Heimsmynd - 01.10.1991, Blaðsíða 41

Heimsmynd - 01.10.1991, Blaðsíða 41
Michael Jackson er afar feiminn en snjall . auga á þá. Hann er svo einstaklega vel gefinn að hann getur skarað fram úr á mörgum sviðum í einu. Hann hefur þessa ótrúlegu vídd, er vísindamaður, viðskiptajöfur og rithöfundur - hefur óhemju vinnuorku og er á sama tíma gæddur mann- gæsku og hógværð. Hann er ótrúlega framsýnn og merkilegt að sjá svo ungan rithöfund skynja reynsluheim þeirra sem eldri eru.“ Síðustu orðin sitja í huga mér þar sem ég lifi mig inn í hug- arheim Péturs Péturssonar, aðalsöguhetjunnar í nýju bókinni. Ólafur Ragnarsson er þegar búinn að segja mér hver flétta sögunnar er en sú staðreynd eyðileggur ekki spennuna. Og hún eykst við tilhugsunina um að hitta Ólaf Jóhann sem skóp þennan Pétur - þennan morkna, sjötuga og lífsreynda mann, sem er bitur og óuppnæmur, haldinn kynórum, lágkúrulegur, greindur og útlifaður. - Hvað segir þetta hugarfóst- ur um súperstjörnuna hjá Sony? Inni í svörtu spegla- byggingunni sem stendur á heilli lóð milli 57. og 58. götu er mikið fordyri með lyftugöngum. Pinna- hælar pilsklæddra kvenna skella á köldu marmaragólfinu. Ég fer inn göngin, sem merkt eru lyftum sem byrja frá fertugustu hæð. Lyftan þýtur upp á 43. hæð og þegar hurðin opnast blasir við stór forsalur með dúnmjúkum teppum og glugga við endann þar sem sér yfir allan Central Park. Við móttökuborðið situr glaðleg blökkustúlka í stuttu pilsi og svörtum sokkum. Hún hringir inn til ritara Ól- afs sem birtist að vörmu spori. Pað er feitlagin eldri kona með grátt hár. Hún tekur snöggt í höndina á mér og býður mér inn fyrir. Ég heyri óm- inn af rödd Ólafs sem er að tala í símann. Röddin er hressileg og hreimurinn íslenskur. „Hefurðu hitt Ólafsson?“ spyr konan vingjarnlega. „Aðeins stuttlega,“ svara ég, „og hann man áreiðanlega ekki eftir því.“ „Jú, örugglega,“ segir hún og ég velti fyrir mér hvað hún haldi að ég sé að gera þarna. Ólafur segir mér seinna að konan heiti Olive, sé írsk og umhyggju- söm. „í dag minnti hún mig á að borða hádegismat. Og hafi hún illan bifur á fólki lætur hún mig strax vita það. - Ekki treysta þessum - segir hún kannski. Ég er oft grunlaus og segi við hana að henni hljóti að skjátlast. Oftast hefur Olive samt rétt fyrir sér.“ Hann er stærri en mig minnti og hressilegri. Hann hefur mikla útgeislun. Skrifstofan er laus við íburð, þar eru bláir sófar, glerborð og gluggar með útsýni yfir Central Park. Hann er óaðfinnanlega klæddur í dökkbláum jakkafötum, rauð- röndóttri skyrtu með hvítum kraga og sterklitt bindi. Jarpt hárið er hamið aftur með geli. Við byrjum á því að tala um Boston þar sem við vorum bæði við nám. Hann hafði fengið styrk til að nema við Brandeis, sem er þekktur gyðingahá- skóli. Prófessorinn hans hét Stephan Berko. „Hann var einnig einn besti vinur minn. Hann var gyðingur og kom á sínum tíma beint til Brandeis frá Auswitch. Nú er hann nýdáinn. Konan hans vaknaði einn morguninn og þá var hann nár við hliðina á henni.“ „A stundum sem þessum,“ segir hann með tilvísun til dauða Berkos, „spyr maður sjálfan sig hvað skipti máli í lífinu.“ Pað var Berko sem benti Michael Schulhof, forstjóra Sony í Bandaríkjunum, á Ólaf og sagði í viðtali við bandarískt tíma- rit: „This kid was absolutely brilliant“. Berko hvatti Ólaf til að halda áfram á vísindasviðinu en Ólafur sýndi því ekki mikinn áhuga. Gamli prófessorinn hringdi þá í stórforstjórann í New York, gamla nemandann sinn og sagði honum frá Ólafi. „Mickey hafði beðið mig um að hringja í sig ef við hefðum af- burðanemanda sem hefði ekki áhuga á að vinna innan aka- demíunnar. Þar sem ég vissi vel hvaða kröfur Mickey gerði hringdi ég ekki fyrr en Ólafur kom til sögunnar.“ „Berko lagði hart að mér að halda áfram í eðlisfræð- inni og sagðist mundu kynna mig fyrir Schulhof og hann fengi mig ofan af því að yfir- gefa vísindin. En Schulhof bauð mér starf eftir kortér. Ég byrjaði starf mitt hjá So- ny í nýtæknideild árið 1985 og var hægri hönd þess sem stjórnaði". afn japanska stór- fyrirtækisins Sony er annað þekkt- asta vörumerki heims á eftir Coca Cola og í hópi tíu stærstu fyrirtækja, sem starfrækt eru í Bandaríkjunum. Sony var stofnað fyrir 45 árum og veltir nú 27 milljörðum dala á ári. Um 40 þúsund manns starfa hjá Sony í Bandaríkj- unum en yfir 100 þúsund á alþjóðavettvangi. „Þegar ég hóf störf hjá Sony voru þeir frum- kvöðlar á ýmsum sviðum í raftækjaiðnaði. Sony varð fyrst til að koma með CD geislaspilara á markaðinn, Walkman, ví- deótækin, ferðasjónvarpstökuvélarnar og fleira.“ Ólafur Jóhann var aðeins 24 ára þegar hann var ráðinn til Sony í San Jose í Kaliforníu þar sem Sony framleiðir CD- ROM diska og aðra tölvutækni. “Ég kom eins og græningi inn í þetta. Lenti í því að stjórna fyrirtæki sem var að byrja með tíu starfsmönnum. Veltan var þá fimm milljónir dollara en hefur hundraðfaldast frá því.“ Árið 1989 gerðist hann ráðgjafi Schulhofs í sérverkefnum, varð aðstoðarforstjóri og lagði drög að stofnun nýja fyrirtækis- ins sem hann er nú forstjóri fyrir. Hann mun vera einn yngsti forstjóri sinnar tegundar í Bandaríkjunum og í ljósi þess hve Sony er í sviðsljósinu nú, í hópi þeirra mest áberandi. Fyrirtæki Ólafs, Sony Electronic Publishing, var formlega stofnað í febrúar síðastliðnum. „Stofnkostnaður við það var um 100 milljónir dala,“ segir hann. Skömmu áður hafði Sony Software fyrirtækið verið stofnað en Michael Schulhof er for- stjóri þess auk þess sem hann stjórnar Sony USA. Ólafur er síðan einn fimm aðstoðarforstjóra Sony USA. Stofnun þess- ara nýju fyrirtækja er liður í þeirri breytingu sem er að eiga sér stað hjá Sony. Fyrirtækið festi kaup á Columbia kvik- myndafyrirtækinu og CBS Records fyrir nokkrum árum og er HEIMSMYND 41
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.