Heimsmynd - 01.10.1991, Qupperneq 41

Michael Jackson er afar feiminn en snjall .
auga á þá. Hann er svo einstaklega vel gefinn að hann getur
skarað fram úr á mörgum sviðum í einu. Hann hefur þessa
ótrúlegu vídd, er vísindamaður, viðskiptajöfur og rithöfundur
- hefur óhemju vinnuorku og er á sama tíma gæddur mann-
gæsku og hógværð. Hann er ótrúlega framsýnn og merkilegt
að sjá svo ungan rithöfund skynja reynsluheim þeirra sem
eldri eru.“
Síðustu orðin sitja í huga mér þar sem ég lifi mig inn í hug-
arheim Péturs Péturssonar, aðalsöguhetjunnar í nýju bókinni.
Ólafur Ragnarsson er þegar búinn að segja mér hver flétta
sögunnar er en sú staðreynd eyðileggur ekki spennuna. Og
hún eykst við tilhugsunina um að hitta Ólaf Jóhann sem skóp
þennan Pétur - þennan morkna, sjötuga og lífsreynda mann,
sem er bitur og óuppnæmur, haldinn kynórum, lágkúrulegur,
greindur og útlifaður. -
Hvað segir þetta hugarfóst-
ur um súperstjörnuna hjá
Sony?
Inni í svörtu spegla-
byggingunni sem
stendur á heilli lóð
milli 57. og 58. götu er
mikið fordyri með
lyftugöngum. Pinna-
hælar pilsklæddra
kvenna skella á köldu
marmaragólfinu. Ég
fer inn göngin, sem
merkt eru lyftum sem
byrja frá fertugustu
hæð. Lyftan þýtur upp á 43.
hæð og þegar hurðin opnast
blasir við stór forsalur með
dúnmjúkum teppum og
glugga við endann þar sem
sér yfir allan Central Park.
Við móttökuborðið situr
glaðleg blökkustúlka í stuttu
pilsi og svörtum sokkum.
Hún hringir inn til ritara Ól-
afs sem birtist að vörmu
spori. Pað er feitlagin eldri kona með grátt hár. Hún tekur
snöggt í höndina á mér og býður mér inn fyrir. Ég heyri óm-
inn af rödd Ólafs sem er að tala í símann. Röddin er hressileg
og hreimurinn íslenskur. „Hefurðu hitt Ólafsson?“ spyr konan
vingjarnlega. „Aðeins stuttlega,“ svara ég, „og hann man
áreiðanlega ekki eftir því.“ „Jú, örugglega,“ segir hún og ég
velti fyrir mér hvað hún haldi að ég sé að gera þarna. Ólafur
segir mér seinna að konan heiti Olive, sé írsk og umhyggju-
söm. „í dag minnti hún mig á að borða hádegismat. Og hafi
hún illan bifur á fólki lætur hún mig strax vita það. - Ekki
treysta þessum - segir hún kannski. Ég er oft grunlaus og segi
við hana að henni hljóti að skjátlast. Oftast hefur Olive samt
rétt fyrir sér.“
Hann er stærri en mig minnti og hressilegri. Hann hefur
mikla útgeislun. Skrifstofan er laus við íburð, þar eru bláir
sófar, glerborð og gluggar með útsýni yfir Central Park. Hann
er óaðfinnanlega klæddur í dökkbláum jakkafötum, rauð-
röndóttri skyrtu með hvítum kraga og sterklitt bindi. Jarpt
hárið er hamið aftur með geli. Við byrjum á því að tala um
Boston þar sem við vorum bæði við nám. Hann hafði fengið
styrk til að nema við Brandeis, sem er þekktur gyðingahá-
skóli. Prófessorinn hans hét Stephan Berko. „Hann var einnig
einn besti vinur minn. Hann var gyðingur og kom á sínum
tíma beint til Brandeis frá Auswitch. Nú er hann nýdáinn.
Konan hans vaknaði einn morguninn og þá var hann nár við
hliðina á henni.“
„A stundum sem þessum,“ segir hann með tilvísun til dauða
Berkos, „spyr maður sjálfan sig hvað skipti máli í lífinu.“
Pað var Berko sem benti Michael Schulhof, forstjóra Sony í
Bandaríkjunum, á Ólaf og sagði í viðtali við bandarískt tíma-
rit: „This kid was absolutely brilliant“. Berko hvatti Ólaf til að
halda áfram á vísindasviðinu en Ólafur sýndi því ekki mikinn
áhuga. Gamli prófessorinn hringdi þá í stórforstjórann í New
York, gamla nemandann sinn og sagði honum frá Ólafi.
„Mickey hafði beðið mig um að hringja í sig ef við hefðum af-
burðanemanda sem hefði ekki áhuga á að vinna innan aka-
demíunnar. Þar sem ég vissi vel hvaða kröfur Mickey gerði
hringdi ég ekki fyrr en Ólafur kom til sögunnar.“
„Berko lagði hart að mér
að halda áfram í eðlisfræð-
inni og sagðist mundu kynna
mig fyrir Schulhof og hann
fengi mig ofan af því að yfir-
gefa vísindin. En Schulhof
bauð mér starf eftir kortér.
Ég byrjaði starf mitt hjá So-
ny í nýtæknideild árið 1985
og var hægri hönd þess sem
stjórnaði".
afn japanska stór-
fyrirtækisins Sony
er annað þekkt-
asta vörumerki
heims á eftir
Coca Cola og í
hópi tíu stærstu
fyrirtækja, sem
starfrækt eru í
Bandaríkjunum.
Sony var stofnað
fyrir 45 árum og
veltir nú 27 milljörðum dala
á ári. Um 40 þúsund manns
starfa hjá Sony í Bandaríkj-
unum en yfir 100 þúsund á
alþjóðavettvangi. „Þegar ég hóf störf hjá Sony voru þeir frum-
kvöðlar á ýmsum sviðum í raftækjaiðnaði. Sony varð fyrst til
að koma með CD geislaspilara á markaðinn, Walkman, ví-
deótækin, ferðasjónvarpstökuvélarnar og fleira.“
Ólafur Jóhann var aðeins 24 ára þegar hann var ráðinn til
Sony í San Jose í Kaliforníu þar sem Sony framleiðir CD-
ROM diska og aðra tölvutækni. “Ég kom eins og græningi inn
í þetta. Lenti í því að stjórna fyrirtæki sem var að byrja með
tíu starfsmönnum. Veltan var þá fimm milljónir dollara en
hefur hundraðfaldast frá því.“
Árið 1989 gerðist hann ráðgjafi Schulhofs í sérverkefnum,
varð aðstoðarforstjóri og lagði drög að stofnun nýja fyrirtækis-
ins sem hann er nú forstjóri fyrir. Hann mun vera einn yngsti
forstjóri sinnar tegundar í Bandaríkjunum og í ljósi þess hve
Sony er í sviðsljósinu nú, í hópi þeirra mest áberandi.
Fyrirtæki Ólafs, Sony Electronic Publishing, var formlega
stofnað í febrúar síðastliðnum. „Stofnkostnaður við það var
um 100 milljónir dala,“ segir hann. Skömmu áður hafði Sony
Software fyrirtækið verið stofnað en Michael Schulhof er for-
stjóri þess auk þess sem hann stjórnar Sony USA. Ólafur er
síðan einn fimm aðstoðarforstjóra Sony USA. Stofnun þess-
ara nýju fyrirtækja er liður í þeirri breytingu sem er að eiga
sér stað hjá Sony. Fyrirtækið festi kaup á Columbia kvik-
myndafyrirtækinu og CBS Records fyrir nokkrum árum og er
HEIMSMYND 41