Sveitarstjórnarmál - okt 2019, Qupperneq 20

20
Á síðustu mánuðum hefur mikið verið
rætt um heppilegustu leiðirnar til
að farga úrgangi, en hingað til hafa
urðunarstaðir tekið við langstærstum
hluta þess úrgangs sem fallið hefur til
á Íslandi og ekki hefur tekist að koma í
endurvinnslu.
Í þessu sambandi hefur m.a. verið
rætt um þann möguleika að senda
almennan úrgang frá Íslandi til brennslu
í sorporkuverum í Evrópu. Þess má
þó geta að í áratugi hefur úrgangur
verið fluttur út til endurvinnslu eða
endurnýtingar, s.s. járn, pappi, plast,
spilliefni o.fl. Í þessari grein verður
rýnt í nokkrar hliðar málsins, bæði frá
umhverfislegum og fjárhagslegum
sjónarhóli, m.a. í ljósi þeirrar reynslu sem
þegar er fengin af útflutningi af þessu
tagi.
Förgun úrgangs frá Suðurlandi
Í júnímánuði hófst útflutningur
brennanlegs úrgangs frá Suðurlandi í
framhaldi af því að SORPA hætti að taka
við úrgangi frá starfssvæði Sorpstöðvar
Suðurlands til urðunar í Álfsnesi. Fyrstu
mánuðina (júní-september 2019) voru
aðeins sendir út nokkrir gámar af úrgangi,
enda nánast um tilraunastarfsemi að
ræða. Til þess að útflutningur geti orðið
að veruleika þarf að útvega tilskilin
leyfi stjórnvalda, ganga frá samningum
við flutningsaðila og sorporkuver,
koma upp búnaði til böggunar og
pökkunar úrgangsins og sjá til þess að
orkuinnihald, rakastig og aðrir eðlis- og
efnafræðilegir þættir séu innan þeirra
marka sem gerð er krafa um. Íslenska
gámafélagið hefur borið hitann og
Útflutningur úrgangs til orkuvinnslu
– rökleysa eða raunhæfur kostur?
Jón G. Valgeirsson, formaður stjórnar Sorpstöðvar Suðurlands bs. og Stefán Gíslason,
framkvæmdastjóri Umhverfisráðgjafar Íslands ehf. (Environice) skrifa um útflutning úrgangs
Jón G. Valgeirsson
formaður stjórnar Sorpstöðvar
Suðurlands bs.
Stefán Gíslason
framkvæmdastjóri Umhverfis-
ráðgjafar Íslands ehf. (Environice)
Frá starfssvæði SORPU í Álfsnesi (ljósm.: Árni Geirsson)