-
hluta líkamans. Það sama
gildir um lágvaxnar konur,
þær ættu alltaf að vera í
skóm, sokkum og buxum eða
Á
J AJgengur
misskilningur er
að víð föt klæði
af. Staðreyndin er
að þau auka við
það sem fyrir er.
HEIMSM917-6 og 7
HEIMSMYND 75